Chapter Twelve

4.4K 162 9
                                    

Healing Potion

What a horror it is indeed! Para kaming tino-torture ni Professor kanina sa White Room. Ang iba umalis na dahil hindi na nila kayang tumingin pa sa mga nangyayari. We kept on fighting and fighting him until we land a solid hit to him. It took us two hours to do that so.

Every time we attack, ang mga atake namin ay pumupuntansa isa't isa. Ang sakit ng katawan ko, ang bullet na nasa paa ko kanina ay nawala dahil ganoon naman kasi talaga, but tha pain will not go away. Ilang ulit kaming pinapatayo kanina ni Professor, even said those harsh words to us. We all know he's only provoking us, bit he's just too strong even if he's just holding back.

"Here's the pain killer." Sabi ni Dr. Mira, habang nilagay niya ang tray na may tatlong basong tubig. "Inumin niyo yan and if your injuries isn't that deep and critical, mawawala din ang sakit." Isa isa naming kinuha ang mga baso at ininom ko ito, and three gulps naubos ko rin ang baso.

"Alam niyo ba kung bakit kayo pinapaulit ni Professor?" Tanong niya sa amin. Currently, nasa clinic kami ngayon. Umuupo ako dito sa may couch, sa higaan naman ay nakahiga si Iyana at nakatayo na nilalagyan ng cream ang mata niya si Andrea.

"Simple, bwcause we have a very poor teamwork. Tch." Sabi ni Andrea. I could feel her emotions saying she's truly embarrassed. Lalo na ang mga kaklase namin kanina were watching. What happened earlier has tainted her reputation. Pero si Iyana parang wala lang pake na naapektohan ang reputasyon niya.

"Great! Now I have a black eye." Andrea said sarcastically glaring at me.

"Kasalanan ko ba na nandoon ka kung saan na alam mong iilagan ni Professor?" Sagot ko. "And Iyana.." mukhang nagulat siya nung tinawag ko siya. "You should stop using assault guns when we're both fighting an opponent as strong as the Professor. Your bullets can't hit him randomly." Tumango siya. Halatang nainis sa suggestion ko.

"And Andrea, thanks to you mukhang hindi muna ako makakahawak ng baril sa dalawa kong kamay." Tumingin kaming lahat sa dalawang niyang kamay na tinatakpan ng gauze that rolls around her hands.

"Alam niyo, you're teamwork won't improve kung magtatalo lang kayo." Sabi ni Dr. Mira.

"Don't worry, hindi ko na sila makakagrupo." Sabi ni Andrea, still covering her left eye with make up.

"Oh really?" Napatingin kami sa pintuan nang buksan ni Professor ang sliding door. "I'm afraid you three will going to be a Team now."

"What? Nakita niyo naman Professor how bad out teamwork is!" Galit na sabi ni Andrea. Mostly ang kalma niya.

"And what makes you think that you can help the others if ever you'll change teams? Kung hindi niyo nga magawa ang teamwork niyo kasama ang mga kasamahan niyo, magagawa niyo pa kaya ng maayos kung iibahin niyo ang grupo niyo?" Natahimik si Andrea.

"Professor, kahit anong gawin namin hindi namin magagawa ang teamwork, we're just not compatible with each other." Sabi ni Iyana.

"There's only one thing to do, gusto kong mag-away kayong tatlo, anytime, anywhere. A real battle fighting each other." Ha? Bakit naman namin gagawin yun? Napatingin kaming tatlo sa isa't isa. I saw Andrea's lips twitching into a smirk habang nakatingin sa akin, then back at the Professor.

"Then we'll have to agree with that. May kung-sino pa akong kailangan pagbayarin sa black eye nato."

"And I'll have to repay someone who made my hands like these." Sabi naman ni Iyana. "And you, won't you repay me as well?" Tanong niya sa akin. I sighed.

"I don't really care, to be honest. Just do whatever you two want, I'm fine with it. After all, I'm just the extra of this story."

Nainis na ako sa mga nangyayari and excused myself out of the clinic. I sighed the moment I stepped out of the room. Nakakainis, gusto ko silang sigawan. Bakit ba kasi ang dense nila? It's what been Professor's doing all that time we're fighting. Although hindi ko alam kung bakit naiinis o nagagalit ako, kahit nga kanina ko lang nga rin na realise kung ano ang ginagawa ni Professor. What's happening to me? Why do I feel like I'm swallowing up their anger and annoyance?

Magnus Academy: The Cursed BloodWhere stories live. Discover now