Perfect Stranger

^35^

ယနေ့မှ ညဘက်မြင်ကွင်းသည် ယခင်နေ့များထက်ပို၍ကြည့်ကောင်းနေပေသည်။

လွန်ခဲ့သော နေဝင်ချိန်များကအချိန်များကိုပြန်တွေးမိချိန်တွင်မျက်နှာထက်ဝယ်အပြုံးများသည်မဖိတ်ခေါ်ပါပဲ ကျရောက်၍လာခဲ့သည်။

"Chanyeol ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

"မဟုတ်ပါဘူး ငါ အိပ်မက်မက်နေတယ်မှတ်တာ"

ကျွန်တော့်လက်ဝါးထဲသို့တွဲခိုလာသောလက်သွယ်သွယ်ကိုငုံကြည့်မိတော့ သူသည် ကျွန်တော်မမြင်ခဲ့ဖူးသောအပြုံး များနှင့်ပြုံးပြလာခဲ့သည်။

"ထင်သေးလား အိပ်မက်လို့"

"ဟင့်အင်း ငါ လက်ရှိဘဝမှာတင်အချိန်တွေရပ်တန့်သွားသလိုကိုခံစားလိုက်ရပြီ"

သူသည်ခပ်ဖွဖွရယ်ကာလမ်းဆက်၍လျှောက်နေခဲ့သည်။

"Chanyeol "

သူ ထိုသို့ခေါ်သံသည် ကျွန်တော့်နားထဲတွင်သိပ်နားဝင်ချိုလှ၏။ ရင်ထဲတွင်တစ်မျိုးလေးပင်။

"အင်း ပြောလေ"

"ညစာဘာစားချင်လဲ"

"မင်းရော?"

မျက်နှာခပ်တည်တည်ဖြင့် အလိုမကျသလိုလှည့်ကြည့်လာ၏။

"ငါမေးတာကို ငါ့ကိုပြန်မမေးနဲ့လေကွာ။ မင်းစိတ်ထဲရှိရာပြော"

"အင်း ဘာမဆိုအဆင်ပြေပါတယ် "

"တစ်ကယ်နော်"

သူသည်အနည်းငယ်ပြုံးနေသလိုပင်။

"အင်း တစ်ကယ်"

"အာ့ဆိုလာ သွားမယ်"

ကျွန်တော့်ကိုတွဲကာသူသည် တစ်နေရာကိုဦးတည်သွားနေ၏။

"Chanyeol မင်း hotel အခန်းမှာ Kitchen ပါတယ်မဟုတ်လား"

"အင်း ပါတယ်လေ ငါတောင်ဘာမှမချက်တော့ ရောက်ထဲက ဒီအတိုင်းပဲ"

"ရပြီအာ့ဆို"

သူသည် ကျွန်တော့်လက်ကိုတွဲလျှက်ပင် market ထဲသို့ဝင်သွား၏။

"မဟုတ်မှ ချက်စားမလို့လား Baekhyunee"

"Bingo!!! လာ သွားမယ် အချိန်မရှိဘူး"