🍕Vegan Pizza ⚢

10.5

Mesajı okur okumaz yüzümde bir gülümseme belirdi. Azra da barışmamız için bir adım attığına göre aramızdaki ilişki belki kısa sürede eski samimiyetine ulaşabilirdi. Parmaklarım hemen ekranın altında kalan dokunmatik klavyeye ulaştı ve ona tıpkı az önce bana yazdığına layık bir geri yanıt yazmaya başladı.

Ben:
Orta yolu bulmamıza sevindim. Özrünü kabul ediyorum, sevgilim. Eğer kırıcı olduysam ben de özür dilerim. Her zaman anlaşmayacağız elbette ve bizi birbirimizden ayıran özelliklerimiz de olacak fakat birbirimizi bu şekilde kabul edersek ilişkimizi yıpratmayız diye düşünüyorum. Umarım bir daha birbirimizi üzmeyiz. Ben de seni seviyorum.

Hislerimi anlattığına emin olduktan sonra mesajı yollayıp derin bir nefes aldım ve Youtube'a tekrar bağlanarak müzik listemi açtım. Kafam rahatlamıştı, moralim yerine gelmişti ve bir şeyler dinlemeye daha hazırdım şimdi. Sürekli güllük gülistanlık ilerlemiyordu ilişkiler, bu zamanları doğru bir şekilde atlattıkça da güçleneceğine emindim. Kendime bunu hatırlatarak her şeyin düzeleceğine inandım ve çalan şarkıyı dinlemeye koyuldum.

Azra Sezgin:
Öyle görünüyor🙂
Napıyorsun

Oh be! Şu ciddiyeti de yavaş yavaş bırakıyorduk galiba sonunda.

Ben:
müzik dinliyorum
Sıkıcı geçiyor
sen

Azra Sezgin:
Doruk'la konuştum en son
şimdi test kitaplarımı çıkarıyorum işte
Özge'nin çalışma masasını da kaptım😂

Üst üste yolladığı mesajlardan ilgimi çeken sadece biri vardı. Bu yüzden diğerlerine odaklanamadım pek.

Ben:
Ne konuştunuz?

Azra Sezgin:
Hiç havadan sudan
belki biraz da senden

Kalbim pır pır etti. Azra ile konuşurken bu çarpıntılara alışmam gerekiyordu artık. Böyle açık sözlü olmasına şaşırmıştım doğrusu ama kendi gibi insanları seviyordu o da zaten.

Ben:
neyden bahsettin

Azra Sezgin:
kavgamızdan
Azıcık yardım etmiş olabilir ne yapmam gerektiği konusunda😅

Biraz endişelendim. Yoksa söylediklerini kast etmemiş miydi sahiden?

Ben:
ama senin düşüncelerindi dimi?

Azra Sezgin:
tabi ki benim
yazarken canım çıktı kızım
Düşüncelerimi aktarmakta iyi değilimdir fazla
O yüzden Doruk'tan yardım aldım
Bana sadece mesaj atmamı söyledi
Arayacaktım normalde ama batırırmışım😶

Kıkır kıkır güldüm.

Azra Sezgin:
bebeğim şimdi çalışmaya başlıyorum ben
Yazarım bitince olur mu?

Ayy bana böyle demesine bayılıyordum ya! Öte yandan, bazen gerçekten de annemmiş gibi hissettiriyordu. Karşıdan karşıya geçerken beni kontrol ediyor, aç ya da değil miyim öğrenmek istiyor, kötü vakitlerimde beni toparlıyor ve somurtuyorsam hemen güldürmeye çalışıyordu.

Ben:
tamam sevgilim
iyi çalışmalar❤

Azra Sezgin:
💋
ha
Bu arada fotoğrafı da gördüm
güzel görünüyoruz😏

Güldüm.

Ben:
sen yanımdayken çirkin olamayız😋

Azra Sezgin:
hahah
şımartma şimdi
hadi gidiyorum ben😘

Ben:
tamam konuşuruz sonra💋

Haklıydım ama! Azra gerçekten de çok sempatik bir kızdı ve bazen onu cidden hak ediyor muyum diye şüphe ediyordum. Burnunun üzerindeki minik çilleri, piercingli gamzeleri, küçük ve ince dudakları, ışıl ışıl parlayan mavi gözleri ve bazen düzleştirse de doğal halini sevdiğim kumral renk kıvırcık saçları ile mükemmel biriydi. Ah Allah'ım ya, onu düşlemek bile harikaydı!

Ben hayallerimin arasında yok olmuş bir şekilde müzik dinlerken odamın kapısı tıklatıldı birden. "Dilruba? Kendini odaya mı kapattın, n'apıyorsun?" diye seslendi annem meraklı bir sesle, kapı ardından.

Hemen yerimde toparlandım. "Gel, anne. Müzik dinliyorum," deyip pembe tüylü ve üzerinde tek boynuzlar olan yastığımı başlığa dayayıp yaslandım.

Annem kapımı açtı ve içeri adımladı. Üzerinde -sanki birazdan dışarı çıkacakmış gibi- kot bir pantolon ile mavi bir gömlek vardı. Boynuna bir kolye takmıştı ve saçlarını yukarıdan toplamıştı. Yüzüne de her zamanki sade makyajını yapmıştı. "Hadi hazırlan, güzelim. Banu Abla'nla konuşuyordum, içmeye gidelim dedi. Sen de oturma böyle boş boş, katıl bize."