Four Years Later

Hoofdstuk 7

Ik schonk mezelf nog een glas whiskey in en draaide het glas wat rond. Verbaasd keek ik op bij geluid van mijn deurbel. Ik liep naar de voordeur en opende voorzichtig de deur. Marc glimlachte. Ik opende de deur verder en gebaarde dat hij binnen kon komen. Ik ging weer op mijn verhoogde tafel zitten met uitzicht over New York.

"Je was zo snel weg. Ik wilde je nog bedanken" Hij zette nog een fles whiskey op tafel. "Mijn moeder zat in de zal en wilde dat ik je duizend maal bedankte voor haar meisje eindelijk rust te geven. Ik knikte. "Lief" Ik schoof hem een glas toe. Hij kwam op een kruk naast me zitten.

"June zit er over te denken je junior partner te maken" Ik knikte. "Weet je, voor iemand die een grote zaak heeft gewonnen, en die zojuist te horen kreeg op haar 21e al junior partner te worden, zie je er niet zo vrolijk uit"

Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb zojuist mijn eerste liefde voor de rest van zijn leven achter tralies gezet. Ik zeg niet dat hij het niet verdiende. Maar het is wel een rotstreek die ik bij hem had uitgehaald. We hadden al jaren niet meer gesproken, maar we konden wel gewoon met elkaar overweg. En ook al verdiende hij het, kan ik niet zomaar de momenten vergeten dat hij er voor mij was, toen niemand anders er voor me was, en alle toch leuke momenten die we hadden. Dat kan ik niet zomaar van me afschuiven" Hij knikte.

"Ik begrijp het" Ik nam een grote slok van de whiskey. "Je moet het van je afzetten" "Je eerste liefde zet je niet zomaar van je af, maar dat begrijp jij denk ik niet" Hij trok zijn wenkbrauwen op. "Dat ik soms een eikel ben betekend niet dat ik niet ooit van iemand heb gehouden en die heb verloren" Ik trok mijn wenkbrauw op.

"Nou laten mijn zusje maar even erbuiten laten, maar bijvoorbeeld, ik had twee jaar een relatie met een advocate. Ze was anders dan alle andere en ze had gewoon iets wat me aantrok. Toen kwam Willem Rodgers, je zal hem vast nog wel een keer tegen komen, een grote slijmbal. Hij heeft haar van me afgepakt, en daarna laten vallen, gewoon om mij tegen te zitten"

Ik keek naar mijn glas. "Het spijt me" Hij haalde zijn schouders op. "Wie was die jongen die je een knuffel gaf voor je wegging?" "Mijn ex. We zijn nu gewoon goede vrienden." "Wil je hem terug?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, hij heeft trouwens een leuke vriendin. We kennen elkaar nu al lang, hij was de beste vriend van mijn broer"

"Ik wist niet dat je een broer had" Ik zuchtte. "We hebben al drie jaar niet meer gesproken" Marc keek me verbaasd aan. "Want?" "Zijn vriendin was mijn beste vriendin. We kregen ruzie en na een paar jaar zag ik haar met een ander, ik vertelde het aan mijn broer en hij zei dat ik dat alleen zei omdat ik haar niet mocht, na een hoop gedoe stopte hij met praten tegen me. Daardoor is ook onze vriendengroep uit elkaar gevallen. Jaden was de beste vriend van Patrick, mijn broer dus"

"Heftig" Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb wel meer meegemaakt in mijn leven. Ik kan het wel aan. Ik ben een grote meid" Hij knikte. "Je gedraagt je ook ouder, dat is op het werk vaak een voordeel, maar vergeet niet jong te zijn"

Ik lachte. "Jij spreekt zeker uit ervaring?" Hij trok een wenkbrauw op. "Ik ben misschien ouder maar niet zo oud, ik ben ook maar 28" Ik staarde naar buiten.

"Hanna" Hij legde zijn arm op mijn arm. "Je hoeft je niet te bewijzen, voor niemand, alleen voor jezelf, maar na vandaag mag je trots zijn, ook al voelt het nu rot, het hebt het goed gedaan" Ik keek hem aan.

Hij boog naar voren en drukte zijn lippen op mijn lippen. Hij ging met zijn hand van mijn onder arm, langs mijn bovenarm en pakte toen mijn gezicht vast. Ik sloeg mijn armen om hem heen. Hij schoof van de kruk. Ik sloeg mijn mijn benen om hem heen. Hij tilde me op en zoende me passievol. "Waar is je slaapkamer?" Fluisterde hij. "Trap op" Hij liep de trap op en liet me langzaam vallen op mijn bed.

Hij knoopte mijn blouse open en ritste mijn rok open. Ik deed zijn blouse uit en hij trok zijn broek uit. Hij rolde op zijn rug en trok me op hem.

~*~

De volgende ochtend werd ik wakker van het zonlicht. Marc lag nog naast me te slapen. Ik kroop uit bed en douchte me snel. Ik trok snel een donkerblauwe jurk aan en een slangen print pumps. Ik pakte mijn tasje en ging naar het werk.

Onderweg haalde ik mijn standaard koffie op en deed ik in de taxi mijn make-up en mijn haren in een nette knot. Gelukkig was ik niet later dan normaal. Snel ging ik naar mijn kantoor en begon ik aan het verzamelen van alle papieren van de Dean zaak en begon aan het eindverslag.

"Snel er vandoor?" Ik keek op en zag Marc met een grijns in mijn deuropening staan. "Ik had nog werk zat te doen" "En mij niet wakker maken?" Ik haalde mijn schouders op. "Jij bent zo gewend aan uitslapen, dus liet ik je maar liggen"

"Kunnen we praten?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik begin net aan het eindverslag." Hij klapte mijn laptop dicht en pakte de map en liep mijn kantoor uit. Ik stond op en volgde hem snel. "Wat doe je nou?" Hij liep het stagiaire hok in. "Iedereen gaat voor morgen hier een eindverslag over maken. De beste verslagen krijgen een eigen zaak waar ze aan mogen werken" En toen liep hij het hok weer uit.

"Nu heb je precies genoeg tijd voor een lunch" Zei hij grijnzend terwijl hij richting de lift liep.