လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင်း ( ၃၆ ) ( Unicode )

မနက်ခင်းချိန်ခါသမယ၌ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် နေရောင်ခြည်အလင်းနုနုက ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်ပျော်နေသော လူသားနှစ်ဦးပေါ်သို့ ဖြာကျနေလျက်ရှိသည်။

နေရောင်ခြည်စူးရှရှဒဏ်ကြောင့် မသိမသာလူးလွန့်လာသော ခန္ဓာကိုယ်ငယ်လေး‌က မျက်ဝန်းတွေကို မဖွင့်ရသေးခင်မှာပဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို တစ်စုံတစ်ယောက်က တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ထားကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။

အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသည့် မျက်ဝန်းတွေကို အရှိန်ယူကာ ဖွင့်ကြည့်မိတော့ သူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာ အိပ်ပျော်နေသည့် လူတစ်ယောက်၏ပုံရိပ်က ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်ပေါက်လာသည်။

မှိတ်ထားသည့် မျက်ဝန်းတွေကြောင့် မျက်တောင်စိတ်စိတ်လေးတွေကိုသာ မြင်နေရသည်။ နှာတံချွန်ချွန် နဖူးပြေပြေလေးနှင့် ဘယ်လိုမှ အပြစ်ဆိုရက်စရာမရှိ‌အောင် ချောမောခန့်ညားသည့် ဒီကောင်လေးက တဖြည်းဖြည်း သူ့ဘဝထဲကို ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည်။

လေးဆက် ဘယ်လိုပဲ ငြင်းဆန်ရှောင်ပုန်းနေပါစေ ဈာန်က သူ့အနီးဆုံးနေရာအထိရောက်အောင် လာနိုင်ခဲ့သည်ဆိုတာကိုတော့ အသိအမှတ်ပြုပေးရမည်ပင်။

ရင်ဘတ်ချင်းထိစပ်လုမတတ်နီးကပ်လှသည့် အခြေအနေကြောင့် လေးဆက် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန်ရင်လာခဲ့သလို နွေးထွေးသည့် ခံစားချက်တစ်ခုကလည်း နှလုံးသားထဲကို ရုတ်ချည်းထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

ဒါနဲ့ နေပါဦး ...

ညက ငါ အိမ်ရှေ့ခန်းက ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ အိပ်ပျော်သွားတာမဟုတ်ဘူးလား ...

ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ရောက်နေရတာလေ ...

ဒါက သေချာပေါက် သူ့ရှေ့မှာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်နေသည့် ကောင်လေး၏လက်ချက်ပင် ဖြစ်ရမည်။

ဈာန့်ရင်ခွင်ထဲမှာ လှဲအိပ်နေရတာကို လေးဆက် စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးခံစားနေရကာ မျက်နှာပူလာသဖြင့် ခါးပေါ်ရောက်နေသည့် လက်တို့ကို အသာအယာမပြီး အိပ်ရာပေါ်မှ ထပြေးရန်အပြင်တွင် လက်ကို ဆွဲချခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ လူကလည်း ဈာန့်ရင်ခွင်ကြားထဲ တဖန်ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားပြန်သည်။