Hoofdstuk 54

3.9K 167 16
                                    

Drie weken was de zomervakantie officieel begonnen, voor de meeste mensen dan. Voor mij niet. Ik zat gewoon achter mijn laptop in mijn kantoor te werken aan een zaak. Marc kwam binnen en ging op de stoel tegenover mijn bureau zitten. 

"Ik had een idee voor vakantie" Ik trok mijn wenkbrauwen op. "Vakantie?" Hij knikte. "Wacht dat komt niet voor in jou woordenboek. Vakantie is periode van een aantal dagen waarin je vrij bent en niet hoeft te werken, een verblijf buiten de eigen woonomgeving voor ontspanning of plezier met minstens één overnachting buitenshuis." Ik rolde met mijn ogen. 

"Je bent zo grappig" Hij lachte. "We hebben een regeling met een samenwerkende firma. Een aantal werknemers van de ene firma nemen twee weken vrij, en dan nemen zij onze zaken over, en daarna nemen een aantal van de andere firma twee weken vrij" Ik knikte. 

"Dat weet ik, dat was vorig jaar ook zo" Hij knikte. "Dit keer zijn de andere eerst, maar dan moeten wij nog kiezen wat we de twee daarna gaan doen" Ik trok een wenkbrauw op. "Wij?" Marc knikte. Ik glimlachte. "Wat had je in gedachten, want je hebt hier kennelijk meer over nagedacht dan ik." Hij knikte. 

"Ik dacht dat we eerst even naar mijn moeder konden gaan, en daarna kan jij kiezen waar we heen gaan" "LA" Hij lachte. "Dat vermoedde ik al" Ik grijnsde. 

"Dan ga ik het doorgeven aan June" Ik keek hem even aan en keek toen weer naar mijn laptop. "Welke weken zijn dat?" Hij dacht even na. "Over vier weken" Ik knikte. 

Daphne kwam Marc binnen. "Wat zat jij nou te lachen?" Ik haalde mijn schouders op. "We gaan op vakantie" Ze lachte. "Hanna, dat verwachtte ik al langer" "Ik niet" Ze trok haar wenkbrauw op. "Je woont al samen, tuurlijk ga je dan samen op vakantie" Ik haalde mijn schouders op. 

"Ik ga niet zo vaak op vakantie" "Werd tijd van wel" Ik rolde met mijn ogen. "Wees blij, dat betekend dat jij ook op vakantie mag" Ze lachte. "Dat werd al helemaal tijd" Ik schudde mijn hoofd. 

"Ga je mee lunchen?" Ik knikte. Ik pakte mijn tas en liep met haar naar de liften. "Jij betaald" Zei Daphne snel. Ik rolde met mijn ogen. "Natuurlijk" Ze lachte. "Waarom betaal jij eigenlijk nooit?" Ze haalde haar schouders op. "Omdat jij drie keer zoveel verdiend, als het niet meer is" Ik knikte. "Goed punt" 

~*~

Ik zat naast Marc op de sofa die op het balkon stond. Het kleine bankje stond perfect in de zon. Ik keek mee op zijn laptop. "Hoe lang wil je naar je moeder?" Hij haalde zijn schouders op. "Drie dagen, niet meer" Ik knikte. "Zullen we dan vast tickets boeken?" Hij knikte en ging naar de site van een vliegmaatschappij. Eerst boekte hij de tickets naar zijn moeder, toen de tickets naar La en tot slot de tickets naar huis.

Ik stuurde een snap van de tickets naar LA naar de vriendengroep met de tekst. Anderhalf weekje LA ♥ 

Ik kreeg meteen vrolijke snaps terug. Ik glimlachte. "Ik heb geen zin om te koken" Zei Marc. Ik grijnsde. Hij lachte. "Bel maar" Ik liet me dat geen twee keer vertellen en bestelde twee pizza's.

"Nu kunnen we tenminste hier in de zon blijven zitten" Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder. "Ik hou van zon" Hij lachte. "Dat weet ik" 

Ik sloot mijn ogen en genoot van de warme zon op mijn huid. Ik genoot van iedere seconde . De deurbel ging. "Doe jij even open" Marc lachte. Ik opende mijn ogen en Marc kwam terug naar buiten met twee pizzadozen.   

Ik ging recht zitten. "Eten" Hij lachte. "Jij bent erg" Ik schudde mijn hoofd. "Ik was erger in de middelbare, vraag maar aan Jaden" "Dat geloof ik eigenlijk meteen" 

Ik grijnsde en nam een grote hap van mijn pizza. "Dit is zo heerlijk" 

~*~

"Wanneer is de laatste keer dat je naar huis bent geweest?" Hij haalde zijn schouders op. "De kerst na Hailey is overleden, maar toen was ik er ook maar twee dagen" Ik keek op naar hem. "Wat houdt je tegen?" 

"Mijn moeder, ze is een lieverd, maar te veel praat over Hailey, de oude dagen en ze wil dan altijd me klein houden, ze wil niet dat ik opgroei" Ik knikte. "Ik snap het maar ik denk dat het gewoon moeilijk voor haar is om een kind te verliezen en de ander bijna nooit te zien. Als ze je dan eindelijk ziet wil ze je vast houden" Ik kroop dichter tegen Marc. 

Ik legde mijn hand op zijn wang en ging op mijn buik liggen. "Ik weet het, maar het is moeilijk" Ik ging zachtjes met mijn duim over zijn wang. "Ik weet dat het moeilijk is, maar je kan met me praten" Hij knikte en legde zijn hand op mijn kont. "Ik hou van je" Ik glimlachte. "Ik ook van jou" Ik drukte een kus op zijn mond. "Slaap wel" Ik glimlachte. "Truste" 

Four Years LaterWo Geschichten leben. Entdecke jetzt