Four Years Later

Hoofdstuk 50

Ik stond met Daphne te praten bij haar kleine bureautje tegen over mijn kantoor. "De volgende keer kan..." Ik werd aan mijn arm getrokken. Ik draaide 180 graden en stond nu met mijn gezicht naar Marc... of beter gezegd met mijn gezicht tegen Marc.

Hij liet me langzaam los. "Ik hou van je" Fluisterde hij in mijn oor. Toen liep hij alsof dit een normale werkdag was naar zijn kantoor en ging aan het werk. Ik draaide me terug naar Daphne die me met een opgetrokken wenkbrauw aankeek.

"Vanmiddag lunch?" Vroeg ik lachend. Ik drukte mijn lippen op elkaar. Ze knikte. "En jij gaat betalen" Zei ze terwijl ze ging zitten. Ik zag Tiffany kijken die snel haar hoofd draaide. "Deal" Daphne keek even opzij naar Tiffany. "Gaat jullie drama hierover?" Ik knikte en liep toen naar mijn eigen kantoor. De ogen van iedereen maakten me gek.

Ik opende mijn laptop en verdiepte me in mijn werk. "Hanna!" Ik keek op. "Het is lunchtijd" Ik knikte naar Daphne. Ik pakte mijn jas en tas en liep naar haar bureautje. "Iedereen praat over jullie" "Dat zal wel, daar praten we zo wel verder over" Ze knikte en trok haar jas aan.

We liepen naar beneden en gingen aan een klein tafeltje in de zon zitten. De lente was nu al op de helft en eindelijk kon je het ook merken. Eindelijk kon je zeggen dat het warmer werd. Je had nog wel een jas nodig maar buiten zitten was mogelijk.

We bestelden onze lunch. "Vertel me alles"

"Waar moet ik beginnen?" "Wanneer begon het?" Ik beet op mijn lip. "Na de zaak van zijn vermoorde zusje" Ze knikte. "Die zaak... met je ex toch?" Ik knikte.

"En toen je werd aangereden... was hij...?" Ik knikte en keek haar niet aan. "Hoe zit het dan met jou en Tiff?" Ik zuchtte. "Door die undercover opdracht kwam er even een einde aan en toen heeft Marc met Tiffany, terwijl Tiffany wist dat Marc en ik samen waren. Ze is trouwens een hypocriet want ze was er niet eens blij mee. Ze vond Marc niet goed"

Ze knikte. "Ik vind jullie wel bij elkaar passen. Het verbaasd met trouwens niet. Hij kwam altijd laten weten als hij weg ging, of jullie gingen samen weg." Ik glimlachte. "We probeerde het te verbergen" "Hanna, ik ben je assistente, ik hoor alles over je te weten" Ik lachte.

Het eten werd gebracht. "Zolang jij maar gelukkig bent, laat ik je vooral je gang gaan. Hij is heel anders bij jou" Ik knikte. "Soms twijfel ik of dat een goed ding is" Ze knikte. "Ja, dat betekend dat hij niet op iedereen verliefd is" Ik lachte. "Dat is een goed ding"

Ik nam een hap van mijn broodje. "Daarom wilde je geen date hebben, je had er al genoeg" Ik lachte. "Ik had dat niet aan Marc verteld, hij dacht dat ik vreemd ging" Daphne begon te lachen. "Die date met Nathan?" Ik knikte.

"Die Nathan was sowieso een sukkel, mijn keuze was beter maar die wilde je al niet meer horen" Ik haalde mijn schouders op. "Mijn keuze was het beste" Ze grinnikte. "Ik vind het alleen jammer dat je het niet eerder had verteld"

"Ik was bang dat iedereen zou denken dat ik dan mijn promotie door hem had gekregen, terwijl ik hard werk om te komen waar ik nu ben." Ze knikte. "Dat weet ik, als mensen op mijn plek zouden zitten zouden ze versteld staan over hoe veel jij werkt, dat was ik namelijk ook" Ik lachte.

"Serieus, wanneer shop jij?" Ik keek haar lachend aan. "Soms in het weekend en anders online want veel tijd heb ik nooit" Ze knikte. "Daarom vroeg ik het me al af"

"Normale mensen vragen me hoe ik het vol hou, jij vraagt wanneer ik shop" Daphne begon hard te lachen. "Dat is ook nodig" Ik lachte en at mijn broodje op.

We gingen terug naar het kantoor. Ik hing mijn jas op en ging zitten. Xander kwam mijn kantoor in. "Hanna" Ik keek op terwijl ik mijn laptop opstartte. "Hey" "Dus het is waar van jou en Marc?" Ik knikte. 'Daarom lacht Marc me altijd uit" Ik kon het niet ontkennen, dat was namelijk inderdaad zo. Ik zei maar verstandig niks.

Ik pakte mijn telefoon. Snel stuurde ik een berichtje naar Daphne zonder het opviel. S.O.S.

Binnen een paar seconde ging mijn kantoortelefoon af. "Met Hanna Taylor" Xander zuchtte en ging weg. Ik zuchtte en hing weer op en keek door de glazen muur naar Daphne die lachend achter haar bureau zat. "Het is niet grappig" Mimde ik naar haar. Ze begon harder te lachen. Ik schudde mijn hoofd en concentreerde me weer op mijn werk

~*~

"Hanna, ga je mee?" Ik keek op en Marc stond voor mijn deur. Ik knikte en deed mijn laptop dicht. "Het was net zo ongemakkelijk, Xander stond hier opeens en zei tegen me. "Daarom lachte Marc me dus altijd uit" Marc begon hard te lachen. "Dat klopt" Ik rolde met mijn ogen. "Daphne had me gered. Ik wist echt niet wat ik moest zeggen"

Ik trok mijn jas aan en pakte mijn tas in.

We liepen mijn appartement in. Marc keek de keuken rond. Ik liep naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen. "Ik moet pizza hebben" Hij lachte. "Geen pizza" Ik knikte. "Ik heb een bepaalde dosis pizza nodig, anders gaat het niet goed" Hij trok zijn wenkbrauw op.

"Anders val ik hier dadelijk neer en dan heb je niks meer aan me. Ik heb pizza nodig" Ik pakte mijn telefoon maar Marc pakte hem af en hield hem hoog boven me. Ik knuffelde hem. "Mag ik alsjeblieft mijn telefoon om pizza te bestellen?" Ik keek hem met een pruillipje aan. Hij schudde lachend zijn hoofd. Ik liet hem los en liep naar het raam. "Gelukkig weet ik het nummer uit mijn hoofd" "Gaat moeilijk zonder telefoon"

Ik zwaaide met zijn telefoon. "Volgende keer moet je beter opletten" Ik tikte het nummer in en belde. "Ja met Hanna Taylor.... Zelfde bestelling maar dan maal twee" Marc schudde zijn hoofd. "Ja, gewoon hetzelfde adres" Ik hing op en keek Marc lachend aan. "Je kan er niks meer aan doen" Hij lachte.

"Oké, vooruit" Ik gaf zijn telefoon terug. "Ik heb trouwens het nummer voor je opgeslagen" Hij keek naar zijn telefoon. "Jij hebt een probleem" Ik schudde mijn hoofd. "Ik heb helemaal geen probleem met pizza, we hebben een goede relatie"

Hij lachte. Hij liep naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. "Je hebt een probleem" Ik schudde mijn hoofd. "Jij hebt een probleem als je nee durft te zeggen tegen pizza" Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Ik hou toch wel van je, ook al ben je geen pizzafan"