"Herkesin bir hikâyesi vardır ve, bazen bu hikayenin ucundan tutmak, o hikâyeyi yaşamaktan daha zordur."
__
"Sen hep, en etkilendiğim bir kitap satırı gibi olacaksın benim için. Bıkmadan defalarca okuduğum, aklımdan çıkmayacağını bildiğim halde ezbe...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Düğünün hemen ardından, Rüya'nın organizasyonuyla küçük bir mekana geçmiştik. Selçuk Yalçınkaya, Kemal ve Fatih Aladağlı'nın yanı sıra, Elçin Aladağlı'da bu organizasyona katılmamıştı.
Rüya'nın bizim için kapattığı mekanda gözlerimi gezdirdiğimde, bakışlarım ortada dans eden Oğuz ve Aslı'ya kaydı. Az evvel delicesine kasap havası oynamalarına rağmen, Kaan, Senem'e kıyasla hala enerjileri var gibi görünüyordu. Tabi bu oyuna, Rüya ve Poyraz'ın davet ettiği birkaç arkadaşları da dahildi. Poyraz, bu organizasyondan kendisinin de haberi olduğunu söylemişti.
Rüya ise, oradan oraya koşuşturuyor, bir an olsun oturmuyordu.
Uzay'la bu düğün meselesini konuşmuştum ancak, neden bilmiyorum ama sandığımdan daha az şaşkınlık dolu bir tepkisi vardı. Belki profesyonelliğe sığınmıştı emin değildim lakin, bu haberi ona söylesemde, o sanki biliyormuş gibiydi. Dün gece apar topar İzmir'e gitmişti ve ben bu hengamenin içinde onunla henüz konuşamamıştım.
"Gelin ve damat!" diye heyecanla bağıran Rüya'ya baktığımda, gülerek el sallıyordu bize. Hızla yanımıza yaklaştığında, bakışlarımız Poyraz'la kesişti. "Hadi ama, oturmaya gelmedik buraya."
"Senin oturmaya gelmediğin çok net belli oluyor zaten." dedi Poyraz, gülerek.
"Hadi ama! Son bir kez dans edin, sonra söz salacağım sizi. Hadi!" Poyraz'ın bakışları beni bulduğunda, başımı olumlu anlamda salladım. Rüya o kadar hevesliydi ki, hevesini kırmak istemiyordum.
Poyraz ayağı kalktığında, elimden tutmuştu ve beni dans eden kalabalığa doğru çekmişti. Elleri, bugün olduğu gibi ikinci kez belimi bulduğunda, kollarımı boynuna dolandım.
"Ne zaman gideceğiz?" diye sordum, merakla.
"Sıkıldın mı?" diye sorduğunda, başımı olumsuz anlamda salladım.
"Evi merak ediyorum."
"Evimizi." diye beni düzelttiğinde, bir şey söylememiştim.
"Bundan sonraki süreçte ne olacağını çok merak ediyorum." dedim, sessizce.
"Bugün bunları düşünmeyelim." dediğinde, sessiz kalmıştım. Ancak, sessizlikte kısa sürmüştü.
"Şaka maka evlendik." dedim, Vay be! dercesine bir ifadeyle. Güldü. O kadar yorulmuştum ki, hangi şarkının çaldığını bile duyuyordu kulaklarım.
"Gidelim artık. Hadi." dediğinde, başımı olumlu anlamda sallayarak, kollarımı boynundan ayırdım. Eli belimden ayrılırken, elimi bulmuştu.
Poyraz'ın bakışları mekanda Oğuz ve Kaan'ı bulduğunda, ikisi de biz doğru geliyordu. "Gidiyor musunuz?" diye soran Oğuz'la bakışlarımız buluştuğunda, "Evet." dedim.
