The Day We Fall In Love (COMPLETED)

C h a p t e r 1 1 6

"Russell International Corporations, Incorporated and Z Realities Corporation announces the most awaited event of the year, the engagement of Ms. Madison Kaylee Russell and Mr. Tristan Alexander Zenon..." hindi ko na natapos ang news dahil hinagis ni Kuya Maze sa sofa ang kanyang cellphone.

"This is crazy!" bulyaw ni Kuya.

"Kuya, calm down." nasa ward kami ni Gavin ngayon. Pinuntahan ako nito nang malaman na hindi pa ako umuuwi sa bahay para matulog at nagbabantay ako rito kay Gavin.

"Bakit kailangan niyong mag-decide nang petsa ng engagement?" gigil na gigil ito pero pigil ang boses.

"Kuya, kung hindi kami nagbigay ng date, nandito pa rin ako ngayon? Baka last week pa natuloy ang engagement. Buti nga na-delay pa ang announcement. We talked about it six days ago." mahina pero mariin kong paliwanag sa kapatid ko. "Kuya, I'm delaying things, I need to find a way to stop this nonsense."

Napahawak ito sa sintido. Sa kanilang lahat, siya na lang ang kakampi ko. Kaya naiintindihan ko kung bakit ito nagagalit. Pero, wala namang magagawa ang init ng ulo sa sitwasyon na ito. Hindi na ito sumagot at dinampot ang cellphone na ibinato sa couch dahil tumunog ito.

"Are you not going home?" pag-iiba nito sa usapan. Tumayo ito at binitbit ang ang kanyang coat na nakasampay sa armrest ng couch. Umiling lang ako. I can't go home. Walang kasama si Gavin dahil kakauwi lang ng mommy nito sa Laguna.

It's been eleven days since the day he got into an accident and there are no signs of improvement in his state.

"Bisperas na ng pasko bukas, Maddy. Don't tell me dito ka magpapasko?"

"If I have to be here, Kuya, I will." nilingon ko si Gavin.

Napailing na lang ito sa naging tugon ko. Lumapit sa akin, ginulo ang buhok ko saka tuluyang lumabas ng silid.

Dalawa na lang na naman kami ni Gavin.

"Gavin Grey..." hinawakan ko ang kamay nito. "I'm so sorry I never got the chance to tell you this. That day when Isabel called you... that's when I realized how much you mean to me." I sobbed.

"That day I got so jealous and I realized that I can't lose you. Hindi ko kayang mawala ka sa akin. Hindi ko kaya na makita ka na may kasamang iba. That's why, I told you that we will talk after our dinner. Pero, sa dinner na 'yon sinabi ni Daddy na ipapakasal niya ako sa isang tao na hindi ko naman talaga gusto." pinunasan ko ang mga luhang nag-uunahan sa aking pisngi.

"Hindi ko na tuloy nasabi sa'yo ang nararamdaman ko noong gabi na nagkita tayo dahil gulung-gulo ang isip ko. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa'yo 'yong plano ng pamilya o ipagtatapat ko sa'yo ang nararamdaman ko. Pero natakot ako, natakot akong sabihin na ikakasal ako sa iba dahil masasaktan kita. Natakot rin akong sabihing mahal kita tapos malalaman mo rin na hindi tayo magiging para sa isa't isa. Gavin, mahal kita."

Napahagulgol na lang ako.

"Sorry, ngayon ko lang ito nasabi. Sorry, Gavin. I know, it's too late because you can't hear me. But I love you, no matter what happens, I love you with all my heart. I don't know when it started, I don't know the exact day I fell in love with you, all I know is that I love you."