Four Years Later

Hoofdstuk 79

Ik keek toe hoe Jaden en Brad over de golven gingen. "Ik haat het dat ik het water niet in kan" "Moest je de auto van Marc maar niet tegen een boom parkeren" Zei Kimberley. Ik rolde met mijn ogen. Rick, Greg en Megan moesten vandaag werken. Kimberley was op vrijdag vrij en Brad deed surfen voor werk dus die kon makkelijk even met Jaden het water in.

"Luister, sinds jij terug kwam uit Miami zag ik al dat er iets tussen jou en Jaden was. Er is een hoop gebeurd tussen jullie waardoor ik begrijp dat jullie niet meer samen komen, maar ik weet dat de hele groep wil dat jullie samen komen. Ook je broer'" Ik knikte.

Patrick zou morgen komen en ik wilde dan meteen vragen wat hij vond. "Heb je Marc nog iets laten weten?" Ik haalde mijn schouders kort op. "Een kort gesprek over sms, maar meer niet"

"Wat zei hij?" "Het begon met dat hij vroeg waar ik was want hij had me zien lopen op kantoor en June wilde niet vertellen waar ik was of waarom ik mijn spullen had gepakt. Daar had ik niet op gereageerd en een paar uur later stuurde hij, managing partner bij ander filiaal... ik snap dat je me niet meer wil zien. Ik stuurde terug dat ik hem inderdaad niet meer wilde zien en dat ik wil dat hij uit mijn appartement gaat" Ik scrolde verder door mijn telefoon.

"Maar ik wil je nog spreken voor ik ga, ik hoop dat er nog kans is. Daarop zei ik, dacht het niet, ik kom pas terug als jij weg bent, de vorige keer had je geen moeite om verder te gaan dus nu niet moeilijk doen. Daarop zei hij dat het anders was en dat hij me niet los wilde laten want we zijn verloofd. Ik zei dat ik die ring niet voor niks met alle foto's in mijn oude kantoor had gelaten. Ik wil verder had ik nog erachter gestuurd."

"Aii, daar zal hij zeker niet blij mee zijn geweest" Ik schudde mijn hoofd. "Hij zei dat hij vond dat we niet zomaar onze verloving af konden zeggen. Ik zei: Let maar op want dat is precies wat ik nu doe" Kimberley lachte.

"Vanmorgen stuurde hij dan dat hij zijn spullen had gepakt en weg was. Hij zei dat zijn vader weer weg was en zijn halve appartement had leeggehaald. Het enige wat ik antwoordde was dat hij eerder naar me had moeten luisteren en dat dit geen reden was om naar me toe te kruipen. Ik zei ik wil niks meer met je te maken hebben, het is gedaan. Daarna heb ik geen reactie meer gehad"

Kimberley schudde haar hoofd. "Het is zeker jammer na alle moeite die je in die relatie hebt gestopt, maar misschien is het beter zo" Ik knikte. "Heb je gevoelens voor Jaden?" Vroeg ze plots. "Ja, steeds meer en meer. Ik heb een week bij hem gewoond en we moesten in hetzelfde bed slapen en ik had zo vaak dat ik in de nacht naar hem toe wilde kruipen maar dat het niet ging. Ik ben net uit een verloving"

Kimberley haalde haar schouders op. "Je bent geen slet als je je hart alleen volgt" Ik zuchtte. "Ik weet het maar ik wil gewoon niet rond springen, dat voelt gewoon niet goed" "Hanna, je martelt jezelf alleen maar langer zolang je hem niet gewoon zoent"

"Wat denk jij? Dat ik hem gewoon op zijn bek moet nemen" Ze knikte. "Jullie hadden allang bij elkaar moeten zijn. Sinds het uit is met Tom en jullie beide naar New York gingen, toen hadden jullie gewoon elkaar moeten nemen, en niet alleen voor een avond" Ik knikte.

"Wellicht heb je gelijk" Kimberley schudde haar hoofd. "Toen jij net hier was gaf je toe tegen Megan dat je van hem hield, hebben we het aan hem gevraagd en hij gaf toe, dus ik snap niet waarom je wacht?"

Ik keek lang naar Jaden die met Brad aan het lachen was op de golven. "Omdat ik niet meer wil. Ik wil geen relaties meer. Ik dacht Marc anders was, mij geen pijn ging doen maar dat is wel gebeurd."

"Ja, Jaden zal je zeker nog een keer pijn doen. Maar je moet niet opgeven!" Ik knikte. "Vanavond gaan we op stap, geef het een kans, kijk hoe het loopt" "Oké"