"Herkesin bir hikâyesi vardır ve, bazen bu hikayenin ucundan tutmak, o hikâyeyi yaşamaktan daha zordur."
__
"Sen hep, en etkilendiğim bir kitap satırı gibi olacaksın benim için. Bıkmadan defalarca okuduğum, aklımdan çıkmayacağını bildiğim halde ezbe...
Yukarıdaki şarkıyı açıp öyle okursanız sevinirim.beni çok sevdiğim bir parça.
Keyifli okumalar^^
__
__
10. bölüm: Doğru Kişi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gözlerimi açtığımda boğazımda oluşan kuruluk ve yanmayla bir kez daha uyumayı diledim ama acıyan boğazım buna en büyük engeldi.
Kapattığım gözlerimi tekrar açtığımda otel odasında olduğumu zar zor anlayabildim. Ama... burası benim odam değildi. Gözlerimi bu sefer etrafta gezdirdiğimde cam tarafında dışarıyı izleyen Aladağlı'yı görmemle her şey bir bir aklıma gelmişti.
Fıstık!
Kahretsin!
Boğazımda oluşan acı hisle güçlü bir öksürük patlattığımda boğulacağımı hissettim. Basit bir alerji deyip geçmeyin!
Aladağlı'nın bakışları bu sefer beni bulduğunda hızla yanıma gelip komidinin üstünden sürahideki suyu bardağa doldurup bana uzatmıştı. Ben suyu içerken bana endişeli gözlerle baktığını gördüm.
Aladağlı ve benim için endişelenmek! Hadi ama, biraz daha gerçekçi olalım.
"iyi misin?" boş bardağı elimden alıp geri komidinin üstüne koyduğunda bakışları tekrar beni bulmuştu.
"i-iyim."dedim zar zor konuşarak,
"Buraya nasıl geldim?" diye sordum ardından. Restorantta bayılmış olamam değil mi?
"Alerji ilacını almak için odana gittiğimde anahtarını odanda unuttum. Aşağı indiğimde bayılmıştın. Sonra buraya getirdim...yani yalnız kalma diye." Başımı olumlu anlamda sallayıp derin bir nefes aldım.
"Gerçekten iyi misin? Yani istersen hastaneye falan gidebiliriz? Ya da doktor çağırırız?" Ben senin bu hallerine daha alışamadım ya! Bir sakin.
"iyiyim. Gerçekten gerek yok." Tatmin olmamış yüz ifadesine baktığımda karışık düşüncelerinin beyninde dolandığını hissedebiliyordum.
"Ya cidden anlamıyorum..."az öncekine nazaran sakinliğini kaybetmiş, odanın içinde stresle dolandığında tekrar bana döndü,
"Maden fıstığa alerjin var, salatanın içindeki kocaman fıstığı nasıl görmezsin!"gözlerim tekrar gözlerini bulduğunda korkmuş gibi bakıyordu ya da benim salakça düşüncelerime bir yenisi daha eklenmişti.
"Görmedim. Yani siz öyle dalga geçerek konuştuğunuz için biraz sinirlendim sanırım. Ben de size inat biraz daha hızlı yiyeyim derken içindeki fıstığı fark etmedim."şok, Şok! Doğa'dan çarpıcı açıklamalar!
Mırıltı gibi çıkan sesiyle, bir küfür savurduğunda onu ikinci kez bu kadar öfkeli görüşümdü.
"Seninle alakası yok. Tamami ile benim salaklığım. Dediğin gibi kocaman fıstıktı."bu günleride mi görecektim? Komidinin üstündeki telefonum tirediğinde arayanın oğuz olduğunu gördüm. Aladağlın bakışları eşliğinde telefonu kulağıma doğru yasladım.
