ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 19.1

Unicode

အခန်း ၁၉/၁ 

နောက်ဆုံး သူ့မျက်လုံး မြင်ခဲ့ပြီ အပိုင်း-၁ 

နောက်တစ်နေ့ နေမထွက်ခင် ရှီချီကို ပင်မစံအိမ်တော်ကို ခေါ်ခဲ့သည်။ နင်မုန့်သည် အလွန်စိုးရိမ်နေကာ လီရှကသာ ထိန်းသိမ်းနေရပြီး လက်ရှိတွင် အိပ်ရာထဲ၌ လှဲလျက်သာ နားနေ၏။ 

သူမသည် မြေညီထပ်ရှိ တူညီသည့် အခန်းထဲတွင်သာ ရှိသည်။ 

ရှီချီသည် လမ်းနှင့် အကျွမ်းတဝင် ရှိနေပြီ ဖြစ်ကာ တံခါးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး အထဲကို ဝင်သွား၏။ သူ့ဦးလေး တစ်ခုခု ဟိုရွေ့ဒီရွေ့ လုပ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ဦးလေးကို မနှောင့်ယှက်ရဲဘဲ ထိုင်ခုံတွင်သာ ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေလိုက်သည်။ 

သူ့ပထမဆုံး မြင်ခဲ့သည့် အချိန်နှင့် ယှဉ်လျှင် အခန်းသည် ဘာမျှ ကွဲပြားသွားခြင်း မရှိပေ။ 

ရှီရှန်းကျင်းသည် စားပွဲပေါ်တွင် တစ်ခုခု ရေးနေ၏။ ရှီချီ၏ အမြင်တွင် စာအုပ်တစ်အုပ်၏ ခေါက်နေသည့် အနားသပ်များကိုသာ မြင်ရသည်။ 

အတန်ကြာပြီးနောက် ရှီရှန်းကျင်းသည် သူ့ခေါင်းကို မော့လိုက်ကာ ပြောလိုက်၏။ 

“နောက်ပိုင်းကျ မင်းအနေနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တဲ့အခါ အဆင်မပြေသလို ခံစားရလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ဦးလေး မင်းကို မျက်လုံးဖွင့်လို့ ပြောတဲ့ ညွှန်ကြားတဲ့ အချိန်ထိ မင်း သည်းခံရမယ်”

ရှီချီက နာနာခံခံဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ 

တွေးကြည့်ရုံနှင့်တင် သူ့အနေဖြင့် ယင်ယန်မျက်လုံးကို ဖွင့်လှစ်မည် ဖြစ်ကာ သူ့ မျက်လုံးများ ဝေဝါးမှုကို ဖြေရှင်းပြီး သူ့ သရဲအမျိုးအစားအကုန်ကို မြင်ရမည် ဖြစ်သည်။ ယင်းခံစားချက်မျိုးသည် ပြောပြရ ခက်ပေလိမ့်မည်။ 

ရှီရှန်းကျင်းသည် သေတ္တာ တစ်လုံးကို ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် အထဲရှိ ရှိနေသည့် ပစ္စည်းသည် ယမန်နေ့က ထားရှိသည့်အတိုင်း ရှိနေ၏။ 

ရှီချီသည် ထိန်းမထားနိုင်ဘဲ ကြည့်မိလိုက်သည်။ ယမန်နေ့မှ အမှောင်ထုကြောင့် ချောင်းကြည့်စိတ်ကို မထိန်းထားနိုင်သည့်ကတည်းက သူ့အနေဖြင့် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ပိုကောင်းကောင်း မြင်ရမည် ဖြစ်သည်။