Magnus Academy: The Cursed Blood

Chapter Twenty-Two

Blackveil Forest

Hirap na hirap na ako that any moment from now matutumba na talaga ako. But the Headmistress told me to get out of there. Ewan ko ba kung bakit ko sinusunod yang babaeng yan, pero ang laki ng respeto sa kaniya. Pero anong matutulong ko sa sitwasyong kong to? Nakarating na ako sa yung private property kung saan ako noon nakakulong. Sa Magnus Town ako ngayon, kanina pa ako naglalakad dahil ang kayo ng lugar nato.

The guards hesitated pero si Thomas natin ang nag-utos sa kanila kaya ngayon ay sinusundan ko siya.

"Still the same appearance. Buong akala ko talaga pinutulan mo na yang buhok mo." He said. "And you really came here with that state." Lumiko siya kaya sinundan ko lang siya. Pumasok ako sa isang kwarto. May pangalan aa itaas ng pinto kanina na laboratory.

He gestured me to sit on the white bed habang may hinahanap siya sa mga cabinet. Looking around may mga test tubes at mga flask na may mga lamang iba ibang kulay. This is indeed a laboratory room. May pumasok namang isang babaeng naka lab clothes katulad ng palaging sinusuot ni Dr. Mira.

"Katy, perfect timing." Nakangiting sabi sa kaniya ni Thomas.

"Thomas and," she frowned. "Who is she?!" Sigaw niyang tanong kay Thomas. Tinaas ni Thimas ang dalawa niyang kamay.

"Babe, ikaw lang mahal ko. Alam mo yun." Pfft. Hindi ko alam na may ganitong side si Thomas. Para akong matatawa. "Nandito ako sana para magamot siya. She can't face the Headmistress looking like that." Pero nakatingin parin si Katy na iyon kay Thomas. "Promise! Sure to God. Honesto." Sabi ni Thomas sabay gawa mga signs ng pinagsasabi niya kanina.

The lady sighed and headed to my direction. Dinala naman ni Thomas ang mga kailangan niya. Nakita ko ang nga gunting at mga scalpels at iba pang mga kailangan, including injections. I gulped. Anong gagawin nila sa akin.

"I'm Katy, a doctor here. Humiga ka para matapos na to agad."

"A-anong gagawin mo?"

"Huwag kang mag-alala, tatahian lang naman kita at may kukunin lang." Sagot niya and Thomas suddenly went outisde.

"Dito lang ako sa labas and," he looked at me. "Please don't try to scream." Ngumiti siya tapos lumabas na nga. Nanindig ang mga balahibo ko.

"O, hubadin mo yang ibabaw na uniform mo. Sa sitwasyon mo, dapat patay ka na." She said, puzzled. As long as I can still feel emotions, hindi pa ako mamamatay. But I am aware na nasa kritikal ako na kalagayan ngayon. Si Headmistress kasi eh.

Hinubad ko na ang pang-ibabaw ko na uniform at napangiwi ako sa skait ng katawan ko. Kotang-kita ang mga saksak ko buong katawan. Puno din ng dugo ang uniporme ko. At hindi ko magawang magalaw ang right ark ko dahil bali ito, try to move it even just a second, mamatay ako sa sakit. May pinasuot siya sa akin na isang hospital clothes.

She wore the gloves at sumuot ng goggles. Parang isang machine lang ako na mechanical ah. May injections siyang tinurok sa akin, mga tatlo. Doctor ba talaga ang babaeng to?

"Healer ka ba talaga?" Tanong ko. Anaesthesia lang naman yung laman ng mga injections.

"No I'm not." Nagulat ako sa sinabi niya at muntik na talagang bumangon pero dahil sumasakit ang katawan ko huwag nalang.

"Are you kidding me?!"

"Huwag kang mag-alala, I'm good at stuffs like this. Pero wala talaga akong ability."

Magsasalita na sana ako nang takpan niya ang ilong ko nang kung ano. A mask na may mga tube at may pumapasok sa aking hangin. Unti-unti ko namang pinikit ang nga mata ko dahil nandun. Bahala na kung ano ang mangyayari sa akin. To think that I'm in a hurry dahil pinatawag nga ako ni Headmistress.