"Herkesin bir hikâyesi vardır ve, bazen bu hikayenin ucundan tutmak, o hikâyeyi yaşamaktan daha zordur."
__
"Sen hep, en etkilendiğim bir kitap satırı gibi olacaksın benim için. Bıkmadan defalarca okuduğum, aklımdan çıkmayacağını bildiğim halde ezbe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canozan-Sar bu şehri.
Kaan Boşnak- Tutunamayız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33. Bölüm:Sığınak.
Gözlerim yavaş yavaş aralandığında, bakışlarım yatağın yan tarafındaki boşlukla karşılaştı. Ellerimle gözlerimi ovuşturup yavaşça doğrulduğumda, sırtımı yatak başlığına yasladım ve en son olanları hatırlamaya çalıştım. Hatırladığım son şey, dün gece Poyraz'ın kolları arasında, gözlerimin karanlığa teslim oluşuydu.
Üzerimdeki yorganı kenara çekip, yataktan çıktım. Banyoya ilerlediğimde, boştu. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım ve önce banyodan, sonra odadan çıkıp merdivenlere yöneldim. Burnuma gelen güzel korkularla, yönümü mutfağa çevirdim. Mutfağın önünde durduğumda, masaya kurulan kahvaltı sofrasına bakakalmıştım. Ardından, ocağın başında duran Poyraz'a döndüm.
Bana doğru döndüğünde, sanırım yüzüne alık alık baktığım için, dudaklarında muhteşem bir gülümseme belirdi. "Günaydın." dedim, ona doğru birkaç adım attığımda.
"Günaydın uykucu." dediğinde, kaşlarım çatıldı.
"Uykucu?" dedim, sorarcasına. "Sen ne zaman uyandın ki?"
"Ben uyanalı oldu bayağı. Önce biraz seni izledim, sonrada aşağı inip kahvaltı hazırlayayım dedim."
"Bak sen?" dedim, gülerek. "Beni neden uyandırmadın? Beraber hazırladık."
"Gel bakalım," dediğinde, elimden tutup benimle beraber baş köşedeki sandalyeye doğru ilerledi. Sandalyemi çekip oturmamı bekledikten sonra, çaylarımızı doldurup çaprazımdaki sandalyeye oturdu o da.
"Ellerine sağlık." dedim, masaya iştahla bakarken. Çatalımı kaldırıp tabağıma biraz peynir alacakken, Poyraz'ın eli çatalı tuttuğum elimi tuttu.
"Öncelikle, bir şey söyleyeceğim." dedi. Bugün, onda bir gariplik vardı.
