Perfect Stranger

^60^

"Õ ji san..... ငါတို့ထက်မပတ်သက်ကြရအောင်"

"ဟင်? Chanyeol san"

"အခုကော နောက်ကော ငါ့ကိုမတမ်းတပါနဲ့တော့ ငါ ချစ်တဲ့သူနဲ့ ငါပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေသွားချင်ပြီ"

"မဟုတ်ဘူးလေ Chanyeol san"

"ငါသွားတော့မယ်....နှုတ်ဆက်ပါတယ် Õ ji san"

ဦးနှောက်ကိုခေတ္တမေ့ကာ ကျွန်တော်နှလုံးသားကို ရှေ့တန်းတင်ခဲ့မိသည်။

ထိုဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် ကျွန်တော်နောင်တရလိမ့်မည်မဟုတ်။

ကျွန်တော် ဘဝကြီးကို ချစ်ရသူနဲ့ လွတ်လပ်စွာ နေသွားချင်ပြီ။

စေသနာနောက်က ကပ်တွယ်မှု့တွေကို မလိုချင်တော့ပေ။

ယခုအချိန်ကစပြီး Baekhyunee အတွက်သာ ဖြစ်တည်ပါ့မယ်။

"Hello Jong Dae"

"အင်း Chanyeol"

"ငါ Baekyunee ကို လုံးဝဆက်သွယ်မရဘူးဖြစ်နေတယ်"

Jong Dae ၏ အံ့ဩသလိုဖြစ်သွားသော လေသံ ထို့နောက် သက်ပြင်းချသံ ခပ်သဲ့သဲ့။

"Hyunee က ဆေးရုံမှာ"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ထိခိုက်မိတာလားဟင် အခြေအနေအရမ်းဆိုးလား"

"အခုတော့အခြေအနေသက်သာသွားပါပြီ မင်းလာချင်ရင်လာခဲ့လေ"

"ငါ အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်"

လက်ကနာရီကိုကြည့်မိတော့ နှစ်သစ်ရောက်ရန် မိနစ် ၂၀ အလို။

Jong Dae ရွတ်ပြသွားသော ဆေးရုံသို့ ကျွန်တော် ပြေးလွှားနေမိသည်။

^ငါတို့ နှစ်သစ်ကူးမှာတူတူရှိရအောင်နော်^

ချစ်ရသူတောင်းဆိုခဲ့ဖူးသော ကတိစကားသံသည် နားထဲ၌ တစ်ဝဲလည်လည်။

ငါ ကတိတည်ချင်သေးတယ် Baekhyunee ရာ။

၁၅ မိနစ်ကျော်မျှ ပြေးလွှားပြီးနောက် ကျွန်တော်သည် မောပန်းစွာဖြင့် ဆေးရုံသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ။

သီးသန့် လူနာခန်းတွေဆီသို့ပြေးလွှားသွားသော ကျွန်တော့်ကို သတိလှမ်းပေးနေသော သူနာပြုများလဲ စိတ်ထဲမရှိ။