လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၅၉ ) ( Zawgyi )

ညခင္းေလထုက ခုနကထက္ပင္ ပို၍ေအးစိမ့္လာ၏။ ထိုကဲ့‌သို႔ေသာ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလျပည္မ်ားက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ အမည္မသိခံစားခ်က္မ်ားအား တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံေပးစြမ္းေနျပန္သည္။

ငါးလႊာေျမာက္တိုက္ခန္းေလးထဲ၌လည္း လူႏွစ္ေယာက္၏အသက္ရွဴသံမွအပ အရာအားလုံး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနလ်က္ ... ။

သို႔ေသာ္ နံရံကပ္နာရီ၏မိနစ္လက္တံေ႐ြ႕လ်ားရာမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ တခ်က္ခ်က္ျမည္သံကိုမူ ခပ္သဲ့သဲ့ၾကားေနဆဲပင္။

အခ်ိန္အားျဖင့္ ည ၉နာရီထိုးသြားခဲ့ေခ်ၿပီ။

ည ၉နာရီဆိုသည္မွာ ၿမိဳ႕ျပေနသူအဖို႔ မေစာလြန္း၊ ေနာက္မက်လြန္းေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္ျငား ဧည့္သည္လာဖို႔အတြက္ေတာ့ သင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုဟုတ္မေနခဲ့ေပ။

သို႔ေသာ္ ဒီညမွာေတာ့ သူ လုံးဝမေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္က သူ႔အိမ္ကို ေရာက္ခ်လာခဲ့သည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္းလက္ေဆာင္တစ္ခုကို ယူေဆာင္လာၿပီးေတာ့ေပါ့။

တကယ့္ကို မထင္မွတ္ထားေသာ ဧည့္သည္ျဖစ္သည္မို႔ ထိုလူ႔ကို ျမင္လိုက္ရစဥ္မွာ သူ လိပ္ျပာလြင့္မတတ္ ထိတ္လန႔္အံ့ဩသြားခဲ့ရသည္။

ဘယ္လိုမွအစအနရွာမရဘဲ ေလးႏွစ္ေလာက္ စုံးစုံးျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည့္ ခန႔္မေဟာ္က ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာ ထြက္ေပၚလာသည္မဟုတ္လား။

သုံးႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္နီးပါး မေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ခန႔္မေဟာ္၏အသြင္အျပင္က ယခင္ကႏွင့္ လုံးဝကို မတူညီ‌ေတာ့မွန္း စျမင္ကတည္းက သူ သိလိုက္သည္။ ခန႔္မေဟာ္ထံ၌ လူငယ္သဘာဝျဖစ္‌ေသာ လန္းဆန္းတက္ႂကြမႈမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ထင္ထားသည္ထက္ပင္ ပို၍ရင့္က်က္ေနသည္။

ဇလပ္ ဆုံးပါးၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔အမွားမ်ားအတြက္ ခန႔္မေဟာ္ကို ဆက္သြယ္ၿပီးေတာင္းပန္ဖို႔အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ ဘယ္လိုမွရွာမေတြ႕သည့္အဆုံး လက္ေလ်ာ့ခဲ့ရသည္။

ေနာက္ဆုံး သူ ၾကားလိုက္ရသည့္သတင္းက ခန႔္မေဟာ္ ႏိုင္ငံျခားကို အၿပီးအပိုင္ထြက္သြားၿပီဆိုတာပင္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သူလည္း ခန္႔မေဟာ္ႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။