The Day We Fall In Love (COMPLETED)

C h a p t e r 2 7

SATURDAY
10:30 A.M

Magkikita kami ni Gavin today para sa project namin. Ngayon na kasi ang survey.

I have here with me our sample product para sa tasting. Hinihintay ko na lang siyang dumating para makapag start na kami. Nasa kanya rin kasi ang mga survey questionnaires namin dahil siya ang nag-print.

Actually, medyo nag aalala na nga ako.

Mga 30 minutes na kasi ang lumilipas pero wala pa akong nakikitang Gavin dito.

Baka na-late nang gising?

Hindi rin ito sumasagot sa calls.

I started panicking.

Baka may nangyari na ditong hindi maganda.

Hindi na rin naman siguro ito kagaya last time na hindi na lang sisipot sa usapan.

Baka nasa paligid rin kasi si Grant. Malapit lang kasi itong location na napili namin sa school. Ang meeting place namin ngayon ay ang paborito naming tambayan ng mga kaibigan ko noong freshmen pa lang kami, sa Sunny's Place.

I started chatting Tristan but he called.

"I didn't know where he is right now. You want me to fetch him?"

"No, Tristan. Maghihintay na lang ako siguro dito baka papunta na rin. Akala ko kasi magkakasama kayo last night."

"Yeah. But he went home early. His migraine attacked."

"Okay. Thank you, Tristan."

Then he hanged up.

I started calling Gavin but its just ringing.

"Gavin, answer my call please!" nag-aalala na talaga ako.

I know what it feels like to have a migraine.

Ilang ulit ko na itong tinawagan ngunit wala pa rin talagang sagot.

Noong pangatlong dial ko, saka siya sumagot.

"Hi, Gavin! Where are you?"

"I'm sorry, I'm almost there." he said. He sounded like he's not really fine.

Napa-okay na lang ako sa kanya and he also, hanged up.

What's up with these guys? They didn't know how to say 'goodbye' in a phone call?

After ilang minutes ay may pumarada sa harap ng tea shop na isang Audi R8 Coupe na kulay black.

Si Gavin na ba ito?

Hindi ako sigurado, dahil kapareho ng sasakyan ni Kuya ang sasakyan ni Gavin.

Pinagmamasdan ko lang ito pero hindi ko maaninag kung si Gavin ba talaga ang nasa loob. Masyado kasing tinted ang mga salamin nito.

Tatawagan ko na sana si siya para ikumpirma pero may text na pala ito.

Hindi ko namalayan.

From: Gavin
Message: I'm here.

Mukhang wala siyang balak pumasok sa loob ng shop kaya ako na lang ang lumabas.

Pag open ko ng passenger seat, tumambad sa akin ang Gavin na nakayuko sa manibela.

Mukhang hindi nga yata talaga maayos ang pakiramdam nito.

"Gavin, kaya mo ba?" We can do it some other time na lang siguro." sabi ko nang hindi ito natinag sa kanyang pwesto.

Umiling iling lang ito.

Idinampi ko ang likuran ng aking palad sa leeg nito.

"OMG, Gavin! Sobrang init mo! We should go to the hospital."