{ Deel 3 van de MBBF }
Hanna haar leven is de afgelopen jaren een hoop veranderd. Ze heeft vrienden verloren en nieuwe vrienden leren kennen. Ze heeft ontdekt wat liefde was en welke problemen een relatie met zich meebrengt. Ze heeft pijn en verdrie...
Jaden kwam mijn kamer in. "Je telefoon gaat de hele tijd af" Hij gaf mijn telefoon aan en net toen ik wilde kijken wie me had gebeld, werd ik gebeld door June. Ik kreeg al meteen een naar gevoel in mijn buik.
"Met Hanna" Zei ik zo vriendelijk mogelijk. "We hebben een noodgeval en ik denk dat alleen jij die voor ons op kan lossen" Ik keek naar Jaden. "Hoezo kan alleen ik die oplossen?" "Een klant van ons, keert zich waarschijnlijk tegen ons en probeert de firma naar beneden te halen. Hij kent al onze collega's behalve jou, en je bent jong dus jij kan het makkelijk uit hem krijgen."
"Wacht, wie is we?" "Ik en Marc" Zei ze. Er viel een stilte. "En wat is het precies wat ik moet doen" June viel weer stil. "Ik denk dat ik dat beter zo snel mogelijk op kantoor kan uitleggen" Ik zuchtte. "Ik moet dus eerder naar huis"
"Hanna, als het niet belangrijk was het ik je niet gebeld" Ik zuchtte. "Ik kom eraan" Verveeld hing ik op.
"Anderhalve week, beter dan niks" Zei Jaden. Ik knikte. Ik haalde mijn koffer tevoorschijn en begon met inpakken. Jaden hielp mee met alle kleren uit de kamer te halen. "Wat was er precies waarvoor je terug moet komen" "Iets vaags, ik snap het ook niet, maar ze legt het zo snel mogelijk op kantoor uit"
Hij knikte. "Je wist dat dit kon gebeuren" Ik knikte. "Maar het was leuker als ik gewoon twee weken weg kon blijven" Hij knikte. "Dat snap ik."
Megan, Kimberley en Tess kwamen mijn kamer binnen. "Wow! Jij hoort je koffer nog niet in te pakken, pas over 3 dagen!" Ik haalde mijn schouders op. "Noodgeval, ik moet terug" Megan ging voor mijn koffer staan. "Nee, zeg gewoon nee" Ik schudde mijn hoofd. "Dat kan niet" "Laat het iemand anders doen, je stond toch best hoog?" "Megan, alleen ik kan dit blijkbaar oplossen. Ik moet gaan"
Kimberley ging op mijn bed zitten. "Maar dan zien we je zo lang niet meer" "Jullie kunnen altijd naar New York komen, dat weet je, ik heb gewoon niet veel tijd. Ik heb al geluk gehad met deze anderhalve week" Tess knikte.
"Maar ook als je in New York heb je niet veel tijd" Ik knikte. "Het spijt me" Ik ritste mijn koffer dicht en pakte mijn handbagage in. "Ik wil niet dat je gaat" Zei Megan. Ik trok haar in een knuffel. "Ik wil ook niet weg maar het moet wel"
Jaden liep naar beneden. Ik trok snel wat andere kleren aan en deed mijn haren in een strakke knot. Ik pakte mijn koffer op en ging samen met de meiden naar beneden. "Kom gewoon snel een keer naar New York" Zei ik tegen iedereen. Brad zuchtte. "Dat gaat niet zo makkelijk" Ik knikte. "Snap ik, want ik kan ook bijna nooit naar jullie komen maar ik beloof dat ik niet weer vier jaar weg blijf"
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Ik nam afscheid van al mijn vrienden en wenste ze nog veel plezier de laatste dagen. "Ik wil alles weten. En Brad, wij moeten wat vaker bellen. Pas goed op mijn surfboard" Hij lachte. "Zal ik doen" Ik glimlachte en ging iedereen nog een keer persoonlijk af voor een knuffel.
Keegan bracht me met zijn auto naar het vliegveld. Ik nam afscheid en ging naar de luchthavenbalie. "De eerste beste vlucht naar New York" Ze knikte. "Business class heeft nog een plek, maar dan moet je snel zijn" Ik knikte. Ik kocht snel mijn ticket en rende naar de gate. Ik ging door de douane en ging snel door naar het vliegtuig. Ik was nog maar net op tijd"
Ik ging zitten en pakte mijn laptop uit mijn tas en logde in op mijn mail. Ik werkte mijn hele inbox weer bij en las een beetje alle activiteiten van afgelopen week door die ik had gemist.
Daarna keek ik nog een film op netflix en toen was de vlucht al weer voorbij.
Na een korte vlucht was ik al in New York. Het was midden in de nacht. Ik stuurde een bericht naar June dat ik in New York was en dat ik nu eerst ging slapen. Kom direct naar het kantoor
Ik stapte in mijn auto en reed naar het kantoor. Dit kon maar beter mijn tijd waard zijn. "Daar ben je eindelijk" June stond me al op te wachten bij de liften. "Ga zitten" Ze wees naar de sofa die in haar kantoor stond.
Ik ging zitten en zuchtte. "Onze klant heet Michael Hernandez, hij is pas 24 maar heeft al een aardig bedrijf opgericht en is al een miljonair. Hij heeft een bedrijf in software. We vertegenwoordigen hem nu al 3 jaar, maar we hebben het gevoel dat hij tegen ons begint te spelen, en we moeten uitzoeken wat er met hem is. Eigenlijk ga jij dat uitzoeken voor ons. Jij gaat undercover, zorgt dat hij je vertrouwen wint en dat je alles te weten komt"
