Four Years Later

Hoofdstuk 17

Twee drukke weken gingen voorbij. Samen met Tiffany was ik aan het werken aan een nieuwe zaak. Ze zuchtte. "Ik ben toe aan koffie" Ik knikte en legde mijn pen neer. We liepen naar de Starbucks die om de hoek zat. Er stond wel een rij maar dat maakt niet uit, konden we even bij kletsen.

"Dus, ik heb iemand gevonden waar je mee op een date kan gaan. Hij heet Nathan. Hij is een accountant. Ik heb samen met Daphne je agenda na 5 leeg gemaakt, dus vanavond neemt hij je mee uit eten" Ik keek haar met grote ogen aan. "Ik kan vanavond niet" Tiffany trok haar wenkbrauw op. "We hebben in je agenda gekeken, je kan wel"

"Ik ben niet klaar voor een date" "Onzin, dat zeg je altijd, maar je moet gewoon iets minder tijd besteden aan je werk en meer aan liefde!" Ik zuchtte. Ze moest eens weten.

"Probeer nu geen andere smoes te bedenken want je gaat vanavond gewoon met Nathan op date, punt" Ik haalde diep adem. "Je moet je niet zo verzetten tegen het idee van een date, je bent een leuke meid en je gaat vanavond gewoon een leuke tijd hebben"

"Het is trouwens niet alsof je iemand anders op het oog hebt" Ik probeerde niks te zeggen over mij en Marc. "Of wel?" Ik schudde mijn hoofd. Eindelijk waren we aan de beurt en mochten we bestellen. Ik bestelde mijn standaard latte met karamel en besloot om daarna slim over te gaan in een gesprek over koffie zodat we het date-onderwerp niet meer hoefden uit te spreken.

Ik ging vermoeid weer achter mijn bureau zitten en zag dat er na 4 uur niks meer in mijn agenda staan, alleen een hele grote privéafspraak. Ik zuchtte en ging met mijn hand over mijn gezicht. Marc liep door de gang en was zo te zien erg chagrijnig.

Ik stond op en liep naar zijn kantoor. "Wat is er?" Hij keek op. "Niks, heb alleen iets over het hoofd gezien." Ik knikte. "Kwam je gewoon even langs of moest je iets vragen?" Zijn toon was nog steeds chagrijnig en ook vermoeid. Ik haalde mijn schouders op. "Laat maar, ik kom wel later terug"

Ik zuchtte en ging terug naar de bibliotheek op het kantoor, waar ik en Tiffany samen aan werk waren. Ik ging verder met het doorzoeken van de mappen, op zoek naar informatie die ons verder kon helpen.

"Vergeet je date niet" Zei Daphne die een nieuwe koffie kwam brengen. Ik rolde met mijn ogen en keek niet eens op. "Bedankt voor de koffie" Ze lachte en liep weer weg. In de mappen stonden geen aanwijzingen meer die de schuld op een ander konden leggen. Mijn cliënt was gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plek.

Tiffany kwam naar binnen. "Tijd om je klaar te gaan maken, trek leuke kleren. Een leuk jurkje. Doe je haren los en heb plezier. Denk even niet aan de zaak" Ik rolde met mijn ogen en stond op.

Zuchtend haalde ik mijn spullen uit mijn kantoor en ging ik naar mijn appartement. Tiffany stuurde een sms met alle informatie. Ik zuchtte en keek in de spiegel.

Ik ging aan mijn verhoogde tafel voor mijn raam zitten en opende mijn laptop en ging verder met onze zaak. Om kwart voor vijf ging ik naar het restaurant. "Jij bent vast Hanna" Ik draaide me om en keek recht in de ogen van een jongen met blauwe ogen. "Nathan?" Hij knikte. "Tiffany heeft veel over je verteld" Ik knikte.

"Luister, ik date al iemand, maar niemand weet dat tot nu toe, en dat wil ik zo houden. Dus als jij gewoon tegen Tiffany kan zeggen dat we het gezellig hadden maar dat ik niet je type was, zou dat fijn zijn" Hij trok zijn wenkbrauwen op.

"Maar ik heb mijn werk afgezegd voor je" Ik rolde met mijn ogen. "Wat wil je hebben?" Hij grijnsde. "Jij betaalt het eten wat ik zo hier ga bestellen, en ik wil fooi" Ik rolde mijn ogen en haalde mijn chequeboekje uit mijn tas. "Hoeveel?" "Doe maar 200, of 250" Ik raakte nu al geïrriteerd, dit was echt geen jongen die ik ook leuk zou kunnen vinden.

Ik schreef een cheque van 250 en duwde die in zijn handen. "Ik kan maar beter geen slecht woord horen over deze avond van Tiffany" Hij knikte.

"Komt goed" Ik liep terug naar mijn appartement en ging verder met werken. Na het eten, vermoeid van het werk belde ik Marc op. Ik kreeg direct de voicemail. Waarschijnlijk stond zijn telefoon gewoon uit en belde hij me wel terug als hij hem weer aanzette.

Ik besloot om een douche te nemen en in een heerlijke pyjama te kruipen om nog wat verder te werken aan mijn zaak. Om de enkele minuten keek ik op mijn telefoon, in de hoop dat Marc mij nog had terug gebeld, maar dat was niet het geval...