{ Deel 3 van de MBBF }
Hanna haar leven is de afgelopen jaren een hoop veranderd. Ze heeft vrienden verloren en nieuwe vrienden leren kennen. Ze heeft ontdekt wat liefde was en welke problemen een relatie met zich meebrengt. Ze heeft pijn en verdrie...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik liep de nieuwe locatie samen met June in. "Het is geweldig hè?" Ik knikte. "Baal je nou dat je niet hier werkt?" Ze rolde met haar ogen. "Niet gaan overdrijven" We liepen naar het grootste kantoor. "Uw kantoor" Zei June deftig. Ik grijnsde.
"Hier kan ik zeker aan wennen" June lachte. "Wacht maar tot je al je taken voor deze week ziet" Ik haalde mijn schouders op. "Alsof ik dat niet aan kan" "Als ik dacht dat jij het niet aan kon had ik iemand anders deze baan wel gegeven"
"Maar je wilde niet van me af dus gaf je me maar een geweldig kantoor" June rolde met haar ogen. "Jij bent gewoon blij dat je niet meer een kantoor naast Marc hebt" "Dat maakt dit kantoor nog beter" Ze lachte.
"Je wordt wel morgen op de vergadering verwacht" "June, ik kan volwassen zijn en ik ga niet wegrennen voor Marc. Ik kan best met hem samenwerken zolang we maar geen privé bespreken" June knikte.
"Zijn vader is er vandoor met een hoop spullen van hem. Hij wil er niet over praten. Hij woont ook weer in zijn eigen appartement" "Dat weet ik. Maar ik hoef zijn privé leven niet te weten. Komen er nog andere mensen hier werken, van het vorige filiaal zeg maar?"
"Jij en Xander zijn hier de baas, maar je staat boven Xander want jij hebt ons nog nooit bijna failliet laten gaan" Ik lachte. "Zover jij weet" Ze keek me verbaasd aan. "Grapje!" Ze knikte. "Vooruit"
"Morgen begint het echte werk. Er liggen al een paar zaken klaar die je over een aantal mensen kan verdelen. Het kantoor is nog niet vol, we zijn nog meer mensen aan het aannemen, maar dat bespreek ik morgen ook nog verder in de vergadering. De mensen die komen hebben al een plek toegewezen. Xander zit in het kantoor naast je." Ik knikte.
"Verder nog iets?" June schudde haar hoofd. "Nee dat was het eigenlijk wel. Morgen is om negen uur de vergadering op het hoofdkantoor en daar moeten jij en Xander ook bij zijn, daarna gaan jullie hierheen om hier iedereen aan te sturen, zaken te geven en te zorgen dat het vlekkeloos loopt. Ik zal morgen ook hier nog even langskomen aan het eind van de middag om de dag met je door te nemen"
"Maar vandaag is er nog niks te doen" Ze schudde haar hoofd. "Eigenlijk niet, je mag bij mij op hoofdkantoor nog wel helpen aan wat zaken?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik ga lekker naar mijn appartement en doe niks." "Laat me raden, pizza?" Ik grijnsde.
"Ik heb een hoop in te halen" June schudde haar hoofd. "Gezellig in je eentje pizza eten" Ik beet op mijn lip. "Wacht, je bent niet in je eentje?" Ik lachte. "Ik..."
"Hanna Taylor, je bent gewoon al verder met je leven gegaan. Marc probeert mij nog steeds uit te horen en jij hebt al een ander" Ik knikte. "Ik weet het, het ging snel. |Ik wilde het tegen houden maar ik hem al eerder laten lopen en dat liet ik niet nog een keer toe"
"Je bedoelt dat je met Jaden, je beste vriend hebt?" Ik knikte. "Hij was vier weken mee naar LA" June schudde lachend haar hoofd. "Marc wordt woedend als hij dit hoort" Ik rolde met mijn ogen. "De vorige keer dat het uit was, lag hij dezelfde avond nog in bed met Tiffany" June lachte.
"Ze probeert het nu weer, nu jij weg bent maar Marc wil er niks van weten. Ik herken hem niet meer terug, je hebt hem echt veranderd" Ik knikte. "Maar blijkbaar niet genoeg"
"Hou je nog wel van Marc? Dat is een lastige vraag maar..." "Ja, ik hou nog wel van hem. We waren verloofd en die gevoelens gaan niet zomaar weg, maar het is niet meer genoeg om een relatie mee te ondersteunen. "
"Ik hoop dat je de juiste keuze hebt gemaakt, want ik denk dat als je was gebleven dat jullie het uit konden praten" Ik knikte "Misschien wel, maar ik wilde niet blijven. Ik wilde niet meer. Het was te veel" June knikte.
"Het zou fijn zijn als je wel nog met Marc ging praten om het allemaal duidelijk te maken want jullie zullen echt nog wel een keer samen moeten werken aan een zaak want jullie zijn mijn beste advocaten. Ik kan niet zomaar zonder jullie" Ik knikte. "Dat wil ik ook best doen maar ik heb meer tijd nodig want hij heeft me drie maanden lang verwaarloosd en had het zelf niet door"
"Ik weet het lieverd, het komt allemaal wel weer goed" Ik haalde mijn schouders op. "Dat zien we vanzelf"
