Four Years Later

Hoofdstuk 8

Ik hoopte dat de ober lang over de bestelling zou doen, maar hij was ervaren in zijn werk, dus in plaats van al onze tijd te verspillen, was hij na enkele secondes al weer vertrokken met onze bestelling, tot mijn teleurstelling. 

Ik haatte deze 'praatmomentjes'. Marc leunde achterover en keek me recht in mijn ogen aan. "Je weet dat je meer over mij persoonlijk weet dan bijna heel de firma, samen met June" Ik trok mijn wenkbrauwen op. "Heeft zij je dan ook naakt gezien?" Hij begon te lachen. "Ik had het niet over die kant van persoonlijk. Meer over dat je meer weet over mijn leven dan mensen waar ik al lang mee werk" 

"Dan vertel je niet veel over jezelf, want zo veel weet ik ook niet" Hij haalde zijn schouders op. "Hoe minder mensen van je weten, hoe minder goed ze een zwakte punt kunnen vinden waar ze op in kunnen spelen" Ik knikte. "Daar heb je een punt. Maar volgens mij ben je gewoon een gesloten persoon die liever een eikel is dan mensen gerust stelt met persoonlijke gebeurtenissen" 

Hij grijnsde. "Daar ben ik nou eenmaal beter in" Ik rolde met mijn ogen. "Maar wat ik gisteren vertelde is wel waar, je moet alleen je alleen aan jezelf bewijzen" "Wilde je nou een lunch om nog een keer je zinnen van gisteren te herhalen?" 

Hij lachte. "Je bent anders dan iedereen op het kantoor" Ik haalde mijn schouders op. "Misschien ben ik daarom op mijn leeftijd al op de plek waar ik nu ben" Hij knikte. "Misschien" 

De ober kwam met onze drankjes en in plaats van ze stuntelig neer te zetten en te knoeien waardoor het langer zou duren of waardoor we weg zouden moeten, zette hij de drankjes smooth neer en liep snel weer weg. De enige keer dat ik een slechte ober wilde, kreeg ik de beste die er was. Frustrerend dit. 

"Probeerde je vanmorgen van me te vluchten?" "Misschien" Hij lachte en beet op zijn lip. "Je bent anders dan andere meiden, Hanna Taylor" "Zeg je dat tegen alle meiden die je probeert te versieren?" Hij lachte. "Nee, daar heb ik andere zinnen voor klaar staan" 

"Dus je probeert me niet te versieren?" Hij schudde zijn hoofd. "Heb je altijd overal een antwoord op?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik ben getraind in snel antwoord geven" Dat was geen leugen. Op Harvard moest je snel denken om een slim antwoord te geven. Dan wisten ze snel dat je niet loog, of heel goed was in liegen, of gewoon goed was voorbereid. 

"Je hebt les gehad van professor Timbers" Ik knikte. "Beste die er is" Hij haalde zijn schouders op. "Ik zou het niet weten, ik ging nooit naar zijn lessen, eigenlijk naar weinig van alle lessen die ik had" "Dus je bent niet alleen een eikel, maar ook een opschepper" Hij haalde zijn schouders op. "Ik heb zo mijn specialiteiten" 

"Ego" Ik nam een slok van mij glas spuitwater. "Toch ben ik nu waar ik ben" Ik haalde mijn schouders op. "Je hebt je naam op de muur, gefeliciteerd" Hij knikte. "Als je je best doet, lukt het jou misschien ook" "Misschien?" 

Hij lachte. "Ook goed, ik weet dat het je gaat lukken" "Ach, ik hoef me niet tegenover je te bewijzen want iemand heeft me ooit meerdere malen verteld dat ik alleen mezelf hoef te bewijzen wat ik waard ben" Hij schudde lachend zijn hoofd. "Bijdehand?" 

Ik haalde mijn schouders op. "Dat heb je soms" Hij zuchtte. "Nu stop met erom heen te draaien, wilde je van me weg?" Ik nam een slok van mijn drinken. "Je hebt een keer niet meteen een antwoord klaar staan" Ik knikte. "Dat heb je ook soms" 

"Hanna..." "Oké, ik wilde je ontlopen" Hij knikte. "Want?" Ik rolde met mijn ogen. "Misschien omdat we samen werken, en dat het nog al ongemakkelijk is" Hij knikte. "Snap ik. Maar ik kan werk en privé gescheiden houden" Ik trok mijn ogen iets verder tot spleetjes. "Wil je nu zeggen dat je meer wil dan eenmalig? Want ik volg je niet meer" 

"Ik weet het niet" Zei Marc. Een stilte viel voor de eerste keer. Ik nam ongemakkelijk nog een slok van mijn drinken in de hoop dat hij nu nog iets ging zeggen maar hij maakte het alleen maar zwaarder. "Wil je meer dan?" Dat was een rotstreek. Ik vroeg het eerst. 

"Ik weet het niet" Antwoordde ik maar alsof ik hem aan het napraten was. Eerlijk gezegd wist ik het echt niet. Marc was een eikel en iemand waar ik nog mee moest werken en als we samen verder gingen was de kans groot dat we het alleen maar ongemakkelijker maakten op het werk. Aan de andere kant kon ik wel gewoon goede gesprekken hebben met hem en had ik het naar mijn zin bij hem, ook al was hij een eikel. Achter het grote eikel imago was nog een stukje van een lieve man. 

Ik trok mijn jurkje recht en haalde diep adem.  "Ik weet eerlijk gezegd niet of het gisteren wel eerlijk was. Jij had net je zusje eindelijk rust kunnen geven en ik had gedronken omdat ik mijn ex achter tralies heb gezet. Ik weet niet of we kunnen zeggen dat we hebben gehandeld omdat we iets voor elkaar voelen" Hij knikte. 

Ik zuchtte. Ik kon niet tegen stiltes. Niet tegen dit soort stiltes. 

"Wellicht heb je gelijk" Zei hij. 

heyyy

nieuwe cover gemaakt door @amnaaaaaaaaa ♥

Laat weten wat je van het verhaal en de cover vind 

Loveee yaa all