Kalbi Kor

Bölüm 68 - Bir Geçmiş

İnsan sabaha karşı bölüm yayınlar mı bilmem ama ben de böyle bir insanım ne yapalım... Sabahtan akşama kadar oturup gram yazmıyorum, ne zaman geceye kaptırırsam kendimi o zaman parmaklarım klavyeyi buluyor... Bir de sizin çok uzun süre bekletmişliğimin üzüntüsü olunca daha da yazasım geliyor geceden sabaha kadar. O yüzden de gözünüzü açtığınızda karşılaşma ihtimalinizin olduğu bölümle GÜNAYDIIIIIIIINNN....

---------------------------

'Sabırsızlık kaybettirir Melikşah bey.' Kendisi de gülerek imzasını attığında o an fark etmişti Erva. Ahmed bey de, Benan hanım da onların savaşarak almalarını istiyorlardı. Şirket içinde mücadeleyi görmeyi, birbirlerinden daha iyi olmak için çaba sarf etmelerini izlemeyi istiyorlardı. Madem öyle kuralına göre oynardı. Söylediği cümle odada birkaç gülüşe neden olsa da Melikşah önündeki dosyayı bırakıp karısının yanındaki Mihca'nın alıp Mehir'e imzalatmasını izledi. Tek tek bütün masa çevresinde dosya gezdiğinde Ahmed bey sonunda ayaklanmış, kendi gibi ayağa kalkan Benan hanımın elini tutmuştu.

'Bu duruma kırılan varsa... İstediği yerden kırılabilir bu arada. Hepinize kolay gelsin arkadaşlar.' Ahmed bey ortaya lafı attığı gibi karısıyla beraber toplantı odasından çıktığında Melikşah hala dibinde durduğu karısına dönmekten de kaçınmamıştı.

'Seninle kapışmak çok zevkli olacak. Hele ki sene sonunda hala imza yetkisinin bende olması, daha zevkli olacak.'

'Abimin boş hayallerine aldırma yenge. Seni de abimi de ezip geçmek çok eğlenceli olacak. Bu arada tebrikler.' Yafes gülerek kadına elini uzattığında Erva sıkmıştı ki tek tek gelip geçenlerden sonra sadece kendisi ve Melikşah kalmıştı toplantı odasında. Melikşah toplantı masasında kadının çantasının yanında duran kalemi aldığında parmakları arasında çevirip ona doğru uzatmıştı.

'Benan Selçuklu kendi aldığı bütün anlaşmalara bu kalemle imza attı. Umarım dişime göre anlaşmalar alırsın Erva Selçuklu.'

'Selçuklulardan vasat bir kazanan çıkmaz Melikşah Selçuklu.' Kadın kendine gösterilen gibi bir tepki verdiğinde adamın parmakları arasından kalemi alıp çantasını da masadan aldığı gibi dışarı atmıştı bedenini. Adımları nereye gideceğini net olarak bilmese de dibinde biten Canan hanımla beraber kaşlarını havalandırdı.

'Benan hanım ve Ahmed bey odanızda sizleri bekliyor Erva hanım. Bundan sonra sizlerin de kişisel asistanlığınızı ben yapacağım, tabi kabul ederseniz.'

'Memnuniyet duyarım Canan hanım, o nasıl söz.' İnanamaz şekilde kendinden de yaşça büyük kadına karşılık verdiğinde adımları da çoktan Ahmed beyin odasına yönelmişti. İçeri girdiği dakika kendine gülümseyerek bakan iki bedene bakıp tebessüm etti. Ki daha yanlarına ilerlemeye başlamadan Ahmed bey oturduğu yerden ayaklanmıştı.

'Ben bir dışarı bakayım, siz de konuşursunuz. Hayırlı olsun şimdiden kızım.'

'Teşekkürler baba. Güvenini boşa çıkarmayacağım.'

'Bundan eminim.' Adam başını sallayarak odadan çıktığında Benan hanım da karşısındaki koltuğu işaret etmişti ki Erva derin bir nefes alarak ilerleyip kadının karşısına yerleşti.

'Kahve senin.' Diyerek sehpanın üzerindeki duran bardağı gösterdiğinde Erva biraz da olsa aklındaki toparlamak isteyen haline gülümsemeden edememişti. Çok çok uzun zaman geçmemişti ama gerek aynı evde olduklarından, gerekse Benan hanımın açık yürekliliğinden kadının kelimeleri tarttığını görebiliyordu.