"Herkesin bir hikâyesi vardır ve, bazen bu hikayenin ucundan tutmak, o hikâyeyi yaşamaktan daha zordur."
__
"Sen hep, en etkilendiğim bir kitap satırı gibi olacaksın benim için. Bıkmadan defalarca okuduğum, aklımdan çıkmayacağını bildiğim halde ezbe...
Gecikme için özür dilerim(:' Keyifli okumalar dilerim^^
Şekersiz- En Güzel Yaşımdı.
Deniz Tekin- Yıldızlar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
27. Bölüm: Resmin Büyük Parçası.
Hayatımın kontrolünü kaybettiğimi, daha öncesinde de sık sık hissetmiştim lakin, ilk defa, kendimi alenen çemberin içinde hissediyordum. Oyun mu, savaş mı, adı her neyse, ben de vardım. Biliyordum. Bildiğim bir diğer şey ise kendi isteğim dışında bir yere savrulmayacak olmamdı. Aklımda dönüp duran, zihnimi kurcalayacak en önem şey buydu.
Poyraz'la son karşılaşmamızın üzerinden yaklaşık 2 gün geçmişti.
Oturduğum yataktan kalktım ve, elimdeki telefonla beraber camın önüne geçtim. Dün akşam attığı ve benim şu an gördüğüm mesajla beraber, mesaj sayfasına girdim.
Nikah işlemleri tamamladı.
3 gün sonra.
Kaşlarım çatıldı. Mesajı dün attığına göre, 2 gün sonra mı evlenecek ti? Kahretsin! Sanırım, idrak edemediğim halde, bir teklifi kabul etmem, hem de bunun bir bakıma evlilik teklifi olması, hayatımın hatası olarak düşünülebilirdi ancak, ağzımdan çıkanı kulağımın duymadığı raddeyi geçeli çok oluyordu.
Derin bir nefes aldım. Sanırım, bu işin içinden en kolay şekilde sıyrılabilmemin yolu, olayı bir şekilde alaya alarak gerçekleşecekti.
Ve tam o an, bakışlarım profiline takıldı. Kaşlarım çatılırken, profiline tıkladım. Yanlış mı görüyordum asla emin değildim ancak, profilinde, benim çektiğim bir fotoğrafı vardı. Gözlerim, beni yanıltıyor olmazdı. Ancak, tam o an, aksi olmasını dinlemiştim. Çünkü, bu fotoğrafı profil fotoğrafı yapacak kadar benimsemsemesini, mantıklı bulamıyorum.
Ne yapmaya çalışıyordu?
Birbiri ardına yığılan düşüncelerimi bana yük yapmalarına fırsat vermeden rafa kaldırdım. Tam mesaj sayfasından da çıkacaktım ki, bir mesaj geldi. Poyraz'dandı.
?
Ne söylememi istiyordu? Evlenecektik, bitecekti ve gidecekti işte. Daha fazla uzatmaya gerek var mıydı?
Bir mesaj daha geldi.
Bir şey söylemeyecek misin?
Derin bir nefes aldım ve yatağa yaklaşıp, kenarına oturdum. Söyleyebileceğim herhangi bir şey yoktu, bu yüzden mesaj sayfasından çıktım. Sayfadan çıkmamla beraber, telefonum çalmaya başladı. Bu sefer mesaj atmamış, aramıştı. Sıkıntılı bir nefes vererek çağrıyı yanıtladım ve telefonu kulağıma yasladım.
