Chapter Fifty-Four

3.3K 114 6
                                    

Furious

Andrea's PoV

Buhat-buhat ko si Ciel sa balikat ko habang lumalakad kami palabas ng arena. The others were still behind, at wala akong ideya kung bakit sila bumalik at ako, AKO, pa ang naiwan sa lalakeng 'to. Honestly, I am mad.

Nakita ko si Thomas rounding up other knights na tumutulong sa mga taong nasugatan. The arena was too big and for it to be destroyed in just few instances would obviously cause people damage. I could hear people complaining about their friends or family still missing at wala namang magagawa dito ang mga knights dahil hindi pa sila pinapayagang pumasok sa loob dahil hindi pa nakompirma ang mga pangyayari.

"Young miss!" Tawag sa akin ni Thomas tsaka ko binaba si Ciel Drey.

Thomas ordered a knight to take Ciel to the medics. He offered me his hand to stand up. Looking at his palm made me hesitate. But he grrabbed my hand himself at tinayo ako.

"Mabuti naman at maayos lang ang kalagayan mo." He sighed as he placed both os his hands sa magkabila kong balikat. "Where's the other two?" Seryoso niyang tanong.

"Bumalik sila." And with that, his grip around my shoulders tightened. "Andrea, ano ang nangyayari sa loob?"

"M-may tatlong lalaki na biglang dumating. They wear black cloaks—" he interrupted me.

"Black cloaks?!" Gulat niyang tanong. "Anong ginawa ng Black Clan dito? No, I'm not even sure if it's the clan." My eyebrows furrowed.

"Thomas, what clan?" Ganoon din ang reaksyon ni Keila nang sinabihan kami ni Iyana ng mga napansin niya. What's with all of these? Bakit parang ako lamg ang walang alam?

"Did you notice a sign?" He asked again ignoring my question. So wala silang balak ipagbigay-alam sa akin ang mga nalalaman nila. We are being attacked at wala manlang akong alam!

"May mga marka sila sa ilalim ng kaliwa nilang mga mata. Like a tribal sign, or an arrow pointing down with thorns." Hindi ko maalala ng maayos dahil nakita ko lamang ito ng ilang segundo.

"A seal mark...." dinig kong bulong niya. What? A seal mark? "This is more serious than I thought. I need to call Headmistress." Nagulat ako sa sinabi niya. Is it so serious na kailangan pa nila ng tulong mula sa ina ko? Why wouldn't he tell me anything?!

"Thomas—" he cut me off again. Hindi niya nga ako magawang pakinggan!

"Dito ka lang Andrea, don't move." Tapos ay umalis na siya habang tinatawag ang ibang knights.

The whole place is filled with people. Marami ang nasaktan sa naganap na atake. Some are even crying dahil sa matinding sugat and some are still missing. Ibig sabihin sa loob pa sila ng arena. At wala manlang ni isang knight ang pumapasok sa loob. Dahil hindi pa nila napaghandaan. The hell. People are dying at wala manlang silang ginagawa. I understand those three guys are dangerous.

Keila never confronts a strong opponent, but earlier, she wouldn't stop me kung alam niya namang kayang-kaya ko sila. But she did. Does that mean they are beyond my capabilities kahit gamitin ko man ang lahat ng makakaya ko?

Then Iyana went back. Hindi ko alam kung bakit. Hindi ang tipong mahilig mag-isip ng rason. But I am damn pissed! Hindi ako makapaniwalang iniwan lang nila ako! I need to go back. Somehow, I feel like I should. I swore to myself I'd trust my guts kaya babalik ako.

I started walking back to the arena. I heard Thomas yelled out my name pero hindi ko siya pinansin. If ever one of those two confronted the enemy at nandito lang ako na walang ginawa, I'd feel bad, no worst. Hindi makakaya ng ego ko yun. I clenched my fist and started running.

Magnus Academy: The Cursed BloodWhere stories live. Discover now