ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 26.2

Unicode

အပိုင်း ၂၆.၂ ငါ သူမရဲ့မျက်နှာကို မြင်ချင်တယ်။ 

အဆောက်အဦးငယ်လေးမှ ထွက်ခွာပြီးနောက် သူတို့သည် လီဟွေ့ရှိရာ ရွာထံ ဦးတည် သွားလိုက်ကြသည်။ 

ဒရိုင်ဘာက ထိုကဲ့သို့သော နေရာမျိုးသို့ တစ်ကြိမ်သော်မျှ မရောက်ခဲ့ဖူးချေ။ အစပိုင်းတွင် သူဟာ ဂျီပီအက်စ်ကို အသုံးပြုလိုခဲ့သည်။ သို့သော် ရွာနာမည်ကပင် စနစ်တွင် ပေါ်မလာချေ။ ထိုရွာဟာ လူသိနည်းနေခြင်းပင် ဖြစ်နိုင်သည်။ 

ရှီရှန်ကျင်း ကိုယ်တိုင်လည်း နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် မည်သူကမျှ ထိုတစ္ဆေလက်ထပ်ခြင်းနှင့် ပက်သတ်သော ကိစ္စများအပေါ် စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသည့် အကြောင်းကို နားလည်နေသည်။ ရဲကပင် ထိုနေရာသို့ ကြည့်ရန် သွားခဲလေရာ လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သော ကိစ္စများကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရန် မဖြစ်နိုင်တော့ချေ။ 

အလောင်းခိုးပြီး မည်သည့်နေရာတွင် အသုံးပြုမည် ဖြစ်ကြောင်း သူကိုယ်တိုင်ကပင် မသိချေ။ သို့သော် ထိုကိစ္စ၏ နောက်တွင် ရက်စက်ကြမ်းတမ်းပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော စိတ်ဆန္ဒနှင့် ပက်သတ်နေသည့် အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခုလည်း ရှိနေနိုင်သေးသည်။ 

သူတို့ဟာ မြို့ပြဒေသမှ ထွက်ခွာလာသည့် အလျောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း လူနေသည့် အရိပ်လက္ခဏာများဟာ နည်းသထက် နည်းလာသည်။ လူအတွေ့နည်းလာပြီး အဆုံးတွင် တောတွင်းမှ သစ်ပင်များကိုသာ မြင်ရတော့ကာ ဆယ်မိနစ်ကျော်ကြာအောင် မောင်းလာပြီးသည့်အထိ လူနေအိမ်ကို မမြင်နိုင်တော့ချေ။ 

ကားဟာ နောက်ဆုံးတွင် ကျောက်စရစ်လမ်းရှေ့တွင် ရပ်သွားသည်။ ဒရိုင်ဘာက ကားထဲမှ ထွက်ပြီး ရှေ့လမ်းကို စစ်ဆေးကြည့်သည်။ သူ ပြန်လာပြီးနောက်တွင် ပြောလာသည်။ 

“သခင်.. ရှေ့လမ်းတွေက ချိုင့်ခွက်တွေ များနေမှာကို စိုးရိမ်ရတယ်”

သူ၏ဆိုလိုရင်းက ရိုးရှင်းသည်။ သူတို့က သည်ဒဏ်ကို မခံနိုင်မည်ကို စိုးရိမ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

လီဟွေ့က အနည်းငယ် ရှက်သွားသည်။ 

“လူကြီးမင်းရှီ..”