The Day We Fall In Love (COMPLETED)

C h a p t e r 2 2

"Mads..." isang pamilyar na boses ang narinig ko sa kabila ng kanta.

Pumikit ako.

Hindi ako kaagad lumingon sa pinanggalingan ng tinig.

Baka nagha-hallucinate lang ako.

Imposible.

"Baby..."

Naramdaman kong tumayo ang tatlo kong kaibigan na nasa magkabilang gilid ko.

"Ano pang ginagawa mo dito?" asik ni Trixie.

Mahina iyon pero halata mo sa boses niya ang pagkainis.

Pagdilat ko ay nakaharang sa harapan ko ang mga kaibigan ko. Sa pagitan ng mga katawang nakaharang sa harap ko nakita ko siyang nakatayo.

Si Grant.

I was shocked. I never expected to see him tonight.

I can't even talk.

Bakit siya nandito? Bakit ngayon pa?

Anong ginagawa niya rito?

Ang dami kong tanong. Pero ayaw ko siyang makausap.

Bahagyang umusod si Trixie kaya malaya ko na ngayong nababanaag ang kanyang itsura.

Ang haba na ng buhok nito na usually ay clean crew cut. Mahaba na rin ang bigote at balbas.

Ilang buwan na ba itong kulang sa tulog? Malaki na ang mga eyebags nito.

Anong nangyari sa kanya?

"Baby... Listen to me, please... I'm begging you." pilit ako nitong inaabot ngunit hinaharangan ito ni Trixie.

"Umalis ka na dito Grant. Don't make a scene." sabi ni Macy.

"I just want to talk to Maddy, please let us talk." nakalusot ito kay Trixie. Hinawakan nito ang pisngi ko. "Baby, I'm so sorry. Listen to me, please..." pagmamakaawa nito.

I'm still alive but I'm barely breathing

Just prayed to a God that I don't believe in

'Cause I got time while she got freedom

'Cause when a heart breaks, no, it don't break...

No, it don't break

No, it don't break even, no

"Grant, umalis ka na dito!" hinihila ito ni Trixie.

Medyo nakakaagaw na kami ng atensyon ng iba.

May ilang nakakapansin na at nagbubulungan na ang mga ito.

"Gusto ko lang makausap si Maddy, Trix. Please naman oh!" sambit nito. Nagsusumamo.

Hindi ako nagsasalita.

Hindi ko siya sinasagot.

Hindi ko alam kung kaya ko pa bang pakinggan ang mga paliwanag niya pagkatapos ng lahat lahat.

"Baby... Please! Talk to me..." he pleaded.

"Umalis ka na Grant. Wala na tayong dapat pag-usapan." madiin kong turan sa lalaking kaharap.

"Let's go outside. We're catching attention." inakay ito palabas ng isa sa mga kaibigan ko.

Hindi ko alam kung sino sa kanila. Nanatili lang ako sa kinauupuan ko.

Unti- unti na namang tumutulo ang mga luha ko.

Heto na naman 'yong pakiramdam na pilit kong kinakalimutan.