ငါတို့ပြိုင်ဘက်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ သဘောတူညီချက်က ဘယ်မလဲ?(ဘာသာပြန်)

အခန်း-၈၄ အိပ်မက်များနှင့် အမှန်တရား။

Unicode

အခန်း-၈၄ အိပ်မက်များနှင့် အမှန်တရား။

[ဒါဆို.. အဲဒါက တကယ်ပဲ ရေခဲဝိညာဉ်ကြောင့်ပေါ့?]

လော့ယွီသည် ကုဖေးတိကို မျက်လုံးများကို လေးလေး နက်နက် စိုက်ကြည့်ပြီးနောက် အဖြေပြန်မပေးဘဲ လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။

ကုဖေးတိသည် သက်ပြင်းသာ ချလိုက်ပြီး စုယန်အား ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း နွေးထွေးသော အတွင်းအားများကို လွှဲပြောင်းပေးနေလိုက်၏။

ကုဖေးတိသည် သူ့လက်ထဲရှိ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှ
စူးစူးရှရှ အေးစက်နေသော လေထုကို ခံစားနေရပြီး အံမကြိတ်ဘဲ မနေနိုင်ပါချေ။

သူက ဆို့နင့်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"......ကိုယ့်ကို ကယ်တင်ဖို့အတွက်နဲ့.. မင်းဘာလို့ ဒီလောက်တောင် အနစ်နာခံနေရတာလဲ?"

ထုံးစံအတိုင်း သူ အဖြေပြန်မရခဲ့ပါ။

သူက ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး စုယန်၏လည်တိုင်၌ သူ၏ပါးပြင်ကို ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ သူ မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားပြီး လည်ချောင်းထဲရှိ
ငိုရှိုက်သံများကို မျိုချရန် ကြိုးစားလိုက်ပါ၏။

ညသည် တဖြည်းဖြည်း မှောင်လာခဲ့သည်။

ကောင်းကင်၌ လမရှိသလို တိမ်လွှာများကလည်း
ကြယ်များ၏ အလင်းရောင်ကို ဖုံးအုပ်ထားသောကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို မှုန်ဝါးဝါးသာ
မြင်နိုင်သည်။

အချိန်ကာလတစ်ခု ကုန်လွန်သွားခဲ့ပြီးနောက်။

ရေပူစမ်းရေကန်ဘေးရှိ ဖယောင်းတိုင်မီးလေးသည် တဖျပ်ဖျပ်ခတ်ကာ ငြိမ်းကျသွားတော့၏။ ခြံဝင်းတစ်ခုလုံးလည်း အမှောင်ထုထဲသို့ နစ်မြုပ်သွားတော့သည်။

ကုဖေးတိသည် စုယန်နှင့်အတူ ပူပြင်းသော ရေပူစမ်းထဲ၌ ထိုင်ရင်း အသံတိတ်ကာ
မလှုပ်မယှက် ရှိနေခဲ့သည်။

အရှေ့ဘက်ကောင်းကင်ယံသည် တဖြည်းဖြည်း
ပြာမှိုင်းမှိုင်းဖြစ်လာသည်။ စုယန်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်နှင့် သွေးခုန်နှုန်းသည် နောက်ဆုံးတွင် တည်ငြိမ်သွားကာ အသက်အန္တရာယ် မရှိတော့ပေ။ သို့သော် သူနိုးထမလာသေးဘဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေဆဲ ဖြစ်၏။