Ishte vetem dy metra larg kur ndaloi dhe e friksuar shfryu!
- Kush je ti? - me pyet me zerin qe ju drodh dhe beri nje hap mbrapa!
- Jam une, dikur dashuria jote e madhe - i'a kthej dhe ngrihem ngadale ne kembe!
- Jo, nuk ka mundesi, c'eshte kjo shaka pa kripe? Mos m'u afro - shtoi ajo nderkohe qe shkoja drejt saj duke caluar!
- Jam une, nuk eshte asnje shaka - shtova dhe afrohem tek ajo e cila ra ne gjunje!
U afrua tek kembet e mia dhe filloi t'mi prekte!
- Si ka mundesi!? - me pyet.
- Mban mend kur te mora ne telefon para disa viteve? Doja te thoja qe do ikja ne Angli per vizite dhe dola mire, mund te eci tani - i them dhe u ula afer saj
- Ate dite kur me mbylle telefonin mbasi me the se ke nje tjeter - shtova dhe vura doren ne faqen e saj te lagur nga lotet!
- Nuk me ka ardhur asnje sms Tristan. Nuk e ke idene sa kam qare ate dite dhe nuk ishte e vetmja, u ben vite qe mbremjeve qaj dhe mallkoj veten, nuk duhet te isha larguar nga ty edhe pse me tradhetove, edhe pse me shtyve, une te doja, ti ishe dashuria ime e madhe! - thote ajo duke qare nderkohe qe me perqafonte!
- Ka shume gjera qe ti nuk i di, gjera qe as une nuk i dija! Mban mend kur ishim ne ate lokal, nje nate para aksidentit? Ika me Leandren me makine, shkuam ne nje vend ku nuk kishte njerez dhe kaq mbaj mend! Ajo me tha se kishim kryer mardhenie! Mbas ca kohesh me tregoi se kjo gje nuk kishte ndodhur, une isha teper i pire dhe asgje nuk ndodhi ate nate, ma tha pasi une te tregova ty! - i them duke peshperire nderkohe qe e mbaja perqafuar!
- Pse e bere kete gje? - me pyet ajo.
- Cfare bera?
- Qe me largove, une te doja gjithsesi, nuk me interesonte asgje Tristan, me interesoje vetem ti.
- Bera gabim, sic bere ti kur me largove, por nuk ja vlen me per te permendur gabimet, koha nuk kthehet me mbrapa - i them dhe buzeqesha duke i vene doren ne faqen e saj te ngrohte dhe te lagur.
- E di? Qe atehere nuk kam mundur te dashuroj dot me, ti me kishe marr cdo ndienje timen dhe nuk mundesha dot te ndieja per asnje njeri.
- Por ti me the se ishe me dike dhe kishe filluar jeten tende.
- Ai ishte vetem nje prove per tu dashuruar serish, nuk zgjati as nje muaj, te kerkova me pas, por celulari jot me dilte i fikur, doja te qendroja me ty, por nuk te gjeta. - me thote dhe filloi te me prekte fytyren
- Je vertete ti apo jo? Nuk eshte enderr - shtoi ajo.
- Ja e sheh qe nuk eshte enderr - i them mbasi e pickova!
- Me thuaj, je me Leandren tani? Jeni bashke apo jo? Me trego - me thote duke ju dridhur zer.i
- Jo, askush nuk mund te zevendesonte ty, ti je dashuria ime e madhe, ajo qe nuk harrohet kurre - i them dhe fillova ti perkedhelja floket.
- Kaq e madhe paska qene kjo dashuria jone?
- Po, kaq e madhe.
Koha nuk mundi te vriste ate dashuri, nuk mundi ta mbulonte me mantelin e zi te harreses, dashuria jone ishte me e forte se koha!
Nuk kishte si te ndodhte ndryshe, dashurite e medha nuk vdesin kurre, sado qe jeta i perplas ne muret e saj per ti vrare, per ti coptuar, dashurite e medha e kane forcen ti mbijetojne cdo goditje!
Ndonjehere gjerat ndodhin per nje arsye, ndonjehere na duket aikur ndodhin pa arsye, por ne fakt me kohen arsyet dalin ne shesh.
Nevila ishte dashuria ime e madhe, ajo dashuri qe zgjat pergjithmone!
Ajo ishte buzeqeshja me e bukur
Perqafimi me i ngrohte
Puthja me e embel
Ajo ishte e gjitha dashuri dhe jeta pa te do ishte si qiell pa yje dhe pa hene!
Ngadale u ngrita ne kembe dhe zgjata doren drejt saj! Ajo vuri duart ne koke dhe nisi te qante!
- Edhe nje here, une edhe ti, si thua? - e pyes nderkohe qe dora me dridhej.
- Edhe nje here? Bashke te dy? Eshte e mundur edhe pas kaq shume kohesh? - me pyet ajo me zerin qe i dridhej dhe gati sa nuk po mekej.
- Pse jo! Kete here pergjithmone ne te dy, kundra gjithckaje, kundra cdo pengese.
Ajo u ngrit ne kembe, fshiu fytyren me menget e bluzes dhe duke qeshur m'u ngjesh ne perqafim.
- Pergjithmone te dy - bertiti e lumtur!
U ulem ne stolin tone dhe perqafuar shijuam ato fishekzjarre te atij viti te ri, i cili nuk mund te vinte kurre me bukur se kaq!
Nje vit qe do na gjente bashke dhe mbas tij shume te tjere.
FUND.
