"Herkesin bir hikâyesi vardır ve, bazen bu hikayenin ucundan tutmak, o hikâyeyi yaşamaktan daha zordur."
__
"Sen hep, en etkilendiğim bir kitap satırı gibi olacaksın benim için. Bıkmadan defalarca okuduğum, aklımdan çıkmayacağını bildiğim halde ezbe...
Bu uzun bölüme, bol bol yorum bekliyorum! Keyifli okumalar dilerim^^
Demi Lavato- Heart Attack.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28. Bölüm:Dip.
Saçıma sardığım havluyu, odanın kenarındaki koltuğun üzerine bırakıp, koltuğa oturdum. Poyraz ile konuşmuş, ve ardından eve geri dönmüştüm. Selçuk Yalçınkaya sanıyorum ki kendimi yalnız hissetmemem adına akşam yemeğine katılmış, ve hemen ardından bir işi olduğunu öne sürerek evden ayrılmıştı.
Duş almanın iyi gelebileceğini düşünsemde, içimde farklı duyguları aynı anda taşımanın yorgunluğu içindeydim.
Yorulmuştum.
Kelimenin tam anlamıyla, içinde bulunduğum durumu sadece bu kelimeyle anlatabilirdim. Ne düşündüğüm hakkında en ufak fikrim yoktu çünkü, düşündüğüm her şey birbirinin önüne geçip öncelik isteği için, sıra bir türlü ne istediğime gelmiyordu.
Telefonuma bir mesaj bildirimi düştüğünde, telefonu elime aldım. Mesaj, Poyraz'dandı.
Sana bir şey söyleyeceğim.
Kaşlarım çatıldı. Sanıyordum ki, söyleyeceği şey pekte aleyhime olan bir şey değildi.
Söyle?
Tam mesaj yazmıştım ki, o sırada aşağıdan zil sesi duyuldu. Nuray Hanım birkaç saat önce evden ayrıldığı için, evde tek başımaydım. Bu sebeple kapıya bakma görevi de bana aitti. Hala bir mesaj gelmezken, ayağı kalktım odadan çıktım. Merdivenleri hızlı adımlarla bitirip kapının önüne geldiğimde, zil bir kere daha çalmıştı. Kapıyı açtığımda, kapıda asla beklemediğim biriyle karşılaşmıştım.
Poyraz.
"Senin ne işin var burada?" diye sordum, şaşkınlıkla.
Bakışları üzerimde gezindiğinde, en sonunda yüzümde durmuştu. "Konuşmaya geldim."dediğinde, kaşlarım çatıldı.
"Konuşmak için buraya kadar zahmet etmişsin. Telefon diye bir şey var." Kapının kenarına yaslanmış, kollarımı birbirine bağlamıştım."Hem, korumalar seni nasıl bahçeden içeri aldı?" diye sordum, şaşkınlıkla.
"Müstakbel nişanlın olduğum için olabilir." dediğinde, neden bilmiyorum ama gülmüştüm.
"Poyraz benimle dalga mı geçiyorsun sen?" dedim, sinirli gözükmeye çalışarak. "Daha birkaç saat önce beraberdik."
