ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 26.1

Unicode
အပိုင်း ၂၆.၁ ငါ သူမရဲ့မျက်နှာလေးပဲ မြင်ချင်တာပါ (၁)

နင်မုန့်က စနစ်ကို တအံ့တဩ ပြောလိုက်သည်။ 

“ငါးရက်ကြာပြီးနောက်မှာ နောက်ဆုံးတော့ ကြာရှည်စွာ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ခေါ်သံကို ကြားလိုက်ရပြီပဲ”

(…)

…

အထီးကျန်ဆန်တဲ့ မိန်းမအိုကြီးဖြစ်ရတာ တကယ်ကြောက်ဖို့ ကောင်းလွန်းတယ်။ 

စနစ်က ပြောသည်။ .. “ဂုဏ်ယူပါတယ် နောက်ဆုံးတော အောင်မြင်သွားပြီ”

နင်မုန့်က အံ့ဩသွားသည်။ 

ငါ အရင်က သူ့အခန်းထဲမှာ ခိုးထားလိုက်တဲ့ အဲဒီစာအုပ်တွေက ကောင်းကောင်း အလုပ်လုပ်နိုင်ခဲ့တာလား။ ရှီချီက တကယ်ပဲ ဒီမိန်းမငယ်လေးနဲ့ ချစ်ကြိုက်သွားပြီလား။ 

သူမ၏ အတန်းဖော်များထံမှ သူတို့၏ နှစ်အနည်းငယ်သာ အသက်ရှိသေးသော တူလေးများက ကျောင်းတွင် ချစ်သူကောင်မလေးများ ရနေကြောင်း မကြာခဏ ပြောသံကြားဖူးသည်။ သူ့တွင်ဆိုလျှင် တစ်ယောက်ထံ ပိုနေသည်။ 

ရှီချီက ဒီလိုတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်။ 

အချိန်တိုအတွင်းတွင်ပင် နင်မုန့်၏အတွေးများက ကောင်းကင်ထိတိုင် ပျံသန်းတက်သွားသည်။ 

ရှီချီက စကားပြော၍ ပြီးသွားသည့်အခါ ပါးစပ်ကို ခပ်တင်းတင်း ပိတ်လိုက်ပြီး ရှက်ရွံ့သော အမူအရာမျိုးဖြင့် သူမ၏ တုံ့ပြန်မှုကိုသာ စောင့်ကြည့်နေသည်။ မျက်နှာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်နိုင်ချေ။ သို့သော် အနည်းငယ် မြင်နေရသော မျက်နှာထားလေးကတင် သူမ၏အပြုံးမှ အသွင်အပြင်ကို သူ သေချာမခန့်မှန်းနိုင်ချေ။ 

ဒီလမ်းဘေးသရဲက အဘွားအိုကြီးတစ်ယောက်လို ပြုမူနေတာလား။ 

ရှီချီက သူမ၏အတွေးကို နားမလည်နိုင်ချေ။ သူမဟာ ငယ်ရွယ်နေသေးသည်မှာ သေချာသည်။ ဘာလို့ အဘွားအိုကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်နေသလိုမျိုး သူ့ကို မြေးလေးလို့ အချိန်တိုင်း ခေါ်နေရတာလဲ တကယ်ကို ထူးဆန်းလိုက်တာ။