ភាគទី​៧:ឯងហ៊ានទះយើង?

6.7K 410 0
                                        

  ថេហ្យុង​ ដើរចូលក្នុងថ្នាក់រៀនខ្លួនដែលមានសភាពរញ៉េរញ៉ៃទាំងដែលចូលរៀនហើយ​ ប៉ុន្តែបែរជាមិនឃើញវត្តមានអ្នកគ្រូបង្រៀនផ្នែកគីមីវិទ្យាមកសោះ ។

រាងតូចទម្លាក់បង្គុយនៅតុកៅអីរៀនខ្លួនមុនទាញយកសៀវភៅដាក់លើតុរៀនធ្វើលំហាត់ខ្លះៗដែលអ្នកគ្រូលោកគ្រូដាក់អោយ ។

" ថេហ្យុង... ថ្ងៃនេះមិចក៏មកយឺតម្ល៉េះ?? "លីង ជីងអ៉ី ជាមិត្តភក្តិជិតស្និតតែម្នាក់គត់ រៀនជាមួយគ្នាតាំងពីថ្នាក់បឋមរហូតមកដល់ថ្នាក់វិទ្យាល័យលើកសំណួរសួរដោយចម្ងល់ ព្រោះតាមធម្មតា ថេហ្យុង​ មករៀនទៀងទាត់ម៉ោងល្អណាស់មិនដែលមកយឺតទេ ម្លោះហើយទើបនាងឆ្ងល់ចម្លែកចិត្តអត់សួរមិនបានដូច្នេះ ។

" គេងជ្រុលហ្នឹងណ៎ា " ថេយ៍​ ឆ្លើយតែមាត់ គេចាប់ផ្តើមបើកសៀវភៅធ្វើលំហាត់ដោយភាពស្ងៀមស្ងាត់ តែក៏ត្រូវងើបមុខសម្លឹងមើលសិស្សស្រី ដែលជាមិត្តរួមថ្នាក់អូទេ!! ហៅថាសត្រូវរួមថ្នាក់ទើបត្រូវព្រោះនាងនិងរាងតូច មិនដែលចេះថាត្រូវគ្នាម្តងណាឡើយ​ ។

" ប្រហែលជាដេកលើកជើងអោយតាៗដល់យប់ណាស់ហើយ ទើបដេកលង់មករៀនយឺតដូច្នេះ... ហ៊ឹសៗ " គីីន មីនលី សិស្សស្រីវ័យ១៩ឆ្នាំ ដែលគ្រប់គ្នាហៅថាស្រីស្អាតប្រចាំថ្នាក់តែចរិតមហាអន់ កំពុងតែវាចាស៊កសៀតឮៗនាំអោយអ្នកគ្រប់គ្នាដែលអង្គុយជជែកលេងឬធ្វើអ្វីផ្សេងៗចោលភ្នែកមកមើល ថេហ្យុង​ ព្រោងព្រាត។

" នា​ងនិយាយស្អី? មាត់មានទុកស៊ីបាយ កុំចេះតែដើរនិយាយអត់ប្រយោជន៍ពេក​ " ថេហ្យុង​ សម្លឹងមុខនាងមួយសន្ទុះទើបនិយាយដោយភាពធុញទ្រាំ មើលតែទឹកមុខក៏ដឹងថាគេធុញ ក្រពុលមុខយ៉ាងណាពេលបានឮឬឃើញមុខស្រីម្នាក់នេះ​ ។

"​ អ៎ា... យើងនិយាយការពិតតើ ព្រោះឃើញឯងដើរចេញពីរថយន្តសេរីទំនើបកាលពីព្រឹកមិញ ម្យ៉ាងវិញទៀតស្នាមជាំនៅក.ឯងវាបញ្ជាក់បានយ៉ាងច្បាស់ យ៉ាងម៉េចស្ងាត់បែបនេះអស់អីប្រកែកតវ៉ាហើយមែនទេ?? " ស្រីស្រស់ញញឹមអោបដៃចំកោងខ្នងខិតមុខមកកាន់​ ថេហ្យុង ញាក់ចិញ្ចើមឌឺដងក្នុងនាមជាអ្នកមានប្រៀបជាង ។

ថ្នមស្នេហ៍​ 𝐎 𝐌 𝐄 𝐆 𝐀 ➹Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang