Ndonjehere, jeta tregohet e ashper me dashurite, i nxjerr perpara pengesa te medha dhe nuk tregon aspak meshire! Por dashurite e medha nuk lodhen kurre nga pengesat e jetes, jane pikerisht keto pengesa qe e bejne dashurine me te forte dhe me te madhe, fundja e gjithe jeta eshte e mbushur me pengesa dhe veshitrsi!
Edhe per ne dy pengesat po beheshin cdo here e me te dukshme.
Qendroja anesh Neviles e cila po fliste me Albanin ne lidhje me shkollen dhe familjen e saj!
Dukej sikur donte ta zgjaste sa me teper muhabetin ne menyre qe te na mbante afer tij qe te kuptonte ndonje gje, kete gje e kuptova nga menyra sesi me shikonte!
- Ky cuni gjithmone me ty rri ? Se eshte hera e dyte qe te shoh me kete brenda pak ditesh, si te jeni shoke - thote ai dhe zuri te qeshte! Temperamenti im per pak desh me beri t'i fusja ndonje turinjve dhe ta ngulja ne toke por e kontorllova veten, qesha bashke me te duke e kaperdire nervat! Nuk mund t'i hapja probleme Neviles dhe aq me pak me familjen e saj qe gjerat i kishte si mos me keq!
- Jemi si moter dhe vella - i'a kthen ajo duke i shtrembruar turinjte, atij i ngriu e qeshura me fytyre e me pas u be i serte!
- Kur te jete fundjave me shtepi do ikim bashke se dua te takoj dajen - i thote ai dhe largohet!
Nderlohe qe ikte na shikonte plot mellef me koken kthyer mbrapa!
- C'me gjeti mua - thote nevila me gjysem zeri dhe fillon te eci!
- Mendon se mos thote ndonje gje ky boli? - e pyes dhe dola para saj duke ecur mbrapsht.
- Nuk e di, menyra si me foli sot ishte e cuditeshme, sikur ishte me nerva - pergjigjet Nevila pastaj ngre syte e saj te trishtuar duke me shikuar mua.
Disa floke debore kishin bere vend te baluket e saj ndersa supet i ishin ngjyrosur me te bardhe! Dukej porsi nje trendafil i bardhe.
- Mos mendo se do ndodhi gje, eshte vetem frika jote, pastaj tani nuk je me vetem - i them dhe u ula duke e rrethuar me krah tek kofshet dhe e ngrita lart! E rrotullova disa here, qeshte si nje femije i lumtur...
- Me ul se eshte turp, po na shohin te gjithe - me thote ajo dhe me vuri duart tek floket, me perkedheli embel pastaj me perqafoi.
- Nuk me intereson, te shohin - i them dhe ngadale e ula ne toke serish! Njerezit shikonin dhe qeshinin ndersa ajo, pak nga ftohti, pak nga turpi ishte bere e kuqe flake!
- Nuk dua te mbetem pa ty, do me dukej sikur nuk jetoj me! Kam frike se do te humbas -me thote ajo
- Nuk do mbetesh pa mua, do jem gjithmone duke te shtrenguar doren, do jem gjithmone nje thirrje larg, nje hap larg, nje telefonate larg, do jem sa here te kesh nevoje - i them dhe i shtrengova doren te cilen e kishte akull te ftohte!
- Te dua e di ? Te dua me shume se cdo gje ne jete, nuk eshte vetem nje fjale e bukur por eshte nje e vertete! - vazhdoi te thoshte nderkohe qe ecnim!
E dija qe me donte, nuk eshte e veshtire te dish nese dikush te do apo jo, sigurisht qe nuk mund ta shohesh me sy por mund ta ndjesh, eshte si nje lloj litari i padukeshem qe mban te lidhura zemrat!
U futem ne klase. Te gjithe, ashtu si edhe ne koken e kishin plot debore, hundet dhe faqet te skuqura nga topat e debores qe kishin marre fytyres!
Anesh meje, ne rrjeshtin tjeter te klases gjendej Era e cila tashme ishte ftohur jashtezakonisht shume me mua, edhe mengjes me thoshte neper dhembe! Here pas here me hidhte veshtrime te cuditeshme, sikur thoshte "do e paguash" pastaj buzeqeshte ironikisht dhe kthente koken para!
Nuk ishte e veshtire per te dalluar se Era ishte fiksuar pas meje, nuk mund te them se ishte dashuri pasi kur dashuron nuk mund ta shohesh kurre me inat personin qe do, pavarsisht sa shume te lendon.
Ne fakt une nuk e kisha lenduar kurre ate, madje e kisha ruajtur edhe nga personaliteti im i dyte, mga njeriu qe gjendej brenda meje, ai perversi dhe qefliu i femrave!
Ishte ora e fundit kur Era, ashtu sic vishej gjithmone, ne fakt zhvishej me teper sesa vishej, vjen ulet ne tavolinen time dhe hedh kemben per mbi kembe! Me shikon me nje veshtrim sikur donte te me perpinte dhe me pyet:
- Cdo besh pas mesimit? U be kohe pa dal bashke, shkojm tek ai vendi - thote ajo dhe hedh veshtrimin mbarapa kurrizit tim ku gjendej Nevila!.....
