Pahina 72

2.3K 116 14
                                    

72:

"Yana..." Mahinang banggit ko sa pangalan niya. Ngumiti siya sa akin. Ngiting gustong gusto ko nang makitang muli. Iyong masaya lang, hindi nanghuhusga, at walang ibang kahulugan. Iyon pa lang ang ginagawa niya, gumaan na ang pakiramdam ko.

"I am sorry. Sorry talaga sa lahat lahat nang nagawa kong mali. Pero mamaya ko na lang sasabihin lahat 'yung iba, pero sorry talaga." Nagmamadaling sambit niya. She's wary of the time allotted because she will move on to the next person after some seconds.

"'My, you are special. Sobrang bait mo, sobrang ganda mo, sobrang galing mong kumanta, ang sarap pakinggan ng boses mo, promise." She said while giggling even putting her right hand up. I chuckled.

"You are one of my best friend! Diretso ka at hindi ka nakikipagplastikan, tapos lagi mo pa kaming inaalala, tapos ang talino mo at tinutulungan mo pa kami lagi, ang responsable mo rin, tapos ang tapang tapang at nakakamangha." Kaniyang winika sa akin habang hawak hawak ang dalawang kamay ko.

Her stare said it all she was sorry for everything and she genuinely wished for my happiness.

"Masiyahin ka rin, at mapagbigay. Pero huwag masyado mapagbigay ha? Magtira ka naman sa sarili mo." I smiled sincerely. I never thought she'll say that, I am not even aware that I am giving or something like that, but with Yana's statement, I know it's true.

"You always say the right words, whether to encourage us or to warn us, or to make us learn, or even to wake up us in something dangerous. You are my third mom, and the best sister I never had." The words are heartfelt, I could feel her emotion. She blinked a couple of times to refrain herself from crying.

Little Yana's still a crybaby at times. Mababaw kasi minsan ang luha nitong si Yana. May sasabihin pa sana siya kaso tumunog na iyong bell. Ayaw pa niyang umalis at noong tumayo siya ay may pahabol pa siya sa akin.

"I love you, 'my!" She screeched cheerfully, and gave me a flying kiss, I laughed because of her gesture.

"Yehey! Magbabati na sila!" Claire excitedly sat down in front of me. "I love you, baby 'my! Ay, hahaha!" She laughed happily. "Baby na mommy pa." Loko pa niya sa sariling sinabi. Napailing-iling ako.

"Alam mo? Ikaw ay napakabait, napakatalino, napakaganda, napakatalentado, napakasarap kasama!" Sobrang sigla ni Claire. Talagang todo bigay siya sa pinagsasabi niya sa akin. Nakakadala iyong kasiyahan ni Claire. I am smiling from ear to ear.

"Miss na miss ko na ikaw, ih!" Pinanggigilan niya ako bigla at niyakap yakap. "Hindi ako makahinga." I kidded. Napabitaw siya sa akin dahil doon. Natawa naman ako. Akala mo naman kasi mapapatay na niya ako sa reaksyon niya, gulat na gulat.

"Ay sorry. Namiss lang talaga kita." Sabi niya sa akin. "Alam mo mataray ka man minsan, mas lamang talaga 'yung positibong bagay sa 'yo. Iyong pagiging maalalahanin mo, pagiging mapagbigay mo, ang hilig mo pang tumulong, pati na rin iyong pagiging tunay mong kaibigan." She vocalized sincerely.

"You are the best 'my!" Masayang sabi niya sabay thumbs up. "Love you, love you." Animo'y kiti-kiting wika ni Claire at saka pumunta sa kasunod na upuan dahil tapos na ang oras niya. Kahit nakaalis na siya tatawa tawa pa rin ako. Lakas ng topak.

"Our very own Trigo coordinator." Natatawa akong napapilig ng ulo kay Zara. She teased me jokingly. "Hey, Trigo, alam ko naman na nasabi na nina Yana mga gusto ko pang sabihin sa 'yo." Natatawang saad niya. I nodded my head.

"Akala ko kasi talaga 'nung una nangangain ka ng tao." Humahalakhak na sabi niya. Natawa ako dahil doon. "Grabe." Aking sambit sa kaniya. Patuloy siyang masayang tumatawa. "Pero biro lang. Nakakatakot ka 'nung una, lalo na 'nung umiyak ako tapos sinaway mo 'yung klase, nosebleed!" Kuwento niya.

Reminiscence: From Me To YouWo Geschichten leben. Entdecke jetzt