လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၂၅ ) ( Zawgyi )

ျဖဳတ္ခ်ျခင္းခံလိုက္ရသည့္ျပကၡဒိန္စာ႐ြက္‌ေလးလို အခ်ိန္ေတြ တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ကုန္ဆုံးသြားသည့္ေနာက္မွာေတာ့ ေလးဆက္တို႔ ေျဖေနရသည့္ ပထမႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲလည္း ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ေလၿပီ။

ေက်ာင္းႏွစ္လပိတ္တိုင္း ႐ြာကိုျပန္ေနက်ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလးဆက္လည္း ထုံးစံအတိုင္း ႐ြာကို ျပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ရေလသည္။ မနက္ျဖန္ျပန္လာမည့္အေၾကာင္း တီႏွင္းတို႔အား ဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးေနာက္ လိုအပ္မည့္အက်ီအဝတ္အစား၊ ပစၥည္းေတြကို လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေသခ်ာထည့္ထားလိုက္သည္။

ထို႔အျပင္ ျမတ္ကေလးအတြက္ တကူးတကဝယ္ထားသည့္ စာအုပ္မ်ား၊ ပန္းခ်ီႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ပစၥည္းမ်ားကိုပါ လြယ္အိတ္ထဲ မေမ့မေလ်ာ့ထည့္ထားလိုက္သည္။ ယခုဆို မနက္ျဖန္႐ြာျပန္ဖို႔အတြက္ အစစအရာရာအဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။

ပစၥည္းေတြ ထုတ္ပိုးသိမ္းဆည္းၿပီးေနာက္ လူလည္းအားလပ္သြားကာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ၿပီး ခါးသက္သက္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္လိုက္သည္။ အဲဒီေနာက္ ေကာ္ဖီခြက္ကို ကိုင္ရင္း ဝရန္တာေရွ႕မွာ ထြက္ရပ္ကာ ေလညႇင္းခံမိသည္။

အထပ္ျမင့္အလႊာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလက တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနသည္။ ေဆာင္းရာသီတုန္းကလို ေအးျမသည့္ေလျပည္မဟုတ္ေသာ္ျငား ‌သူ ႏွစ္သက္သည္။ ေလတိုက္တိုင္း မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး လြင့္ေမ်ာေနရသည့္ခံစားခ်က္ကိုလည္း သူ မက္ေမာသည္။ ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ဤဝရန္တာေလးသည္ သူ သေဘာအက်ဆုံး Personal Space ေလးတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။

ညေနငါးနာရီဝန္းက်င္အခ်ိန္အခါျဖစ္ေသာ္ျငား ေႏြရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေမွာင္ထုတို႔ မစိုးမိုးေသးဘဲ အလင္းေရာင္ အနည္းငယ္ထင္းလ်က္ရွိေနေသးသည္။ ထို႔အျပင္ ပုစြန္ဆီေရာင္သန္းေနသည့္ေကာင္းကင္ႀကီးေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာကိုၾကည့္ၾကည့္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္သဖြယ္ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနသည္။

ထိုစဥ္ အၾကည့္ေတြက အမွတ္မထင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ႏွစ္ထပ္တိုက္ဆီ ေရာက္သြားေတာ့ ေလးဆက္ရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပဳံးတို႔ ေပၚလာသည္။