ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 49.1

အပိုင်း (၄၉.၁) နောက်ဆုံးတော့ရပြီ (၁)

သူတို့က အိမ်ထဲမှ ထွက်လိုက်သည်နှင့် ခေါင်းလောင်းမြည်သံလိုအသံက ပို၍ ထင်ရှားလာသည်။

လရောင်အောက်တွင် တစ်ရွာလုံးက လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အမူအရာများ မရှိဘဲ အမှောင်ထုအတွင်းတွင် တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်နေသလို ဖြစ်နေသည်။

ဒီနေရာတွင် ရွာ၏နေထိုင်မှု မရှိသည့်အလား လေထုက ခြောက်ခြားဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်လွန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ရွာသားများက အလွန်နှေးကွေးလွန်းသော အရှိန်နှုန်းဖြင့် လမ်းလျှောက်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အနောက်မှလိုက်သောအခါ လျင်မြန်စွာ မီသွားသည်။

သူတို့က နဂိုအတိုင်း ပုံမှန်ဝတ်စုံများကို ဝတ်ဆင်ထားကြသော်လည်း မျက်နှာရှိမျက်နှာဖုံးကသာ ကွာခြားနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်းကင်က အလွန်မှောင်နေသောကြောင့် သူတို့၏ မျက်နှာအမူအရာများကိုလည်း ထင်ထင်ရှားရှား မမြင်နိုင်တော့ပြန်ချေ။ ထို့ကြောင့် ငရဲမှတက်လာသော မိစ္ဆာကောင်များကဲ့သို့ ထင်နေရသည်။

သူတို့က ဦးတည်ရာသို့ ချဉ်းကပ်လာလေလေ၊ ကြားလာရသော မြည်နေသည့်အသံက ပို၍ ထင်ရှားလာလေလေဖြစ်သည်။

လေပြေက အဖော်ပြုလာပြီး တောင်တန်းတစ်လျှောက်ဖြတ်သန်းသွားကာ မရပ်မနားဆက်တိုက် မြည်ဟိန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ မူလကတည်းက ဒီဝန်းကျင်တွင် တစ်ရွာတည်းသာလျှင် ရှိပြီး အခြားနေရာတိုင်းက ပြောင်ရှင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အသံကမူ သဘာဝအလျောက်ပင် အဝေးမှလာနေပြီး မြစ်ကမ်းဘေးအနားသို့ ရောက်သွားပြီး အကွာအဝေးက နီးသွားလေလေ အသံက ပို၍ ကျယ်လာလေလေ ဖြစ်လာသည်။

သူတို့က တောအုပ်ကို ဖြတ်သွားပြီးသည်အထိ လူသုံးယောက်လုံးက မည်သည့်စကားမှ မဆိုဖြစ်ကြပေ။

မြေပြင်တွင် သစ်ပင်၏ အရိပ်များက ဆန့်ထွက်နေပြီး သစ်ကိုင်းများကလည်း ထူးဆန်းစွာ လိမ်တွန့်နေကြသည်မှာ ရုပ်သေးရုပ်များနှင့် တူလာသည်။ သစ်ရွက်များပေါ် ခြေထောက်များ နင်းလိုက်သောကြောင့် ထွက်လာသောအသံများက အနည်းငယ် သိသာထင်ရှားနေသေးသည့်တိုင်အောင် အရှေ့မှရွာသားများကမူ မည်သည့်အသံကိုမှ မကြားရသလိုမျိုး ရှေ့သို့သာ ဆက်လျှောက်သွားကြသည်။