လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ‌၁၃ ) ( Zawgyi )

ဒီေန႔ ေလးဆက္ အတန္းထဲမွာ စာသင္ေနရေပမဲ့ လူက စာထဲအာ႐ုံမေရာက္ႏိုင္။ ေလာေလာဆယ္ အတန္းထဲမွာ လူေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေပမဲ့လည္း ျမတ္သူေရာ ေမျမတ္ေရာ ေရာက္မလာေသးသည့္အတြက္ ေလးဆက္တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္သလိုခံစားေနရသည္။

ဒီအတန္းခ်ိန္ကို မနည္းၿပီးေအာင္ သည္းခံေစာင့္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး ဆရာမထြက္သြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ေလးဆက္လည္း လြယ္အိတ္ကိုပါ တစ္ခါတည္းယူၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္သို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။ အဲဒီေနာက္ LRC အျပင္ဘက္ရွိ ခုံတန္းတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ဖုန္းသုံးေနလိုက္သည္။

ထိုစဥ္ ေလးဆက္မွာ သူ႔ေဘးနားေနရာလြတ္တြင္ ေကာင္မေလးတစ္စုလာထိုင္ၿပီး တီးတိုးအတင္းေျပာေနၾကသည္နဲ႔ ကြက္တိႀကဳံရေလသည္။ ေကာင္မေလးအုပ္စုထဲကတစ္‌ေယာက္က မႏွစ္ကေမဂ်ာရွပ္ကို ဝတ္ထားသျဖင့္ ၾကည့္ရတာ ေလးဆက္တို႔ေမဂ်ာကပဲျဖစ္မည္ထင္၏။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔အတင္းေျပာေနၾကသည္မွာ ေလးဆက္ ကမာၻေပၚမွာ အေရွာင္ရွားခ်င္ဆုံးပုဂၢိဳလ္အေၾကာင္းျဖစ္ေနသည္။

ေလးဆက္လည္း သူတစ္ပါးကိစၥကို ခိုးမနားေထာင္ခ်င္ေပမဲ့ ထိုကေလးမေလးေတြေျပာေနၾကသည္မွာ အနည္းငယ္က်ယ္ေလာင္ေသာေၾကာင့္ ေလးဆက္မွာ နားမေထာင္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ ၾကားေနရသည့္အျဖစ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ေလးဆက္လည္း မထူးစိတ္ပိုက္ကာ သူတို႔ေျပာေနၾကသည္ကို မသိမသာနားစြင့္ေနလိုက္သည္။

“ ဟဲ့ေရ ... ငါေလ ဒီေန႔ ဈာန္ေရာင္ခကို ေတြ႕ခဲ့တယ္သိလား ”

“ ဟဲ့ ... ဟဲ့ ... ဘယ္မွာလဲ ... အျမန္ေျပာစမ္း ”

က်န္တဲ့‌ကေလးမေလးမ်ားကလည္း အလြန္အမင္းစိတ္ဝင္စားေနဟန္ျဖင့္ နားစြင့္ေနၾကသည္။

“ ေက်ာင္းအလာမွာ ေတြ႕တာ‌ဟယ္ ... သူက ေက်ာင္းကို ကားအမိုက္စားႀကီးနဲ႔လာတာေနာ္ ... လုံးဝေဘာစိပဲ ”

“ ဒါဆို အခု သူ ဘယ္ကိုလာတာ နင္ေတြ႕လိုက္လဲ ”

“ ငါက သူ ကားေပၚက ဆင္းလာတာကိုပဲ ျမင္လိုက္တာဟ ... အရပ္ႀကီးက အရွည္ႀကီးပဲဟယ္ ... ေတာ္ေတာ့္ကို ေခ်ာတာ ”