ភាគទី​៣:ចេញទៅ...ទីនេះមិនស្វាគមន៍លោកទេ!!

7.3K 458 0
                                        

រសៀលថ្ងៃត្រង់​ ម៉ោង១២:៣៥នាទី....

អ្នកកំលោះសង្ហាដែលគ្រប់គ្នាស្គាលថាជាអគ្គនាយកវ័យក្មេង នៃក្រុមហ៊ុនលក់ត្បូងពេជ្រដ៏ធំប្រចាំទីក្រុងសេអ៊ូល South Korean កំពុងតែស្មេញដៃស៊ីញេឯកសារ មិនគិតរកអាហារថ្ងៃត្រង់បើទោះជានេះ ម៉ោងជិតមួយទៅហើយក្តី ។

ជុងហ្គុក​ ចុះហត្ថលេខាលើឯកសារក្រុមហ៊ុនតាំងពីពេលជូន ថេហ្យុង​ ទៅសាលារៀនរួច​មកទល់ពេលនេះគេមិនបានសសម្រាកសូម្បីតែញុំាបាយឬផឹកទឹកមួយដំណក់ ។ មនុស្សនាយ បើដាក់ចិត្តកាយធ្វើអ្វីហើយ ទាល់តែរួចរាល់ទើបគេព្រមបញ្ឈប់បើមិនដូច្នេះ គេនឹងធ្វើវាដល់ស្លាប់រហូតរួចរាល់​ ។

តុកតុក.... សម្លេង​គោះទ្វារ​ កាត់ផ្តាច់សម្មាធិធ្វើការរបស់ ជុងហ្គុក​ អស់រលីង​ ។ អាល់ហ្វារូបស្រស់សង្ហាសម្រួលឥរិយាបថ កាច់ក.ឆ្វេងស្តាំតិចៗសម្រួលសរសៃ មុនអនុញ្ញាតអោយអ្នកខាងក្រៅចូលមក ។

" លោក​អគ្គនាយក​បាទ "​ បុរស​វ័យ៤២ឆ្នាំ ឈ្មោះគីម ដេចន ជាលេខាផ្ទាល់របស់ ជុងហ្គុក​ ដើរមកឈរនៅមុខតុនាយធ្វើការក្នុងដៃមានកាន់សាមីពណ៌ខ្លាញ់ ។

" និយាយ!! "

" គឺថា... នេះជាឯកសារដែលត្រូវពិនិត្យ បាទ​ "

" ហ្អឺមមម... លេខាគីម អាចចេញទៅវិញបាន "

" បាទ.. លោក​អគ្គនាយក​គឺ... " លោកដេចន រារែកចិត្តចង់និយាយអ្វីតែអណ្តាតមិនសហការណ៍ជាមួយទាល់តែសោះ ។

" គឺ​ស្អី?​ " ជុងហ្គុក​ សម្លឹងមុខគាត់ចំសួរសម្លេងរឹងកំប្រឹសតាមទម្លាប់ ។

"​ ខ្ញុំសុំចេញមុនម៉ោងតើបានទេ? គឺខ្ញុំចង់ទៅទិញនំខួបកំណើតអោយកូនប្រុស "

" កូនប្រុស?? លោកមានកូនដែលហ្អេស៎? គេឈ្មោះអី? រៀនថ្នាក់ទីប៉ុន្មានហើយ? "

" គេឈ្មោះគីម ថេហ្យុង​ រៀនថ្នាក់ទី១២A បាទ​ "

" ចឹងហ្អេស៎? បានខ្ញុំអោយលោកចេញមុន "

" អរគុណបាទ​ "

"​ ការពិតអនាគតប៉ាក្មេកជាលេខារបស់យើងសោះ.. ហីយ៉ា!! គាប់ជួនដល់ហើយ ហឹសៗ... " ក្រោយលោកគីម ដេចន ចេញទៅបាត់ ជុងហ្គុក​ ស្រាប់តែញោចស្នាមញញឹមសើចអោយសសឹកមិននឹកស្មានថារឿងវាចៃដន្យដល់ថ្នាក់នេះសោះ.. ។

ថ្នមស្នេហ៍​ 𝐎 𝐌 𝐄 𝐆 𝐀 ➹Where stories live. Discover now