Rakı yarım doldurulur kadehe, hiçbir zaman eksik veya fazla olmaz sudan.
Derler ki, rakı masasında yokluğuna küfür edecek bir can vardır mutlaka, o yüzden boş kalan yanı sana dolu olan yanı yarana...
Bir adamın kalbi buzdan kalıplarda deği...
Selam millet... Yeni bölümle geliverdim. Nedense yazamıyorum yazamıyorum derken bir şey fark ettim ki ben sadece gece tek başıma kaldığımda ve ortam sessizken yazıyorum. Arkadan kopup gelen yavaş bir müzik olmadan da asla o sessizlik işe yaramıyor.
Neyse... Gelelim yazarıulan_deli olan Yara'sın adlı kitaba. Hiç bir şekilde tanıt demedi, sadece görüşlerimi istedi, benim için önemli dedi ve benim resmen gururumu okşadı bu durum. Ben insanların hislerini okumayı seven birisi olarak beğendim. Ki olması gerekeni insanın beklediği şeyleri de söyledim. Kısa kısa bölümlerden oluşupda insanın ağzının üzerine gerçekleri Osmanlı tokadı misali yapıştırma kapasitesine sahip kitaba bir bakın derim. Sonuç olarak her satıra destek lazım.
Unutmadan bana da bu hikaye için yorum lazım. Düzeltmem gereken şeyleri söyleyin ki bu işi layıkıyla yapabileyim.
İletişim;
Snapchat: BiCeruVar
Instagram: BiCeruVar ve tabisi Twitter'da: BiCeruVar :D
İyi okumalar....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Yardımın için sağol, daha fazla yormayalım seni, nereye istersen bırakalım biz hallederiz gerisini.'
'Ben, ben onu böyle bırakamam.'
'Abimden hoşlanıyor musun yoksa?' adam tek kaşını kaldırdığında Rüya anında çatmıştı çehresini.
'Saçmalama. Sadece, buraya gelmesinin nedeni, bunu yaşamasının sorumlusu benim.'
'Eğer istemese yapmazdı, ona Mihri'den başkası isteği dışında hiç bir şey yaptıramaz.'
'Bak, beni burada belli ki istemiyorsunuz ama lütfen izin veri sadece iyi olduğunu göreyim. Sonra gideceğim.'
'Ailen-'
'Yekta, ilaçları ver.' sarışın adamın seslenmesiyle cümlesi yarım kaldığında cebindeki kutuları çıkararak yaklaşmıştı abisine genç adam. Rüya ise bir kaç adım atarak baktı dört adama. Az önce kendisini göndermeye çalışan da dahil üçü sanki tüm dünyayı fethedebilecek ama ayağının altına sabun koyulmuşta birden kayıp düşerek can vermiş bir padişaha bakar gibiydiler. Güven kırıklığından çok canları acıyordu belli ki.
'Abi, benim, Yafes. Hadi iç şunu, iyi gelecek. Sonra gideceğiz buradan.' adam dizine başını yasladığı adamın ıslanmış saçlarını geriye attığında Melikşah'ın dudakları da otomatikman aralanmış iki ufacık hap sıkışmıştı. Bardakta birazcık kalan şekerli suyu da içirdiklerinde yutkunuşu içlerini rahatlatmıştı. Hayati kasları hala görev görüyorsa hastanelik bir mesele de kalmadı demekti onlara göre. Rahatlayan soluğuyla başını şükür dileyerek kaldırdığında gözleri tedirgin kıza takıldı.
