{ Deel 3 van de MBBF }
Hanna haar leven is de afgelopen jaren een hoop veranderd. Ze heeft vrienden verloren en nieuwe vrienden leren kennen. Ze heeft ontdekt wat liefde was en welke problemen een relatie met zich meebrengt. Ze heeft pijn en verdrie...
Mensen wilde POV van Jaden? Dit hoofdstuk krijg je hem dan eindelijk, omdat het nu wel mooi uitkwam ;) Dit hoofdstuk is helemaal vanuit Jaden zijn perspectief geschreven
~*~
Ik zat in Hanna haar appartement. Het probleem was alleen dat zij de enige was die ontbrak. Marc zat tegenover me en leek afwezig. Hij deze nacht duidelijk niet geslapen en voelde zich blijkbaar schuldig over de ruzie die hij met Hanna heeft gehad.
Ik had de andere op de hoogte gebracht via een berichtje, vooral omdat ze vermist was. Hanna was in geen velden of wegen te bekennen. Ze had de sportauto van Marc meegenomen en was er vandoor gegaan en als ik hoorde waar de ruzie over ging, geef ik haar gelijk.
Ik had ook al door dat Marc minder tijd had voor haar, en meer voor zijn vader en ik zag altijd al aan Hanna haar gezicht dat ze de man niet vertrouwde. Ze liet hem geen seconde alleen in de kamer. En nu ze eindelijk Marc aan had gesproken, kregen ze de mega ruzie.
"Hanna Taylor, blond, 22 jaar oud, vermist. Is er vandoor gegaan in een mat zwarte sportwagen van Ferrari. Verloofde heeft 14 uur niks meer gehoord sinds hun ruzie. Vrienden en kennissen zijn op de hoogte gebracht van haar vermissing, zijn er nog andere dingen?" Vroeg de agent aan Marc. Marc schudde afwezig zijn hoofd.
"Omdat ze een volwassen persoon is, jullie nog niet zijn getrouwd en ze volle bewustzijn had tijdens vertrek kunnen we geen grote opsporing doen, dat is een verspilling van onze tijd en mensen. We hebben je auto al gestolen opgegeven dus als die wordt gezien zal dat worden doorgegeven"
Een andere agent kwam binnen. "De auto is gevonden, een paar mijl verderop. Een sleepwagen brengt hem hierheen zodat meneer hem kan identificeren, de nummerplaat ontbreekt namelijk" Marc zuchtte.
Nummer plaat ontbreekt? We liepen naar beneden en een sleepwagen kwam aan met een totaal verpeste auto.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
De auto zag er verschrikkelijk uit. "Deze ring lag op de stoel" Zei de agent en gaf Hanna's verlovingsring aan Marc. Marc beet op zijn lip. "Dat is mijn auto" Woedend ging hij terug naar binnen.
"Wat denkt ze? Dat ze zomaar mijn auto kan vernielen?" "Hé" Riep ik boos. "Heb je er wel eens aan gedacht dat ze wellicht gewond is? Dat is dan totaal op jou. Ik zweer het als haar iets is overkomen doe ik je wat aan!"
Marc keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Jij bent degene die haar uit haar eigen appartement stuurde. Ze houdt van je en zo behandel je haar. Man, ik dacht dat ik haar in het verleden als stront had behandeld, maar jij zet een nieuw record! Het enigste wat ze wilde is jou beschermen tegen je, misschien wel niet te vertrouwen, vader! En wat doe jij?!"
Marc zijn schuldgevoel werd groter, dat was te zien aan zijn gezicht. Het voelde alsof ik een puppy in de gezicht schopte, maar Marc was geen puppy. Marc wist wat hij had gedaan en hij wist heel goed dat dit zijn schuld was.
"Als ik mijn beste vriendin zie, ga ik mijn volledige best doen om haar bij jou weg te halen. Want ik dacht dat je een goede gozer was, maar je behandeld haar niet zoals het hoort. En ik ben het zat om haar in bochten te zien wringen om dit te laten werken. Als ik haar vind, zorg ik dat ze je niet meer ziet" Ik pakte mijn jas en liep naar buiten.
Mijn telefoon ging af. Megan.
"Megs, is ze daar?" "Nee, ik heb wel een voicemail ontvangen vannacht. Ze belde in tranen en zei dat ze alleen wilde helpen en dat ze al bang was dat dit ging gebeuren. Ze zei dat ze van de wereld wil verdwijnen en onder een rots kruipen. Daarna hoorde ik alleen piepende banden en een knal, daarna heeft ze niet meer opgenomen"
"De auto van Marc is gevonden. In stukken. Daarin ligt de verlovingsring. Ik zweer het Megan, als er iets met haar is gebeurd weet ik niet in wat voor staten ik zal zijn" Megan zuchtte. "Ik weet het. Ik weet het" Het bleef even stil.
"Jij weet wellicht het beste waar ze op dit moment kan zijn, van iedereen." Ik beet op mijn lip. "Megs, ik voel me zo schuldig als haar iets overkomt, en ik heb dit niet eens veroorzaakt. Maar gewoon het is een déjà vu, alleen ben ik een keer niet de aanstichter."
"Jaden, alsjeblieft vind haar want ik kan hier niet tegen. Jij bent wellicht de enige die dit kan oplossen" Ik zuchtte. "Ik bel je als ik meer weet"
Fuck!
heyy
wie weet doe ik volgend hoofdstuk ook wel uit jaden pov
