လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၂၁ ) ( Zawgyi )

ေက်ာင္းေမြးေန႔ပြဲမစခင္ ႏွစ္ရက္အလိုျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ျဖင့္ မုန႔္စားကတ္လိုက္ေရာင္းေနၾကသည္မွာ အမွန္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္။

‌‌မိမိတို႔ေမဂ်ာ၏ အထူးတလည္ျပဳလုပ္ထားသည့္မုန႔္မ်ားအား တျခားေမဂ်ာမ်ားမွ ဝယ္စားေစရန္အလို႔ငွာ စြမ္းစြမ္းတမံႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ေနၾကသည္။

ထိုေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲအတြက္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားတင္မက ဆရာ ဆရာမမ်ားကပါ တစ္တပ္တစ္အားပါဝင္ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္။

ေလးဆက္တို႔လည္း အခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနလ်က္နဲ႔ကို မုန႔္လာေရာင္းသည့္ဂ်ဴနီယာညီ ညီမမ်ားထံမွ လက္မလည္ေအာင္ ဝယ္ယူေနရသည္။

အဆိုးဆုံးကေတာ့ အစားသမား ေမျမတ္ျဖစ္သည္။ သူက သူ႔အတြက္တင္မက ေက်ာင္းေမြးေန႔ပြဲကို လာမည့္ဥဥအတြက္ပါ ႏွစ္ေယာက္စာ ဝယ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ျမတ္သူက‌လည္း သူ႔ကေလး ႀကိဳက္ေလာက္မည့္ မုန႔္မ်ားအား ေသခ်ာ ေ႐ြးဝယ္ေနသည္။

ေလးဆက္ကေတာ့ အခုေလာေလာဆယ္ အဂၤလိပ္ေမဂ်ာက လာေရာင္းသည့္ အေအးႏွင့္ ဟမ္ဘာဂါကိုေတာ့ ဝယ္ထားၿပီးၿပီ။ နဂိုကတည္းက အစားအေသာက္နည္းသည့္လူမို႔ မ်ားမ်ားစားစားဝယ္လည္း စားျဖစ္မည္မထင္။

သို႔ေသာ္ျငား ႐ုရွားေမဂ်ာက ေရာင္းမည့္မုန႔္ကိုေတာ့ ဝယ္စားရမည္ေလ။ ကိုယ့္ေမဂ်ာက စီစဥ္သည့္ အစားအစာကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ဝယ္စားရေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ႐ုရွားေမဂ်ာက ကေလးေတြက ယခုထိ သူတို႔အဂၤလိပ္ဒီပလိုမာအခန္းထဲ မုန႔္လာမေရာင္းေသးသျဖင့္ မဝယ္ရေသးေပ။

႐ုရွားေမဂ်ာက ေရာင္းခ်မည့္အစားအစာမွာ ႏွစ္စဥ္ေရာင္းေနက်ျဖစ္သည့္ ေရခဲမုန႔္ဟု သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားေနရသည္။ ေလးဆက္တို႔ ပထမႏွစ္စတက္ကတည္းက သူတို႔႐ုရွားေမဂ်ာက အၿမဲတမ္းနီးပါး ေရခဲမုန႔္ပဲ ေရာင္းတတ္သည္ေလ။ 

ဘာပဲေရာင္းေရာင္း ‌႐ုရွားေမဂ်ာျဖင့္ ဘြဲ႕ရလာသည့္ေလးဆက္တို႔ကေတာ့ ေမဂ်ာအေပၚ သစၥာရွိရွိျဖင့္ ဝယ္စားရမည္သာ။ ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာကေတာ့ တစ္ပိုင္းေပါ့ေလ။