Four Years Later

Hoofdstuk 80

Ik schoof in mijn Karl Lagerfeld schoenen en pakte mijn kleine tasje. Jaden zat al klaar op de bank in een strak wit shirt en zijn haren netjes gedaan. Hij glimlachte. "Klaar om te gaan?" Ik knikte en liep naar de deur. We gingen met de taxi naar de club waar de rest op ons wachtte. 

We hadden een vip-gedeelte afgehuurd voor ons vanavond. Ik gaf iedereen een knuffel en ging zitten en bestelde mijn drankje. Megan knipoogde naar me. Ik rolde met mijn ogen en keek haar niet aan. Het was zo gezellig. De hele avond waren we aan het lachen en dansten we een beetje. 

Aangeschoten zaten Jaden en ik terug in de taxi. Luid waren we aan het meezingen met de muziek op de radio. De chauffeur schudde lachend zijn hoofd en zette de radio iets harder, waarschijnlijk zodat hij ons minder hard zou horen. 

Ik betaalde de taxi en rende naar de lift en drukte op het knopje. "Jij bent raar" Jaden lachte. "Nou en, toch vind je me leuk" Ik stapte de lift in en klikte de verdieping van ons penthouse in. Met een code kon je door. 

"Ik ben nog niet moe" Zei ik terwijl ik tegen de wand hing. "Ik ook niet" Zei Jaden die naar de woonkamer liep. Ik liep snel achter hem aan. Hij viel neer op de bank en lag languit op zijn rug. "Je bent gevallen" 

Jaden lachte. Ik ging op zijn buik zitten. "Dikzak" Pufte hij. "Ik ben absoluut niet dik" Ik hing dreigend met mijn hoofd boven zijn hoofd maar schoot meteen in de lach. Jaden trok zijn wenkbrauwen op. Ik drukte mijn lippen op zijn mond en stond op. 

"Waar ga je heen?" Vroeg hij. "Ik ga wat drinken pakken" Ik liep naar de keuken en opende de koelkast maar die werd meteen dicht gegooid door Jaden. Hij pakte mijn arm en trok me tegen hem aan. Hij drukte zijn lippen intens op de mijne. 

"Loop niet weg" Fluisterde hij zacht. Ik gooide mijn tasje af en pakte hem vast met mijn handen op zijn wangen. "Ik liep niet weg, ik wilde alleen wat drinken voor ons halen" Hij legde zijn handen op mijn heupen. 

Ik drukte mijn lippen op zijn mond en zoende hem intens. Hij ging met zijn handen verder naar beneden. Hij tilde me op en zette me op het aanrecht. Ik sloeg mijn benen om hem heen. 

~*~

De deur vloog open en geschrokken keek ik op. Patrick keek me verbaasd aan toen hij Jaden naast me zag. "Ik kom later terug" Fluisterde hij. Ik keek naar Jaden die nog sliep en knikte. Ik kon nu wel onder de grond kruipen. 

Jaden opende zijn ogen en trok met zijn armen mij dichterbij. "Goedemorgen" Ik glimlachte en drukte een kusje op zijn neus. "Hanna..." 

"Je bent geweldig maar ik moet weten hoe het zit" Ik knikte. "Ik weet het, maar ik weet het niet" Hij ging met zijn duim over zijn wang. "Ik snap dat je tijd nodig hebt, maar ik moet weten hoe je je voelt" "Ik hou van je, altijd al gedaan, en dat zal nooit stoppen, maar ik ben net uit een verloving en ik durf de relatie niet meer aan. Ik durf het niet Jaden"  

"Hanna, je kan me vertrouwen. Ik weet dat ik niet altijd goed heb gedaan, maar we moeten het proberen, ik hou te veel van je om je te laten gaan" Ik knikte. "Oké"

Hij drukte zijn lippen op mijn mond en glimlachte. "Ik hou zo veel van je en ik zal je nooit uit je eigen appartement zetten" Ik lachte. "Je bent een sukkel" Hij glimlachte. "Daarom hou je van me" 

Ik stond op. "Ik ga douche" "Mag ik niet mee?" Ik haalde mijn schouders op. "Moet je snel zijn" Ik zette het water aan en Jaden  sloeg zijn armen achter me om me heen en sleurde me het koude water in. 

"Aaahhh" Hij grijnsde. "Je bent gemeen" Ik kroop dicht tegen hem aan.  Zijn lichaamswarmte was verslavend. Ik hield hem dicht tegen me aan. 

Ik voelde me slecht dat ik hem nu al in mijn leven liet, zo ver. Het leek nu alsof nooit iets voor Marc voelde, alsof ik nu al over Marc heen was, maar dat was niet waar. Ik was nog niet over Marc en voelde echt nog wel iets, maar ik kon mijn eigen geluk niet langer in de weg staan. Niet meer...