Pjesa 32

147 17 2
                                    


Ne dore kisha mundesine per te shikuar fytyren e vajzes qe me kishte torturuar mendimet per nje vit te tere, vajzes qe me mbushte boshllikun qe kisha brenda vetes, kisha mundesine per te shikuar fytyren e vajzes qe doja shpirterisht.
E shtrengova cakamakun fort dhe po matesha ta shkrepja.
  - Pse heziton ? - me pyeti ajo.
  - Nuk e di, kam frike dhe une - i pergjigjem dhe ula doren poshte.
  - Degjo, kam nje vit qe te mendoj, nje vit qe imagjinoj fytyren tende dhe mendoj se eshte koha per te hequr maskat. Sido qe te jesh ti do jesh gjithmone i vecante per mua, te njoha shpirtin ne erresire dhe me te u dashurova, po jam dashuruar shpirterisht me ty dhe e pranoj, eshte koha per ta pranuar. Per ty refuzova dike qe mund te me bente te lumtur, dike qe me kupton dhe do me donte shume keshtuqe ndize te lutem dua te njoh - me thote ajo duke pesperitur ne veshin time nderkohe me shtrengonte fort doren.
  - E njejta gje eshte edhe per mua, qe kur te kam njohur ty ka ndryshuar jeta ime ka ndryshuar gjithcka -  i them dhe mbylla syte, ngrita doren lart, e vura gishtin serish mbi gurin e cakmakut dhe tani isha gati per ta ndezur.
  - Gati? - e pyes.
  - Gati! -  me pergjigjet.

Ndeza cakmakun dhe ndjeva driten qe me ndricoi fytyren, brenda nje sekondi ndjeva nje dritherime te me pershkonte trupin si nje vetetime rete.
Doja te hapja syte, te shikoja fytyren e saj, te ndjeja lekuren e saj te fytyres ne gishtat e mij.
Ai sekond mu duke si te ishte nje jete e tere.
  - Ti ?! - degjoj zerin e saj te cuditur dhe te zgjatur.
Hapa syte, dhe nuk mund ta besoja.
  - Nevila ? - them dhe bera nje fytyre te cuditur.
  - Oh dreqin, nuk me besohet - thote ajo dhe u be flake e kuqe nga turpi.
  - Cfare dreqin... Je ti vertete ? -  e pyes dhe akoma nuk po u besoja syve per c'ka po shikonin.
  - Une jam -  thote ajo dhe uli koken.

Cakmaku po me pervelonte gishtin, e leshova gazin e cakamakut dhe per nje moment lash erresiren te pushtonte fytyrat tona.
Buzeqesha, nuk kishte gje me te bukur sesa te gjeje tek nje person dashurine fizike dhe ate shpirterore.
Kur ajo permendi djalin qe kishte refuzuar e kishte fjalen per mua, me kishte refuzuar mua per mua!
Ndeza serish cakmakun dhe e drejtova per nga ajo. Vazhdoja te buzeqeshja, asaj i qeshen syte kur me pa duke buzeqeshur dhe i'u merrte goja nuk dinte c'te fliste.
  - Qenke vertete ti -  i them dhe e perqafoj.

Fika cakamakun dhe e hodha ne toke.
U shkriva me krahet e saj dhe shpirtrat u ben nje i vetem, nuk kishte gje me te bukur ne bote sesa te perqafoje ate qe do me shume ne bote.
Qendronte e heshtur ne krahet e mij dhe me shtrengonte fort sikur kishte frike se mos do e leshoja dhe do largohesha nga ajo, por si mund te largohesha nga ajo ? Si mund te largohesh nga dikush qe e do fort ? Edhe sikur ajo te ma kerkonte qe te largohesha nuk do e beja sepse ishte dashuria ime, ishte vajza e duhur.

Gjithmone kam dashur dike ne jeten time per te cilen te kem frike se mos e humbas, ajo ishte personi qe kisha frike ta humbisja, me ne fund e kisha gjetur ate qe kerkoja.
Por nuk eshte vetem kaq, vertete e kisha gjetur por tani duhet ta mbaja fort, duhet ta meritoja.

Ne njerezit jemi te cuditshem, kur jemi te vegjel na fiksohet nje loder ne koke dhe qajme derisa te na e blejne, qajme per dite te tera vetem qe te arrijme te kemi ate loder ne dore dhe kur e kemi mjaftojne pak dite dhe lodhemi me te keshtuqe e hedhin me nje qoshe dhe e harrojme.
Kur rritemi te njejten gje bejme por jo me lodra por me njerezit. Nuk doja te perfundoja nje i tille, nuk doja qe ajo te behej monotone dhe ta harroja ne nje qoshe duke harruar se ekzistonte. Per here te pare doja ta beja dike te ndihej e vecante dhe ajo e meritonte sepse ishte e vecante.

Ndejtem per disa minuta te perqafuar dhe te heshtur pastaj e leshova dhe u drejtova drejt saj.
I vura doren mbi faqe dhe afrova buzet tek buzet e saj, ishte erresire por buzet e gjejne rrugen drejt njera tjetres pa qene e nevojshme te besh drite, jane si hekuri me magnetin.
Puthjet e para ishin te bukura por kjo ishte e vecante sepse po puthja dy persona tek nje njeri i vetem.
Cdo puthje, perqafim, perkedhelje ishte e vecante sa here qe ndodhte.
Tani kisha shikuar fytyren e dashurise dhe ndieja token te me largohej nga kembet, me dukej vetja sikur shkelja mbi ajer, nuk isha ndiere ndonjehere keshtu, nuk isha ndjere kurre me pare kaq i dashuruar....

Vajza Që Më Bënë Të VuajWhere stories live. Discover now