Perfect Stranger

^64^

အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာဝင်လာသော တစ်စိမ်းသူမျက်နှာသည်ပြုံးရွှင်လျှက်။

"နေသာရဲ့လား Baekhyunee"

"အင်း ငါသက်သာနေပါပြီ"

တစ်စိမ်းသူသည် ကျွန်တော့်နဖူးပြင်ပေါ်သို့ နွေးထွေးသောလက်ဝါးပြင်ကိုတင်လိုက်ကာ ဆံနွယ်ခပ်ပွပွအား သပ်ပေးလေရဲ့။

"Chanyeol ငါခေါင်းမလျှော်ရသေးဘူးနော်"

"အဆင်ပြေပါတယ်ကွာ"

ကျွန်တော်ထိုင်နေသောကုတင်ပေါ်သို့တင်ပါးလွှဲဝင်ထိုင်ကာ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာလေသည်။

"ဘာလိုဒုက္ခခံပြီးလာနေတာလဲကွာ အားရောအားရဲ့လား။ မနက်ဖြန်ဆိုရင်ပဲ ဆေးရုံဆင်းပြီလေ"

"ငါက မင်းကိုအချိန်တိုင်းတွေ့ချင်နေတာလေ"

ကျွန်တော့်ရင်ထဲနူးညံ့သောလှိုင်းလေးတွေ ဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားလေသည်။

"ငါ့ကိုရင်ခုန်အခုန်လွန်ပြီးဆေးရုံထပ်တက်စေချင်နေတာလား Chanyeol.... ဟင်?"

"ထပ်ပြီးမထိခိုက်စေချင်တော့ဘူးကွာ နောက်ဆိုဂရုစိုက်နော် အူဝဲလေး"

"အင်း..."

"ကြည့်ဦးမျက်နှာလေးကိုချောင်ကျသွားတာ"

တစ်စိမ်းသူသည် ကျွန်တော့်မျက်နှာအား သူ့ရဲ့လက်ဝါးပြင်ကျယ်ဖြင့်အုပ်မိုးကာ မျက်လုံးချင်းဆုံစေ၏။

"နဲနဲပါကွာ မင်းကလဲ"

"ညနေဘာစားချင်လဲ Baekhyunee"

"မင်းလာမှာလား Chanyeol"

"သေချာပေါက် ငါလာမှာပေါ့။ ဘာလို့လဲဟင်"

"ဟင့်အင်း....ငါနဲ့တူတူလာစားပေးပါလား အလုပ်မရှုပ်ဘူးဆိုရင်လေ"

"ဖိတ်ကြားမှု့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

တွေးပူနေသောသောကများကိုမှတ်ဥာဏ်ထဲမှမေ့ပျောက်သည့်အထိ ကျွန်တော်နှစ်ခြိုက်စွာရယ်မောမိသည်။

ထို့အတူ တစ်စိမ်းသူသည်လဲ သွားဖွေးဖွေးညီညီလေးတွေပေါ်သည်အထိ ကျွန်တော်နဲ့အတူလိုက်လံရယ်မောလျှက်။