သတ်ဖြတ်သူသွေးနတ်ဘုရား(ရှီယန်)[Zawgyi + Unicode]

အပိုင်း ၆၂

#သတ္ျဖတ္သူေသြးနတ္ဘုရား (ရွီယန္)
God of Slaughter (chapter – 62)

Author: Ni Cang Tian
Translate by: Soe Paing Hmue

အပိုင္း (၆၂) ဘယ္သူမွ မမွတ္မိ

(လူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္အေျခအေနေတြ၊ သူတို႔မိသားစုေတြရဲ့ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈေတြကို စာေရးဆရာက ေရးမျပပဲ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ စကားေျပာေတြကေနတဆင့္ ေဖာ္ျပသြားတာပါ...)

စႏၵာေရကန္သာကုိ မ်က္ႏွာမူထားေသာ ထိုစားပြဲ၀ိုင္းတြင္ လူငယ္ေလး ေလးေယာက္ထိုင္ေနၾကသည္။လုလင္ပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ လံုမပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး အားလံုးက ဆြဲေဆာင္မႈရွိၾက၏။

လံုမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာသိဘာသာႏွင့္ မာနၾကီးဟန္တူ၏။သူမက မိုယန္းယီျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း သူမက ရွီယန္တို႔ကို ၾကည့္မေနပါ။သူမ၏ အသက္မဲ့ေသာမ်က္၀န္းမ်ားက စႏၵာေရကန္ထဲမွ ေန၀န္းၾကီး၏အရိပ္ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနျပီး စိတ္တို႔ပ်ံ႕လြင့္ေနဟန္တူ၏။

“အိုး…မိုမိသားစုက တီေကာင္ေတြပါလား…ေသာက္က်က္သေရတံုးလိုက္တာကြာ…”
ဟန္ေဇာင္က သူတို႔ကို ေနာက္ထပ္ ဂရုစိုက္မေနေတာ့ပဲ ရွီယန္႔လက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ စားပြဲတစ္လံုးသို႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
“လံုလူၾကီးမင္းေရ…က်ဳပ္တို႔အတြက္ မီးလွ်ံ ေလးကရားနဲ႔ ဟင္းလ်ာေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါဦး..ျမန္ျမန္ေနာ္…”

“ရမယ္..ရမယ္…”
ဒုတိယထပ္မွလံုလူၾကီးမင္း၏ ေဖာ္ေရြေသာအသံက လြင့္ပ်ံလာသည္။
စႏၵာေရကန္သာကိုေငးေမာေနသည့္မိုယန္းယီက နိုးထလာဟန္တူကာ သူတို႔ရွိရာဖက္သို႔ တစ္ခ်က္ေ၀့ၾကည့္လိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့လဲ ဘာမွမထူးျခားဟန္ျဖင့္ ေရကန္ကိုသာ ျပန္လည္ေငးေမာေနျပန္သည္။သူမဘာေတြေတြးေနလဲ ဘယ္သူမွမသိ။

မိုယန္းယီ၏ေရွ႕မွ ခန္႔ျငားေသာလုလင္ပ်ိဳေလးက ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြစြာျပံဳးေနရင္း မိုမိသားစုမွသခင္ေလးနွင့္စကားလက္ဆံုက်ေန၏။သူက မိုယန္းယီကို မသိမသာ ဂရုစိုက္ေနရင္း စကား၀ိုင္းတြင္ပါလာရန္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၾကိဳးပမ္းေသာ္လည္း အခုထိ အၾကည့္ခ်င္းဆံု၍မရေသးေပ။