ဆန်ကုန်မြေလေးGong၏ ဗီလိန်အစ်ကိုအားလက်ထပ်ခြင်း {Completed}

Chapter 22

Zawgyi

ရွန္ရိက်င္းရဲ႕ထူးမျခားနားမ်က္ဝန္းေတြကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္မိတဲ့အခ်ိန္ က်င္ရႊင္ရဲ႕ႏွလံုးသားက မင္သက္သြားရ၏။

သူနာမည္ေခၚဖုိ႔ၾကိဳးစားလုိက္သည္ : “Mr?”

တံခါးေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ရွန္ရိက်င္းက အေမွာင္ထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္ေနကာ ေခါင္းညိတ္ရင္း : “အင္း”

“…ခင္ဗ်ားအဆင္ေျပရဲ႕လား?”

“အဆင္ေျပရဲ႕လား?” ရွန္ရိက်င္းက အဲ့စကားလံုးေတြကုိသာ ထပ္ခါတလဲလဲရြတ္ေနသည္။ အတိတ္မွာတုန္းကဆိုရင္ သူက “ေျပတယ္” ဒါမွမဟုတ္ “မေျပဘူး” တစ္ခုခုေျဖမွာျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အခုတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ သူ႔ေခါင္းကိုေစာင္းကာ က်င္ရႊင္ရဲ႕မ်က္လံုးကုိစိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူ႔အၾကည့္ေတြက ပုိျပီးနက္ရိႈင္းလာေပမယ့္ ဘာမွေတာ့မေျပာခဲ့ဘူး။

ဒါက အမွန္တကယ္ကုိ တမူထူးျခားေနသည္။

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့မွ သူကရုတ္ျခည္းေမးလာသည္
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေရွာင္ရႊင္?”

သူ႔ေလသံအေနအထားက ပံုမွန္ျဖစ္ေနဆဲပင္။ အသံကလဲ နက္ရႈိင္းေနျပီး မတုိင္ခင္ကလုိပင္ အႏွစ္သာရတုိ႔ျပည့္ေနသည္။

ဒါေပမယ့္ သူက လူေတြနဲ႔အမ်ားၾကီး မဆက္သြယ္ဖူးေသာ္ျငားလဲ လူေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ကုိ တကယ္နားမလည္တဲ့က်င္ရႊင္က အခုခ်ိန္မွာ အစ္ကုိၾကီးက သိသိသာသာကုိ ပံုမွန္မဟုတ္မွန္း သိသည္!

က်င္ရႊင္က သူရွန္ရိက်င္းနဲ႔ညွိႏိႈင္းခဲ့တာကုိ မေမ့ေပ။

သူက သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခန္းက႑ကိုလဲ မေမ့ေပ။

--သူက Mr.ဗီလိန္ကုိ စိတ္အေျခအေနျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ကူညီေပးရမယ္

ဒါေပမယ့္ Mr. ျဗဳန္းစားၾကီးေျပာင္းလဲသြားတာေလ…သူတုိ႔အရင္က တစ္ခါမွလက္ေတြ႔မလုပ္ဖူးေသးဘူး။ သူ႔စိတ္အေျခအေနျငိမ္းခ်မ္းသြားေအာင္ သူကဘယ္လုိကူညီရမွာလဲ?

ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ?

က်င္ရႊင္က ႏႈတ္ခမ္းသပ္လုိက္သည္။

သူနားမလည္ႏုိင္တဲ့အရာေတြအတြက္ အျမဲတုိက္ရုိက္သာေမးတတ္၏။ အဲ့တာေၾကာင့္ သူကအရဲစြန္႔ကာ ရွန္ရိက်င္းကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္ျပီး ေမးလုိက္သည္
“ ကၽြန္ေတာ္ကူညီႏိုင္တာ တစ္ခုခုမ်ားရွိမလား Mr?”