Spellbound [EXO FF]

XLIV. Another Day Of...

"Grabe. Akala ko pa naman role model siya." Rinig ni Chan Ki na salita ng mga estudyanteng nadadaanan niya sa corridors, patungo kase siya sa USC Room.

"Landi."

"She don't deserve to be the President."

"Ang galing pa niyang mag-lead. Sayang naman. Siguradong aalis na siya." Iyon ang huli niyang narinig bago pumasok sa USC Room.

Nando'n lahat ng USC officers nang dumating siya. Nang napansin siya ng lahat, tinignan lang siya. Hindi man lang nila ito binati o ano, gano'n kase ang ginagawa nila dati. Pero ngayon, hindi na nila ginagawa dahil sa news. Napansin naman ni Jun Ho ang pagpapalit ng atmospera no'ng dumating siya.

Sinundan nalang niya ng tingin si Chan Ki saka napatingin sa mga officers, "KAYO! Bilisan niyo diyan!" Bulyaw niya saka pinuntahan ang dalaga sa office niya.

Kumatok siya saka, "Chan Ki-ah, okay ka lang ba?" Jun Ho asked.

"Ah, sunbae... okay lang ako." Sagot niya and faked a smile. Nahalata naman ng binata na half-hearted lang ang ngiti niya.

"I think you should leave." Salita niya. Napatigil si Chan Ki sa ginagawa niyang paglalagay ng gamit niya sa box na dala niya.

"Don't worry, sunbae. That's what I did, I quit being the President... it's for the school, too. Ang pangit namang tignan na ganito ang President ng Seoul University na pinakamataas na university dito sa South Korea." Salita niya saka itinuloy ang pag-iimpake ng gamit niya.

"You really planned this?" He asked with furrowed eyebrows.

"Noon ko pa naman gusto kaseng umalis, ayaw akong payagan ng headmaster. Tapos ngayon, I persuade him one last time... pumayag na siya. I'll be quitting school, too."

"Yah! That's too much!" Bulyaw ni Jun Ho. Narinig 'yon ng mga nasa labas kaya nagtago sila roon para makinig sa usapan ng dalawa, though naririnig nila ang buong usapan.

"Why do you need to quit school? Pwede namang-- you can study here kahit hindi ka naman Presiden hindi ba?" He asked.

"My parents dropped me out of this university. What can I do?" She faked a smile again.

Nagkatinginan naman 'yong mga nasa labas.

"Lahat naman ng tao mapanghusga. Di dahil tinuturuan ko ang isang idol, kami na agad? Magkaibigan lang naman kami ah. May masama ba do'n?" She added and asked. Tears are now forming in her eyes. They watch her get her own books from the shelves and put it in the box she brought awhile back. Tinakpan niya 'to saka pinagpag ang kamay niya.

Pinapanood lang siya ng mga nando'n. Inayos niya ang nakakalat na mga papers na nando'n sa lamesa niya, "I've done all of these papers atsaka 'yong mga nando'n." Sabay turo sa isa pang table na punumpuno ng mga paperworks.

Hindi masikmura ni Jun Ho ang nangyayari, parang lukot na papel ang mukha niya dahil sa ginawa nilang panghuhusga kay Chan Ki.

"Chan Ki-ah, are you really sure about this?" He asked again.

She bobbed her head in agreement. Lumabas siya at nakita ang mga nagi-eavesdrop do'n. Nginitian lang niya ang mga 'yon saka umalis sa room na 'yon. Jun Ho balled his fist and punched the nearby wall.

"WHAT THE HECK IS WRONG WITH THOSE PEOPLE?!" He ranted.

Umalis na siya do'n sa room habang umiiyak na may hawak na box. Maraming nakakita sa kanya pero binalewala lang niya. Ipinunas niya ang dulo ng manggas ng kanyang long sleeves sa mga mata niya bago tuluyang nilisan ang lugar na minsang tinuring niyang pangalawang tahanan.