Kalbi Kor

Bölüm 24 - Bir Cinsiyet Durumu

Kısıtlı açıklamam, sehir dışında  olmam ve az internetim sayesinde fotoğrafsız ve şarkısız geldim ama siz anlarsınız beni. Hatalar varsa affola...
Iyi okumalar...

'Melikşah bey, haddim değil belki ama evliliğinizle ilgili bir şey sorabilir miyim?' muhtemelen herkesin merak ettiği bir şey soracağı düşüncesiyle derin bir nefes alıp kendini hazır hissedince başını sallamıştı.

'Mutlusunuz değil mi?' ne kadar beklemediği bir soru olsa da yüzündeki tebessüm iyice kendini göstermiş karşısındaki büyük özveriyle ve disiplinle çalışan asistanına dikkat kesilmişti.

'Mutluyum. Hem de daha önce olmadığım kadar, sen merak etme, iyiyim ben.'

'Çok sevindim, böyle devam eder umarım, kusura bakmayın tekrar.'

'İyi çalışmalar Buse.' Şirkete girdiğinden beri üzerinde olan gerginlik gelen soruyu yanıtlamasıyla bir anda kaybolduğunda kendi de şaşırmıştı aslında. Ne kadar belli etmek istemese de oyun olduğu düşünülür mü endişesi içinde bir yerlerde gizliydi adamın. Kesinlikle öyle görülmesini istemiyordu, hatta eğer ki duygularını gösterebileceğini veya onları yönlendirebileceğini bilse sırılsıklam aşık gibi de gözükürdü. Ancak ne yazık ki olaylara buz dağı gibi yaklaşımı halinde bir maskenin ardında kalamıyordu. Gerçi en iyi yaptığı şeydi soğuk, hissiz görünmek, e tabi alıştırma bu kadar çok olunca ona da vücudu bir süre sonra alışabiliyordu.

'Hayırlı olsun yeniden. Bu dönemde de sizinle çalışıyor olmak içimizi çok rahatlatıyor Melikşah bey.' Karşısındaki toy görünen ama ticari dünyanın içinde büyümüş genç adamın elini sıkarak gülümsediğinde samimiyetini belli ettiğinin de farkındaydı aslında Melikşah.

'Aynı şekilde bizim de içimiz çok rahat Cenk bey, umarım uzun seneler böyle devam edebiliriz.'

'Bizim için büyük zevk olur.' Adamların elleri koptuğunda bu kez karşısındaki en az adam kadar samimi ama biraz daha iş ciddiyetindeki kadının da elini sıkmıştı.

'Hayırlı olsun. Hem yeni anlaşmamız hem de evliliğiniz. Nikahınızda tebrik edecek kadar kalamadık, kusura bakmayın kabalığımız için. Eşinize de tebriklerimizi iletin lütfen.'

'Samimiyetinizden şüphem yok, gelmeniz bile incelikti. Teşekkürler.' Toplantı odasından çıkıldığında gelen misafirleri yolcu ettiği gibi yine çalışanların arasına karışmıştı adam.

Saatlerin ardından odasına dönebildiğinde daha fazla eve gitmemelerinin bir kaosa neden olacağını fark ederek toparlandığı gibi aşağı kata inmişti. Adımlarını ilerleterek Erva'nın yanında soluğu aldığında kadının pür dikkat önündeki dosyaya yoğunlaştığını görerek masanın önündeki koltuğa oturup beklemeye başladı. Tabi bu beklemenin on beş dakikayı bulacağını bilemezdi. Nedense tek kelime söylemeden çalışmasına devam edişini durdurmak da işine gelmemişti adamın. Nihayetinde disiplin her şey sayılabilirdi. Özellikle iş hayatı için bu böyleydi.

Oturduğundan beri kendini kadını incelemekten alamamıştı. Mavi bakışlarını gölgeleyen gözlükleri, yüzüne güzelce oturan burnunun garip durmayan hafif kavisi, alt dudağının ve üst dudağına göre bir tık kalın olması, yüzünün kemikli ve keskin çizgili olan yapısı, gözlüklere rağmen dikkat çeken kirpikleri, ön iki dişinin birazcık daha uzun durması, dalgalı saçlarının ensesinde toplandıktan sonra kendini serbest bırakıp dağınıkça yüzünün iki yanına düşmesini bile süzmüştü.

'Melikşah?' elini kalemlere uzattığında fark ettiği bedenle kaşlarının havalanmasına engel olamadı bir an. Gözlüğünü çıkarıp adamı yeniden süzdüğünde şaşkınlığı dışında bir tepki vermediğini fark etmiş olacak ki yüzündeki ifadeyi anında temizledi.