Four Years Later

Hoofdstuk 77

Vermoeid deed ik mijn ogen open. "Goedemorgen" Jaden stond bij zijn kleren kast en zocht zijn kleren uit. "Die stropdas moet je niet doen bij dat overhemd, dat is geen match" Jaden rolde met zijn ogen en pakte een andere stropdas.

Ik stond op en trok een paar leggings en een oversized trui aan. Ik ging terug op het bed zitten. "Ik denk dat ik vandaag even langs kantoor ga" Jaden knikte. "Weten ze überhaupt dat je nog leeft?" Ik schudde mijn hoofd. 

"Ik weet niet hoe ik het ga aanpakken want mijn kantoor is letterlijk naast die van Marc. Hij is mijn baas. Ik kan zo echt niet meer met hem samen werken" Jaden knikte. "Dan neem ontslag, zoek een andere baan, er zijn zat plekken voor een senior partner" Ik haalde mijn schouders op. 

"Het is sowieso beter als ik voorlopig even niet ga werken" "Dat moet je zelf weten, je kan hier zo lang als je wil blijven" Ik keek zijn kleine kamer rond. "Marc woont in mijn appartement... Ik kan niet eens naar mijn eigen appartement terug. Alles wat ik heb is overgenomen door hem" 

"Het is jouw appartement, natuurlijk kan je terug naar je eigen appartement.  Gooi hem eruit! Als jij het niet doet doe  ik het wel. Je kan niet meer terug naar hem Hanna, dat moet je niet doen" Ik glimlachte. "Wat?" Vroeg Jaden verbaasd. Ik stond op en schudde mijn hoofd. "Het is schattig als je bezorgd bent" 

Ik trok in de woonkamer mijn sneakers aan. "Moet ik je even afzetten?" Vroeg Jaden die de slaapkamer uit kwam. Ik knikte. "Graag" Ik keek Jaden lang aan. 

"Hoeveel vakantiedagen heb je nog?" Hij haalde zijn schouders op. "Iets van vier weken, ben vorig jaar niet zo veel gegaan omdat degene waarmee ik normaal naar mijn vrienden ging een workaholic werd." Ik lachte. "Wat een bitch" 

"Wat ben je van plan?" Ik haalde mijn schouders op. "LA" Hij glimlachte. "Dat moet ik echt op mijn werk overleggen" Ik knikte. "Is goed, maar misschien is het goed om uit New York te gaan voor een tijdje" 

Jaden knikte. "Ik zal straks met mijn baas gaan overleggen" We liepen naar zijn auto. Het verkeer zat zoals altijd weer vast. Het was New York, in New York wen je aan het verkeer. Ik merkte dat mijn favoriete stad niet langer mijn favoriet was. Ik wilde niet meer hier zijn. Ik wilde naar mijn vrienden. 

Voor de firma stapte ik uit. In de lift was er gelukkig niemand. Vanaf de balie liep ik snel door naar het kantoor van June waar ik op haar sofa neer viel. "Hanna! Daar ben je! Marc zei dat je een week lang al vermist was. Je beste vriend was je aan het zoeken." 

"Ik woon al een week bij mijn beste vriend" June kwam naast me zitten. "Wat is er gebeurd? Je gesprek ging duidelijk niet goed" Ik schudde mijn hoofd. "Hij heeft me uit mijn eigen appartement gestuurd en ik heb zijn auto tegen een boom geknald en de ring achter gelaten in de auto" June zuchtte. "Wow, heftig" 

"Ik denk dat het echt voorbij is" June knikte. "De vorige keer dacht je dat ook" "De vorige keer ging hij vreemd, daar kwamen we alleen met relatietherapie uit. Dit keer is het tien keer erger, ik denk niet dat we hier uitkomen, ik wil het denk ik niet eens meer" 

"Je moet met hem praten" Ik schudde mijn hoofd. "Ik ga niet praten. Ik ga naar Los Angeles, ik moet mijn hoofd gaan leeg maken. Ik wil hem niet meer zien" "Maar jullie werken hier alle twee, je zult hem onder ogen moeten zien... Tenzij..." 

"Het spijt me June, ik kan hier niet werken na alles" Ze knikte langzaam. "Ik hoopte dat we nog lang samen zouden werken"

"Ik zeg niet dat we nooit meer samen zullen werken maar misschien is het beter als ik even weg ga en ergens anders verder ga. Ik beloof dat we nog wel samen zullen lunchen" 

"Je wilt zeker ook een referentiebrief" Ik knikte. "Zonder die kom ik niet meer aan de slag op het niveau waar ik nu werk"

June beet op haar lip. "Ik heb een beter idee. Eigenlijk is dit een geheim, maar we gaan een tweede firma starten. We hebben daar een managing partner nodig die regelmatig rapport bij me uitbrengt. Je zal nog wel een aantal keer Marc moeten zien, maar ik weet dat je zo hoger komt dan normaal" Ik knikte. "Dat zou geweldig zijn" 

"Hoelang wil je eerst wegblijven?" "Een maand" Ze knikte. "Dan zorg ik dat als je terug komt je een nieuwe locatie hebt." 

"Dan ga ik nu mijn kantoor leeghalen" June gaf me een knuffel. "Succes, ik moet nu toch met Marc overleggen, dus dan kan je ondertussen alles weghalen" Ik glimlachte. "June? Mag ik wel mijn assistente houden bij mijn nieuwe baan?" June knikte. 

"Dan wordt het tijd dat ik mijn kantoor ga leeghalen" 

Ik ruimde alles in een doos. Op het bureau lag mijn verlovingsring. Ik zuchtte. Ik liet de foto's van mij en Marc achter en legde de ring erop. Daphne keek me lang aan. "Maak je geen zorgen, ik heb geregeld dat we samen blijven werken binnen de firma" Ze knikte. "Gelukkig"