ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 100

အပိုင်း ၁၀၀ အရူး။

ကျန်သောစာသားတစ်ခုခု.. ဘာမှမဖြစ်လာနိုင်ပါဘူးနော် ဆိုသော စကားကမူ သူမ၏လည်ချောင်းထဲ တစ်ဆို့သွားသည်။ ရှီချီက စကားဖြတ်ပြောလိုက်ရာ သူမက စကားလုံးများကို အစာအိမ်ထဲသို့ ပြန်လည်မျိုချလိုက်သည်။ ထိုသို့သော မကောင်းသော စကားများကို မပြောသင့်ချေ။

နင်မုန့်က သူမကိုယ်သူမ သတိပေးပြီး ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်သည်။ ချန်းရှန်းဝေကလည်း သူမလှုပ်ရှားမှုများကို မှင်တက်စွာ စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ကို့ရို့ကားယား ပြောသည်။

"မိန်းကလေးနင်က တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းတာပဲ၊ ဟား ဟား ဟား.."

ရှီချီကမူ မျက်နှာသေဖြင့် သူမကိုသာ ဂူထဲမှ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ သူတို့၏ အပြန်ခရီးက အလွန်ချောမွေ့သည်။ သူတို့က ရှေ့သို့ ဆက်လျှောက်နေပြီး တောင်တန်းထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သော နယ်မြေ၏ ကြိုဆိုခြင်းကို ခံရသည်။ ထိုအခိုက် ထိုနေရာက လူသူရှင်းလင်းနေပြီး ယခင်က မြင်ခဲ့ရသော စိမ်းလန်းသော မြက်ခင်းပြင်သာလျှင် ရှိတော့သည်။

ရဲများက ပိတ်ဆို့ထားသော အရံအတားအဆီးက ရှိနေသေးသည်။ သို့သော် မည်သည့်အရာကမျှ မပြောင်းမလဲ သွားချေ။

အရာအားလုံးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ဆုံခဲ့ပြီးနောက် ချန်းရှန်းဝေက ခေါင်းကို တစ်ချက်လှည့်ပြီး နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဖော်ပြရန်ခက်ခဲသည့် ခံစားချက်မျိုးကိုသာ ရလိုက်သည်။

"ဒီနယ်မြေကို ကျော်ဖြတ်သွားပြီးရင် လုံးဝ ကွဲထွက်နေတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကို မြင်ရမယ်လို့ ဘယ်သူက ထင်ထားမှာလဲ"

သူက ဒါကိုသာ သူ၏အားသာချက်အဖြစ် အသုံးမပြုလျှင် ဒီလောကတွင် သူ၏နာမည် ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့အောင် မလုပ်နိုင်လောက်တော့ချေ။ ထိုသို့တွေးပြီးနောက် သူက သူကိုယ်တိုင်သာ ဆိုလျှင် ထိုသို့လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သော ဖြစ်စဉ်များကို မကိုင်တွယ်နိုင်လောက်သေးကြောင်း သေချာသွားသည်။ ထိုသတင်းကသာ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့ပါက အစိုးရက သည်အခွင့်အရေးကို ဖမ်းဆုပ်လောက်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူ သည်နယ်မြေပေါ် သုံးထားသော ဘီလီယံပေါင်းများစွာက အလကား ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။