{ Deel 3 van de MBBF }
Hanna haar leven is de afgelopen jaren een hoop veranderd. Ze heeft vrienden verloren en nieuwe vrienden leren kennen. Ze heeft ontdekt wat liefde was en welke problemen een relatie met zich meebrengt. Ze heeft pijn en verdrie...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Met een blij gevoel liep ik rond lunchtijd de firma binnen. Ik stopte bij June's kantoor om te laten weten dat ik er weer was. Ze glimlachte en zei dat ze nog even langs zou komen als ze tijd had. Ik knikte en ging verder naar het kantoor van Marc.
"Je hebt weer een keer iets anders aan dan leggings" Ik rolde met mijn ogen. "Ik wil mijn laptop, nu!" Hij lachte. "Goedemorgen" Ik trok mijn wenkbrauw op. "Jij begon over mijn leggings" Hij knikte. "Klopt, maar ik mag dat"
"En waarom mag ik dan niet voor mijn laptop vragen" Hij lachte. "Dat was niet vragen. En ten tweede ik sta op het werk boven je" Ik legde mijn hand op zijn schouder en pakte met mijn andere hand de laptop aan. "Daar is de eikel die ik hier heb leren kennen" Hij schudde lachend zijn hoofd.
"Je ziet er trouwens wel goed uit, zonder die leggings" Ik lachte. "Zou ik ook zeggen als ik jou was"
Ik liep zijn kantoor uit en ging naar mijn eigen kantoor. June kwam al vrij snel binnen. "Hoe gaat het?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik kan op zijn minst weer lang lopen en staan. Ik ben er weer bijna bovenop, alleen ben nog snel vermoeid, dus mag maar halve dagen werken"
"Dat vertelde Marc ja" Ik knikte. Een ongemakkelijke vlaag kwam over me heen toen ik me bedacht dat mijn baas wist van mijn relatie met mijn andere baas. "Op dit moment kun je het beste Xander helpen met zijn zaak, dat is niet een heftige zaak" Ik knikte.
Ik pakte mijn laptop weer op en liep naar Xander zijn kantoor. "Hanna, je bent terug" Ik knikte. "Halve dagen, maar ik ben terug" Hij lachte. "Kom zitten!" Hij ging naast me op zijn bank zitten. Ik voelde me oncomfortabel door zijn plotse aanwezigheid.
Ik schoof een stukje opzij. "Van June kon ik het beste jou helpen met jouw zaak" Hij knikte en pakte wat mappen van zijn bureau. "Het is geen ingewikkelde zaak. Het is vooral veel leeswerk, zoeken naar fouten." Ik knikte en pakte de mappen aan. "Dan ga ik hier aan beginnen en laat ik je wel iets weten als ik het vind" Ik wilde opstaan maar hij hield me tegen.
"Je kan ook gewoon hier werken, dan kunnen we ondertussen meer kletsen." Ik knikte en opende de eerste map. "Ik wil je beter leren kennen" Ik wist niet wat ik daarop moest zeggen. Ik had geen idee wat hij van me wilde maar mijn vermoede was anders.
"Dus vertel eens wat over je persoonlijke leven, als we dan toch samenwerken wil ik wel wat over je weten. Behalve dat je veel yoga doet" Ik moest nog steeds mijn best doen om niet te lachen. "Ik weet niet wat je wil weten"
"Wat doe je zoal buiten je werk?" Ik dacht even na. "Vooral relaxen. Avondje afspreken met vrienden, en waarschijnlijk nog meer werken" Ik probeerde me te concentreren op de mappen maar dat ging niet.
"Heb je een vriend?" Hij ging er direct voor. "Ja" Zei ik zonder over mijn antwoord na te denken. "Ik heb hem nog nooit gezien" Hij moest eens weten. "Ik hou werk en privé graag gescheiden" "Misschien kunnen we een keer met zijn drieën uiteten, dan kan ik hem leren kennen" Nee, dat wilde hij niet.
Mijn telefoon ging af. Ook al was het mijn moeder was ik blij. "Deze moet ik even opnemen" Ik stond op en liep naar de gang. "Mam" Zei ik vrolijk. Mijn moeder en ik hadden geen geweldige band maar ik wilde wel gewoon een goede dochter zijn. En ze had me net gered.
"Je vader is dit weekend in New York en wil graag met je naar de opera, maar wist niet hoe hij je moest vragen, aangezien je zo druk hebt" Ik rolde met mijn ogen. "Zeg maar tegen hem dat ik wel mee ga en dat hij de tijden maar even door moet sturen dan regel ik het wel dat ik vrij ben" Ik liep voorzichtig langzaam richting het kantoor van Marc terwijl mijn moeder aan de lijn was.
Ik liep zijn kantoor binnen en hing op. "Je mag me niet haten" Hij zuchtte en ging achterover zitten in zijn stoel. "Wat heb je gedaan?" Ik haalde diep adem. "Xander kwam te dicht bij, toen ben ik wat achteruit gestapt maar toen ging hij vragen stellen zoals wat ik na het werk deed en zo en toen vroeg hij of ik een vriend had en toen zei ik ja"
Marc trok zijn wenkbrauwen op. "Toen zei hij dat hij mijn vriend wilde ontmoeten. Gelukkig belde mijn moeder om me te redden, maar wat moet ik dadelijk zeggen als ik een antwoord heb. Ik heb al gezegd dat ik werk en privé gescheiden had, maar dat bleek niet genoeg te zijn" Marc lachte. "Ik wist dat hij je leuk vond"
"Dat effect heb ik bij sommige mannen waar ik mee werk" Marc zuchtte. "Daar reageer ik maar niet op... Zeg gewoon dat je dat liever niet hebt, hij is niet je beste vriend maar je collega, je hoeft niet bang te zijn voor zijn gevoelens" Ik knikte. "Daar heb je gelijk in" "Ik heb altijd gelijk" Ik draaide me om. "Eikel"
"Wat zei je?" Ik keek over mijn schouder. "Ik zei niks. Waren vast de luchtgeesten" Hij knikte. "Veel plezier met werk"
